Ζαχάροβα: “Αξιολύπητο ότι αντί να στείλουμε ευχές για την εθνική εορτή, όπως άρμοζε κάποτε, είμαστε αναγκασμένοι, τούτη την ημέρα, να υπενθυμίζουμε στην Αθήνα τα στοιχειώδη μαθήματα ιστορίας”
“Οι δυτικές δυνάμεις υποβαθμίζουν την σημασία του πολέμου Ρωσσίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1828-1829 που έληξε με την Συνθήκη της Ανδριανουπόλεως… Η έκβαση του πολέμου αυτού οδήγησε ευθέως στην αναγνώριση της Ελλάδας ως ανεξάρτητου κράτους”. Βρετανός Ελληνιστής Ιστορικός Ρόντρικ Μπίτον, Από την Συνέντευξή του στο “ΒΗΜΑ”, 20/11/2021
Ανάμεσα στους ιθύνοντες ανώτατου επιπέδου του Ελληνικού Κράτους στην αυγή της εγκαθίδρυσής του υπήρχαν πολλοί από αυτούς που προηγουμένως για μεγάλο χρονικό διάστημα υπηρετούσαν αφοσιωμένα, πιστά και τίμια την πατρίδα μας. Δια του λόγου το αληθές πρέπει να σημειωθεί, ότι κατά την μακροχρόνια ιστορική πορεία αυτά τα στοιχεία δεν αμφισβητούσε κανείς στην Αθήνα.
Εκεί αναγνώριζαν την καθοριστική συμβολή των ρωσικών όπλων και της διπλωματίας στη νίκη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, σέβονταν τη μνήμη των Ρώσων φιλελλήνων, μεριμνούσαν με φροντίδα τις κοινές σελίδες του ένδοξου παρελθόντος των δύο χωρών.
Είναι κρίμα αλλά σήμερα η κατάσταση έχει υποστεί πολύ ιδιότροπες μεταβολές οι οποίες δεν έχουν καν εξήγηση διότι στην ασταθή βάση τους βρίσκεται μια – αμφίβολης λογικής – πολιτική σκοπιμότητα. Αυτή η εξέλιξη είναι μόνο ένα στοιχείο της άνευ ορίων εχθρικής εκστρατείας, την οποία, επικαλούμενη την τρέχουσα διεθνή επικαιρότητα εκκίνησε και συνεχίζει η κυβέρνηση Κ.Μητσοτάκη με στόχο να διαγραφεί από την συλλογική μνήμη οτιδήποτε που σχετίζεται με την Ρωσία, θυσιάζοντας χάριν στις πρόσκαιρες περιστάσεις – τους αιώνιους ιστορικούς, πολιτιστικούς και πνευματικούς δεσμούς μεταξύ των δυο λαών μας.
Πάνω στο κύμα της επιθετικής ρωσοφοβίας η Αθήνα επιμένει στις εγκληματικές αποφάσεις της, συμπεριλαμβανομένης και της αποστολής οπλισμού στην Ουκρανία, με τον οποίο το καθεστώς του Κιέβου εξακολουθεί να εξοντώνει αμάχους, ανάμεσά τους και Έλληνες της Αζοφικής. Οι τωρινοί κυβερνώντες, κρυβόμενοι πίσω από συλλογικές αποφάσεις της Δύσης διέκοψαν τον διμερή μας διάλογο και κάθε είδους συνεργασία. Σαν να μην έφτανε αυτό, η ελληνική Πρεσβεία στη Μόσχα, μεταξύ άλλων διπλωματικών αποστολών των κρατών-μελών της ΕΕ, περιφρόνησε τους κανόνες της διπλωματικής επικοινωνίας και αγνόησε την πρόσκληση για συνάντηση με την ηγεσία του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών.
Από την πλευρά μας, στις 25 Μαρτίου διαβιβάσαμε τις σκέψεις και τις εκτιμήσεις μας απευθείας στην εδώ Πρεσβεία της Ελλάδας. Είναι αξιολύπητο ότι αντί να στείλουμε ευχές για την εθνική εορτή, όπως άρμοζε κάποτε, είμαστε αναγκασμένοι, τούτη την ημέρα, να υπενθυμίζουμε στην Αθήνα τα στοιχειώδη μαθήματα ιστορίας
