“Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται”
Η Δρυς ήταν η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, η οποία δεν έπεσε, την έκοψε βίαια ένα καθεστώς ολόκληρο, με σύμφωνη γνώμη όλου του ένοχου για την σημερινή παρακμή της Πατρίδος μας “δημοκρατικού τόξου”. Έπεσε υπό την έννοια ότι φυλακίστηκε η ηγεσία της, καλλιεργήθηκε κλίμα τρομοκρατίας και πάλι δεν έφταναν όλα αυτά, αλλά έπρεπε να γίνει ειδικός νόμος, ο οποίος να απαγορεύει την συμμετοχή της στις εκλογές, όντας νόμιμο κόμμα! Ζούμε τον παραλογισμό ένα κόμμα νόμιμο, το οποίο υπάρχει στους καταλόγους του Αρείου Πάγου, να μην είναι ξεκάθαρο εάν μπορεί ή όχι να συμμετέχει στις εκλογές παρ’ όλο το γεγονός ότι ο ιδρυτής και ηγέτης του έχει παραιτηθεί υποχρεωμένος για αυτό από τον νόμο, που ειδικά ψηφίστηκε για τον σκοπό αυτό!
Η Δρυς έπεσε (εάν έπεσε… ο καιρός θα δείξει γιατί πολλά από αυτά που αποφασίζονται στα χαρτιά η ζωή τα ανατρέπει). Ποιοι είναι αυτοί όμως, οι οποίοι επιχειρούν να εκμεταλλευτούν το γεγονός της πτώσεως-απαγορεύσεως (;) της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ;
Είναι κάποιοι, οι οποίοι την πρόδωσαν και την εγκατέλειψαν στην πλέον δύσκολη στιγμή της και κυρίως είναι αυτοί, οι οποίοι την διέβαλαν και την πολέμησαν και σαν κόμμα και βεβαίως είναι συνένοχοι στην επιχείρηση δολοφονίας χαρακτήρα του ιδρυτή της συναγωνιστή Μιχαλολιάκου. Οι ίδιοι δηλαδή που την μαχαίρωσαν πισώπλατα εμφανίζονται σαν… “διάδοχοί” της.
Κοντά σε αυτούς και κάποιοι αποτυχημένοι γυρολόγοι των κομμάτων, που είδαν φως και μπήκαν και πονηρά σκεπτόμενοι είπαν ότι αφού δεν αφήνουν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, τότε θα μπορέσουμε εμείς να πάρουμε τους ψηφοφόρους της. Τους ξέρετε ποιοι είναι και άλλοι από αυτούς καμαρώνουν στην βουλή και άλλοι ξεροσταλιάζουν απ’ έξω…