“Οι δυτικές δυνάμεις υποβαθμίζουν την σημασία του πολέμου Ρωσσίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1828-1829 που έληξε με την Συνθήκη της Ανδριανουπόλεως… Η έκβαση του πολέμου αυτού οδήγησε ευθέως στην αναγνώριση της Ελλάδας ως ανεξάρτητου κράτους”.
Βρετανός Ελληνιστής Ιστορικός Ρόντρικ Μπίτον, Από την Συνέντευξή του στο “ΒΗΜΑ”, 20/11/2021
Ποταμός προπαγάνδας για την συμβολή των ΗΠΑ στο 1821, ενώ είναι γνωστό ότι καθ’ όλη την διάρκεια της Επαναστάσεως (1821-1828) οι ΗΠΑ είχαν θαυμάσιες σχέσεις με τους Οθωμανούς και η πολιτική τους ήταν φιλοτουρκική. Επί πλέον μας κατάκλεψαν με την ναυπήγηση των δύο πλοίων, λεηλατώντας και αυτοί το δάνειο των τραπεζιτών του Λονδίνου, που πλήρωνε ο λαός για 150 σχεδόν χρόνια. Όσο για κάποια ορφανά παιδιά, που πήρανε στις ΗΠΑ, δεν ήταν αυτό παρά παιδομάζωμα και προσηλυτισμός από Ευαγγελιστές ιεροκήρυκες μέσα στα πλαίσια του φανατισμού των πουριτανών, παιδομάζωμα, που γινότανε σε όλη την Μεσόγειο.
Μας λένε επίσης και το είπαν κατά κόρον στις “φιέστες” για τα 200 χρόνια ότι χρωστάμε την ελευθερία μας στην Ευρώπη. Τους ΔΙΑΨΕΥΔΕΙ ο ίδιος ο Βρετανός Ελληνιστής Ιστορικός Ρόντρικ Μπίτον, ο οποίος σε πρόσφατη συνέντευξή του (ΤΟ “ΒΗΜΑ”, 20/11/2021) αναφερόμενος στον ρόλο των Μεγάλων Δυνάμεων δήλωσε:
“Οι δυτικές δυνάμεις υποβαθμίζουν την σημασία του πολέμου Ρωσσίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1828-1829 που έληξε με την Συνθήκη της Ανδριανουπόλεως… Η έκβαση του πολέμου αυτού οδήγησε ευθέως στην αναγνώριση της Ελλάδας ως ανεξάρτητου κράτους”.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!
Υ.Γ. : Προς μπολσεβίκους “πατριώτες”:
Από το βιβλίο “Κ. Μάρξ – Φρ. Ένγκελς, Η Ελλάδα, η Τουρκία και το Ανατολικό Ζήτημα”, εκδόσεις Γνώση, Αθήνα, 1985, εισαγωγή, μετάφραση Π. Κονδύλη:
Μαρξ: «Υποστηρίζουμε με τον πιο αποφασιστικό τρόπο τους Τούρκους». Ένγκελς: «Οι Έλληνες της Τουρκίας είναι σλαβικής καταγωγής, οι οποίοι υιοθέτησαν την σύγχρονη ελληνική γλώσσα». Μαρξ: « … Οι Έλληνες έτοιμοι να ηττηθούν. Οι μακροχρόνιες μηχανορραφίες της Ρωσίας κόντευαν να πάνε χαμένες.»
Ένγκελς: «Αυτά τα άθλια συντρίμμια πρώην εθνών, Σέρβοι, Βούλγαροι, Έλληνες και ο υπόλοιπος λαοσυρφετός, που εμπνέει ενθουσιασμό στον φιλελεύθερο Φιλισταίο, για να ωφελούνται οι Ρώσσοι, δεν χαρίζουν ο ένας στον άλλον ούτε τον αέρα που αναπνέουν και θέλουν σώνει και καλά να κόψουν τους λαίμαργους λαιμούς τους. Αυτό θα ήταν πολύ ωραίο …». “1853, σε άρθρο ΤΟΥ στη New York Tribune: “…ποιός έλυσε τελικά την έκβαση του αγώνα κατά την εξέγερση των Ελλήνων; Δεν ήταν ούτε η εξέγερση του Αλή Πασά ούτε η μάχη στο Ναυαρίνο ούτε ο γαλλικός στρατός στο Μοριά ούτε τα συνέδρια και τα πρωτόκολλα του Λονδίνου. Αλλά ήταν ο Ντιέμπιτς που εισέβαλε μέσω των Βαλκανίων στην πεδιάδα του Έβρου.”