Σύγκρουση Ελλήνων και Εβραίων στην Αλεξάνδρεια
Μέσα στον Ελληνιστικό Κόσμο υπήρξε σφοδρή σύγκρουση μεταξύ Ελλήνων και Εβραίων. Σύγκρουση πνευματική, αλλά και πολλές φορές και σύγκρουση αιματηρή. Η αντίθεση αυτή ήταν περισσότερο έντονη στην μεγαλούπολη της Αλεξάνδρειας, που αποτελούσε, εκείνη την εποχή και την πνευματική (λόγω της παρουσίας των Ελλήνων), αλλά και την οικονομική (λόγω του σίτου) πρωτεύουσα του κόσμου.
Πληθώρα Ελλήνων συγγραφέων της εποχής γράφουν έργα κατά των Ιουδαίων. Όπως: ο Χαιρέμων, ο Λυσίμαχος, ο Ποσειδώνιος, ο Απολλώνιος ο Μόλων, ο Απίων, ο Μνασέας, ο Μανέθων κ.α. Τα έργα όλων αυτών, πλην ελαχίστων αποσπασμάτων έχουν «χαθεί»… Για την σύγκρουση αυτή των Ελλήνων με τους Εβραίους στην Ελληνιστική περίοδο ο Έντουαρντ Φλάννερυ στο βιβλίο του «2.300 ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΥ» γράφει:
«…Για τους υπερήφανους κληρονόμους του Όμηρου, του Περικλή και του Αριστοτέλη, η επιφυλακτική στάση των Εβραίων ήταν μία ανυπόφορη αλαζονεία. Πεπεισμένοι ότι «πας μη Έλλην βάρβαρος», αντέκρουσαν τα επιχειρήματα για ανωτερότητα ή προνόμια ενός λαού, που θεωρούσαν ότι δεν διακρίνεται πολιτικά και πολιτιστικά από τους άλλους. Η σύγκρουση μεταξύ αυτών των δύο υπερήφανων και ανόμοιων νοοτροπιών ήταν μόνο θέμα χρόνου».