Γαλλική Επανάσταση και 1821
“Στην πρώτη γραμμή του Αγώνα των Ελλήνων ήταν και ιερωμένοι όλων των βαθμίδων από τον Αθανάσιο Διάκο, τον Μητροπολίτη Ησαΐα Σαλώνων που έπεσε στο πεδίο της Τιμής μαχόμενος μέχρι τον Μητροπολίτη Θεοδώρητο Βρεσθένης, που συμμετείχε στην άλωση της Τριπολιτσάς και τον πυρπολητής των ψυχών Παπαφλέσσα, τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, τον Γρηγόριο Δικαίο, που έμελε στο Μανιάκι να περάσει στην αθανασία. Τι σχέση μπορεί να έχει, λοιπόν, με την Γαλλική Επανάσταση, που οδηγούσε τους Ιερείς στην καρμανιόλα;”
Κάθε αφιέρωμα στα ΜΜΕ της ξενοκίνητης τυραννίας αρχίζει και τελειώνει με το δόγμα, την απόλυτη “αλήθεια”, που είναι το απόλυτο ψέμα, ότι το 1821 ήταν η απόληξη, η εξέλιξη, ήταν εμπνευσμένο από την Γαλλική και κάποιοι πιο τολμηροί σε θράσος, προκειμένου να γλείψουν τον μεγάλο αφέντη, από την Αμερικανική επανάσταση. Πέρα από το γεγονός ότι η εξέγερση των αποίκων της Ανατολικής ακτής των σημερινών ΗΠΑ (η Δυτική ήταν τότε σχεδόν ακατοίκητη) ενάντια στο Αγγλικό Στέμμα έγινε για φορολογικούς λόγους και δεν είχε βεβαίως εθνικό χαρακτήρα υπήρξε ένα γεγονός παντελώς άγνωστο για τους Έλληνες, που δεν γνώριζαν καν την ύπαρξη της Αμερικής και πέρα από αυτό οι ΗΠΑ τότε ήταν ένα κράτος με αραιό πληθυσμό και μηδενική επιρροή στα πράγματα της Ευρώπης.
Ας έλθουμε τώρα στην Γαλλική επανάσταση της οποίας ο σκληρός πυρήνας είχε έναν έντονο αντικληρικαλιστικό χαρακτήρα και δεν θα ήταν δυνατόν να έχει την οποιαδήποτε σχέση με την Ελληνική Επανάσταση, η οποία προέτασσε προ παντός και κυρίως προς την Ευρώπη τον Θρησκευτικό χαρακτήρα της ενάντια στην καταπίεση των υποδούλων Γραικών από τον Σουλτάνο του οποίου το αξίωμα είχε και χροιά θρησκευτική, όντας “χαλίφης των πιστών του Ισλάμ”.
Στην πρώτη γραμμή του Αγώνα των Ελλήνων ήταν και ιερωμένοι όλων των βαθμίδων από τον Αθανάσιο Διάκο, τον Μητροπολίτη Ησαΐα Σαλώνων που έπεσε στο πεδίο της Τιμής μαχόμενος μέχρι τον Μητροπολίτη Θεοδώρητο Βρεσθένης, που συμμετείχε στην άλωση της Τριπολιτσάς και τον πυρπολητής των ψυχών Παπαφλέσσα, τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, τον Γρηγόριο Δικαίο, που έμελε στο Μανιάκι να περάσει στην αθανασία. Τι σχέση μπορεί να έχει, λοιπόν, με την Γαλλική Επανάσταση, που οδηγούσε τους Ιερείς στην καρμανιόλα και καταργούσε όχι απλά τον Χριστιανισμό, αλλά την έννοια του Θεού, που την αντικαθιστούσε με την “θεά” λογική, το 1821; Στο ερώτημα η απάντηση είναι εύκολη: ΚΑΜΙΑ!
Τι εννοούν, όμως, με τις λέξεις “Γαλλική Επανάσταση” και πως αυτή “ενέπνευσε” το 1821; Εννοούν τον Ροβεσπιέρο, τον Δαντών, τους Γιακωβίνους; Ούτε που τους ήξερε κανένας στην Ελλάδα! Με τις λέξεις “Γαλλική Επανάσταση” ταυτίζουν αυτήν με τον Μεγάλο Στρατηλάτη, τον Ναπολέοντα που τα κανόνια του ηχούσαν σε ολόκληρη την Ευρώπη από την Μόσχα μέχρι την Μαδρίτη για σχεδόν είκοσι ολόκληρα χρόνια. Κανέναν χαρακτήρα εθνικοαπελευθερωτικό δεν είχε το 1789 και οι καρμανιόλες. Τον χαρακτήρα αυτόν απέκτησε η Γαλλική επανάσταση με τον Μέγα Ναπολέοντα, ο οποίος δεν είχε την οποιαδήποτε σχέση με την εξέγερση του 1789. Μάλιστα όταν έγινε η άλωση της Βαστίλλης και η εξέγερση εξαπλώθηκε και σε όλες σχεδόν τις πόλεις της Γαλλίας ο Ναπολέων Βοναπάρτης, όντας υπολοχαγός τότε του πυροβολικού ετάχθη με τους Βασιλόφρονες, έταξε τα πυροβόλα του και έβαλε κατά των επαναστατών, πνίγοντας τους στο αίμα. Στην προσωπική του μάλιστα βιβλιοθήκη υπήρχε και το έργο του Ζαν Ζακ Ρουσσώ, που θεωρείται ότι ενέπνευσε την επανάσταση, το βιβλίο “Οι βάσεις της ανισότητας μεταξύ των ανθρώπων”, το οποίο ο νεαρός Αξιωματικός από την Κορσική σχολιάζει γράφοντας την φράση: “Δεν πιστεύω ούτε λέξη από αυτά”.
Στο περίφημο έργο του Εμιλ Λούντβιχ “Ναπολέων” ο συγγραφέας παραθέτει τα παρακάτω λόγια του μεγάλου Κορσικανού την περίοδο κατά την οποίαν είχε φανεί στον ορίζοντα η σύγκρουσή του με το Διευθυντήριο, το τελευταίο απομεινάρι της Γαλλικής Επαναστάσεως: Μ. Ναπολέων: “Φαντάζεστε πως κέρδισα τόσους θριάμβους στην Ιταλία για τους δικηγόρους του Διευθυντηρίου; Φαντάζεστε πως θέλω την δημοκρατία; Τι γελοία ιδέα, μία δημοκρατία σε μία χώρα με τριάντα εκατομμύρια κατοίκους”. (Εμιλ Λούντβιχ – Ναπολέων).
Αυτό που ενέπνευσε, λοιπόν, τον Εθνομάρτυρα και Επαναστάτη Ρήγα Φεραίο, που ήθελε μία ένοπλη επανάσταση, και τον Κοραή, που δεν ήθελε μία ένοπλη επανάσταση, δεν ήταν ο Ροβεσπιέρος, αλλά ο Κατακτητής Στρατηλάτης Μέγας Ναπολέων. Ο Ναπολέων, που μια 10η Νοεμβρίου (19η Μπρυμαίρ) έδωσε την χαριστική βολή στην Γαλλική Επανάσταση γενόμενος το πρώτον Ύπατος και ύστερα Αυτοκράτωρ, καταργώντας το Διευθυντήριο, που αποτελείτο από τους Σεγιές, Ντυκό, Μουλέν, Γκογιέ, Μπαράς. Ποιος αλήθεια θυμάται κανέναν από αυτούς;…
