Καταλήγουμε στο ερώτημα που βασανίζει πολλούς. Διάφοροι επιστήμονες, ερευνητές, μελετητές καταλήγουν σε αντικρουόμενα συμπεράσματα. Άλλοι λένε ότι δεν είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, ενώ ακόμη περισσότεροι λένε ότι είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων. Επιστήμονες είναι και οι μεν, επιστήμονες και οι δε. Ποιός έχει δίκιο; Ο Ελληνικός λαός θεωρεί ότι είναι απόγονος των αρχαίων και κάθε επιστήμονας που το δηλώνει, αποθεώνεται, ασχέτως με τι επιχειρήματα το υποστηρίζει, ενώ παράλληλα εισπράττει τη μήνι των γνωστών κρατικοδίαιτων ανθελλήνων.
Οι μελέτες είναι πολλών ειδών, όπως εθνικές, ιστορικές, ιατρικές, λαογραφικές, πολιτιστικές, κτλ. Όμως καμία από αυτές δεν μπορεί να αποδείξει το ζητούμενο, δηλαδή βιολογική συγγένεια, παρά μόνο να την δείξει πολύ έμμεσα και δύσκολα πείθονται οι αντίπαλοι, με αποτέλεσμα και οι δύο πλευρές να συνεχίζουν να ζουν στον κόσμο τους. Στη σημερινή επιστήμη ΜΟΝΟ η φυλετική ανθρωπολογία μπορεί να δείξει βιολογική συσχέτιση πληθυσμών με αρχαίους πληθυσμούς. Το παρακάτω κείμενο είναι σκληρό. Όσοι επιθυμούν μια μονολεκτική απάντηση για να νιώσουν ευχαριστημένοι, να μην το διαβάσουν. Όσοι ενδιαφέρονται για την αλήθεια, ας προχωρήσουν.
Όλοι μας θα έχουμε… γνωρίσει έναν Έλληνα που ανήκει στον Βαλτικό τύπο. Οι κατά τα άλλα συμπαθείς Βαλτικοί, είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι είναι αλλόφυλοι και ότι προέρχονται από περιοχές μακρινές. Συνεπώς, ο Βαλτικός αυτός αποτελεί απόγονο κάποιου που ήρθε πριν αιώνες στα μέρη μας π.χ. από τα βάθη της Λευκορωσίας. Αυτό σημαίνει ότι όταν ήρθε ο πρόγονός του, είχε συνείδηση ότι είναι κάτι διαφορετικό από αυτούς που συνάντησε εδώ. Με βάση το παραπάνω, ο κάθε αριστεροδεξιός λαθρομεταναστολάγνος εύλογα θα πει το εξής: και γιατί να μην θεωρείται Έλληνας ο Πακιστανός του Ινδικού τύπου ή ο Νιγηριανός του Σουδανικού τύπου, εφόσον θεωρείται Έλληνας ένας του Βαλτικού τύπου, ο οποίος όταν ήρθε ήταν αλλόφυλος και είχε διαφορετική εθνική συνείδηση;
Αυτό που γίνεται de facto είναι ότι ο λαός κάνει αποδεκτούς αυτούς που του μοιάζουν, χωρίς να γνωρίζει ανθρωπολογία. Εξ’ ου και το ζήτημα της “λευκότητας” που ανακυκλώνεται διαρκώς. Δηλαδή, ενώ ο Βαλτικός και ο Ινδικός τύπος είναι διαφορετικοί από τους διαβιούντες στην Ελλάδα, ο μεν πρώτος γίνεται δεκτός επειδή είναι λευκός, ενώ ο δεύτερος όχι επειδή είναι μαυριδερός. Ωστόσο και οι δύο είναι ξένοι και αλλόφυλοι. Αυτό που δόθηκε σαν παράδειγμα με τον Βαλτικό τύπο που είναι αλλόφυλος και όταν ήρθε είχε διαφορετική συνείδηση από τους ντόπιους, έχει συμβεί και με άλλους φυλετικούς τύπους.
Οι Μεσογειακοί, οι αρχικά ονομαζόμενοι Έλληνες Δωριείς, Ίωνες, κτλ, συνάντησαν κάποιους φιλήσυχους Αλπικούς, οι οποίοι είχαν προφανώς συνείδηση ότι ήταν κάτι άλλο. Οι αρχικοί Έλληνες μίχθησαν μαζί τους και ως Έλληνες μπήκαν στο τσουβάλι και οι Αλπικοί.
