Την ίδια ημέρα το βράδυ της απελευθερώσεως της Κομοτηνής από τον Στρατό μας αναρχικά στοιχεία έκαψαν Ελληνικές Σημαίες.
Κάποιοι δυστυχώς Έλληνες χωρίς συνείδηση Εθνική μισούν την Ελλάδα και δεν το κρύβουν. Την ίδια ημέρα το βράδυ της απελευθερώσεως της Κομοτηνής από τον Στρατό μας έκαψαν Ελληνικές Σημαίες. Ασφαλώς οι δράστες θα προέρχονταν από τον προστατευόμενο από το απίθανο αυτό κράτος χώρο των “αντιεξουσιαστών” …
Στη σύλληψη ενός 21χρονου προχώρησαν το απόγευμα της Τετάρτης στην Κομοτηνή, μετά από επιστάμενες έρευνες, αστυνομικοί του Τμήματος Ασφάλειας Κομοτηνής. Όπως προέκυψε από την έρευνα της ΕΛ.ΑΣ., στις 14/15-5-2024 αφαίρεσε μία Ελληνική σημαία με τον ιστό της, η οποία ήταν αναρτημένη έξω από κατάστημα της πόλης.
Όπως αναφέρει το thestival.gr, επιπλέον, ο δράστης, κατά το χρονικό διάστημα από 27 έως 28-3-2024 στην Κομοτηνή, ενεργώντας από κοινού με άγνωστους συνεργούς του προέβησαν σε μία περίπτωση στην καύση μίας Ελληνικής σημαίας που ήταν αναρτημένη σε ιστό έξω από το Δημαρχείο της Κομοτηνής και σε δεύτερη περίπτωση στην αφαίρεση μίας Ελληνικής σημαίας, μέρος της οποίας προηγουμένως είχαν καταστρέψει και οι οποίες ήταν αναρτημένες σε ιστούς έξω από το κτίριο της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης στην ίδια πόλη.
«Ξημέρωσε η χαραυγή και πήραμε τη Θράκη». Είναι ο πρώτος στίχος από το τραγούδι που τραγουδούσε ο προελαύνων Ελληνικός Στρατός τις πρώτες πρωινές ώρες της 14ης Μαΐου του 1920, όταν εισήρχετο νικητής και απελευθερωτής στην ιστορική πόλη της Κομοτηνής. Ο εφιάλτης της βουλγαρικής κατοχής είχε τελειώσει.
Εν προκειμένω, χαρακτηριστική είναι η καταγραφή και περιγραφή των όσων συνέβησαν στην Κομοτηνή εκείνη τη νύκτα της 13ης, ξημερώματα 14ης Μαΐου 1920, όπως μας τα διασώζει με τη γραφίδα του ο αείμνηστος Αντώνιος Ρωσσίδης στο «Χρονικό απελευθέρωσης της Δυτικής Θράκης», όπου γράφει:
«Η ευφρόσυνη είδηση της αποφάσεως των συμμάχων μας για την κατάληψη της ∆υτικής Θράκης από τον Ελληνικό Στρατό έκανε φτερά και έγινε αμέσως γνωστή στους κατοίκους της. Στην Κομοτηνή, κατά την παραμονή της εισόδου του στρατού μας, όλοι ήξεραν ότι πλησιάζει η ώρα και μια ανείπωτη συγκίνηση και λαχτάρα ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων. Οι παλαιοί Κομοτηναίοι συγκλονίζονται όταν αναπολούν τις αξέχαστες εκείνες ώρες. Εκείνη την αξέχαστη νύκτα κανένας δεν κοιμήθηκε. Όλη η πόλη έμοιαζε σαν να αγρυπνά σε ολονύκτια ακολουθία. Αποβραδίς και όλη τη νύκτα, άνδρες και γυναίκες πηγαινοέρχονταν και, με επικεφαλής τον δημαρχεύοντα Απόστολο Σούζο, προετοίμαζαν την υποδοχή του στρατού. Τα συνεργεία που στήθηκαν σε κεντρικά σπίτια έκοβαν και έραβαν ασταμάτητα ελληνικές σημαίες.”