Τίτλοι τέλους μετά από 70 χρόνια έπεσαν για την παραγωγική δραστηριότητα της τελευταίας ελληνικής υαλουργίας ΓΙΟΥΛΑ, καθώς κλείνει και το τελευταίο της εργοστάσιο στο Αιγάλεω. Η βιομηχανοκτόνος κυβέρνηση και τα φερέφωνα της, καίτοι ευαγγελίζονται αόριστα κάποια δήθεν “ανάπτυξη”, σαμποτάρουν με την πολιτική τους την παραμικρή παραγωγική υποδομή της χώρας, είτε αυτή αφορά τα καταναλωτικά αγαθά, είτε φυσικά την βαριά βιομηχανία.
Αυτή η εξέλιξη έρχεται οκτώ χρόνια μετά την εξαγορά και την ενσωμάτωση στον πορτογαλικό κολοσσό “B.A.” της ελληνικής εταιρίας και είναι ένα τρανταχτό σημάδι των παρενεργειών της πανευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης. Η υαλουργία είναι ένας από τους φύσει πιο ενεργοβόρους κλάδους της βιομηχανίας, με την αύξηση του κόστους της ενέργειας αλλά και τις ανατιμήσεις στις τιμές των πρώτων υλών να “σπρώχνουν” πολλές επιχειρήσεις σε αδιέξοδο. Παρόμοιες πιέσεις όμως δέχονται και οι καταναλωτές, καθώς τα λαϊκά εισοδήματα έχουν συρρικνωθεί δραματικά λόγω της ακρίβειας που θερίζει στις ημέρες μας. Ως εκ τούτου, η υαλουργία έμεινε με τα παραγόμενα προϊόντα της αδιάθετα, αδυνατώντας να καλύψει στοιχειωδώς τα λειτουργικά της έξοδα.
Η καταστροφική πολιτική της φιλελεύθερης Νέας Δημοκρατίας είναι απλά η συνέχεια της αρρωστημένης, αντιβιομηχανικής πολιτικής που σύσσωμη η μεταπολίτευση ακολουθεί. Πρόδηλος στόχος όλων αυτών των πολιτικάντηδων ανέκαθεν αποτελούσε το ξήλωμα του παραγωγικού ιστού της Πατρίδος μας, κάτι το οποίο την κατέστησε έρμαιο στις ορέξεις των διεθνών τοκογλύφων, με έναν λαό με μεροκάματα πείνας, άνεργο και εξαθλιωμένο.