Όταν ήρθαν οι Βαλτικοί στον Μεσαίωνα, είχαν συνείδηση ότι είναι κάτι διαφορετικό, μίχθησαν έπειτα με τους ντόπιους και μπήκαν και αυτοί στο τσουβάλι ως Έλληνες. Όταν ήρθαν πλείστοι Διναρικοί αργότερα στον Μεσαίωνα, είχαν συνείδηση ότι είναι κάτι άλλο, μίχθησαν έπειτα με τους ντόπιους και μπήκαν και αυτοί στο τσουβάλι ως Έλληνες.
Όταν ήρθαν Αρμενοειδείς επί Τουρκοκρατίας, είχαν συνείδηση ότι είναι κάτι διαφορετικό, μίχθησαν έπειτα με τους ντόπιους και μπήκαν και αυτοί στο τσουβάλι ως Έλληνες. Αυτή είναι η αλήθεια. Βρίσκονται διαρκώς επικριτές που λένε “Μα καλά, ο τάδε διάσημος συγγραφέας τους τάδε τους θεωρεί Έλληνες”. Προφανώς πολλοί αρχαίοι, μεσαιωνικοί και σύγχρονοι διασημότατοι συγγραφείς χαρακτηρίζουν ως Έλληνες αυτούς που στην εποχή τους λογίζονται ως έτσι, αφού έχει ήδη γίνει η φυλετική προσθήκη όλων των προηγούμενων. Έτσι στο παράδειγμα των Βαλτικών, οι αρχαίοι θα τους θεωρούσαν ξένους, ενώ οι Μεσαιωνικοί συγγραφείς τους θεωρούν Έλληνες. Δηλαδή, το τι γράφει ο κάθε συγγραφέας, λίγα πράγματα σημαίνει από ανθρωπολογικής πλευράς. Για να γίνει πιο έντονο, σκεφτείτε τους εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανούς που διαβιούν στη χώρα μας, όπου έχουν ήδη αρχίσει να μιγνύονται με τους Έλληνες. Τώρα λογίζονται ως ξένοι, μετά όμως από αιώνες μίξης, αν συνεχιστεί το παρόν ανθελληνικό καθεστώς, θα θεωρούνται Έλληνες και θα βρίσκεται ο μελλοντικός επικριτής που θα λέει: “Μα καλά, ο τάδε συγγραφέας τους θεωρεί Έλληνες”!
Όσοι κατάλαβαν τα παραπάνω, κατανοούν τον τρόπο αλλοίωσης του φυλετικού υποβάθρου ενός Έθνους. Συνεπώς οι αρχικοί Έλληνες ήταν Μεσογειακοί και σε αυτούς τσουβαλιάστηκαν οι Αλπικοί, Βαλτικοί, Διναρικοί, Αρμενοειδείς και λοιποί, με όλους τους ενδιάμεσους διασημότατους συγγραφείς να τους χαρακτηρίζουν όλους συλλήβδην “Έλληνες” κάθε φορά. Έτσι καταλήξαμε στο σήμερα.
Πάντως δεν μπορείς να βλέπεις τη φυλετική παρακμή γύρω σου και να κρύβεσαι αυτάρεσκα πίσω από το δάκτυλό σου, λέγοντας ότι “όλα είναι ωραία, όλα είναι υπέροχα”. Η φυλή αντανακλά το τι γίνεται γύρω μας και σε σχέση με την αρχαιότητα υπάρχουν διαφορές. Να σημειώσουμε ότι ο εικονιζόμενος σύγχρονος Έλληνας, που αντιπαραβάλλεται στον αρχαίο, είναι Μεσογειακός από την Τήνο και η φωτογραφία προέρχεται από τον Felix von Luschan, The early inhabitants of western asia, 1911.
Ως προς το αρχικό ερώτημα, η αναφορά γίνεται συνήθως στην περίοδο της κλασικής αρχαιότητας 500-323 π.Χ. πράγμα που σημαίνει ότι Έλληνες εκείνη την εποχή αυτοπροσδιορίζονται οι Μεσογειακοί-ΚΜ, Αλπικοί και ίσως λίγοι Διναρικοί. Αυτοί αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού πληθυσμού ακόμη και σήμερα, σε ποσοστό περίπου 80%.