Δεν είναι μεμονωμένο το φαινόμενο της υπάρξεως στην χώρα μας των “πατριωτών”, αλλά και εθνικιστών, όπως αυτοί φαντάζονται και νομίζουν ότι είναι ο εθνικισμός, οι οποίοι όχι απλά δεν ανήκουν, όχι απλά δεν στηρίζουν, αλλά μισούν κυριολεκτικά την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και τους Χρυσαυγίτες.
Ας αρχίσουμε με αυτούς, οι οποίοι όντας ειλικρινείς πατριώτες έχουν σαφέστατες ιδεολογικές διαφορές με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Αρνούνται με κάθε τρόπο την φυλετική συνέχεια των Ελλήνων από την Αρχαιότητα μέχρι σήμερα ή στην καλύτερη περίπτωση την θεωρούν “δευτερεύον” ζήτημα, ενώ για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ως γνωστόν αποτελεί δόγμα και αρχή.
Όλοι αυτοί ευθυγραμμίζονται κατ’ ουσίαν με την ανθελληνική θεωρία του Φαλμεράιερ και όχι μόνον (βλέπε θεωρία Μαύρης Αθηνάς), ο οποίος ισχυρίζεται στο έργο του ότι οι σημερινοί Έλληνες δεν είναι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων. Έτσι και για τους κατά τα άλλα ειλικρινείς πατριώτες, που αγαπούν χωρίς αμφιβολία την Ελλάδα, δεν έχει σημασία η καταγωγή των σημερινών Ελλήνων. Μα ο Φαλμεράιερ δεν είπε ότι οι σημερινοί Έλληνες δεν ομιλούν ελληνικά, είπε ότι δεν κατάγονται από τους Αρχαίους Έλληνες. Σε τι διαφέρουν από τον Φαλμεράιερ, λοιπόν, όλοι αυτοί οι πατριώτες, που βλέπουν στην έννοια Ελληνισμός πολιτιστικό περιεχόμενο και όχι εθνικό και φυλετικό;
Δεν είναι όμως μόνον οι ιδεολογικές διαφορές. Οι λεγόμενοι πατριώτες και οι κατά δήλωσίν τους εθνικιστές είναι στην πραγματικότητα “βολεμένοι” με την εξουσία και τρομοκρατούνται στην ιδέα να ευθυγραμμισθούν με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, η οποία δέχεται ολομέτωπη επίθεση από κράτος και παρακράτος.
Εξασφαλίζουν σε όλες τις περιπτώσεις, λοιπόν, την ησυχία τους διαχωρίζοντας την θέση τους από την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.
Φυσικά και δεν θα πρέπει να παραλείψουμε και την μεγάλη ιδεολογική και πολιτική σύγχυση η οποία επικρατεί. Στην Ελλάδα ως γνωστόν, είσαι ό,τι δηλώσεις, πράγμα το οποίο βλέπουμε και στις ημέρες μας, όπου όλοι όσοι περνούν τα σύνορα της χώρας μας δηλώνουν Σύριοι πρόσφυγες… Έτσι φθάσαμε στο σημείο να βλέπουμε πολιτικούς παράγοντες, οι οποίοι στήριξαν με πάθος το μνημόνιο, να επιχειρούν να εμφανιστούν ως… αντιμνημονιακοί και να θέλουν να δηλώνουν εθνικιστές, επιχειρώντας με αυτήν την πολιτική απάτη να πλήξουν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.
Οι Ιδεολογικές διαφορές δεν σταματούν εδώ. Ο Αληθινός Εθνικισμός, ο Λαϊκός Εθνικισμός της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ δεν έχει την οποιαδήποτε σχέση με τον διαφωτισμό, την Γαλλική Επανάσταση και τον φιλελευθερισμό, αλλά στηρίζεται κυρίως στην Παράδοση, στην Φυλή και την Αξιοκρατία. Πέρα απ’ όλα αυτά που αφορούν την μάχη των Ιδεών, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ πολλά χρόνια πριν την θριαμβευτική είσοδό της στην Βουλή τον Μάιο του 2012 τόλμησε να δώσει την μάχη του πεζοδρομίου και να πραγματοποιήσει πορείες και συγκεντρώσεις με χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες σε ολόκληρη την Ελλάδα. Αυτήν την μάχη οι “καθώς πρέπει” πατριώτες και οι ψευτοπατριώτες δεν την έδωσαν ποτέ.
Λογικό είναι όλοι αυτοί, λοιπόν, να τρέφουν έναν μεγάλο φθόνο κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ γιατί τόλμησε και τολμά να κάνει πράξη αυτά τα οποία αυτοί ποτέ δεν τόλμησαν και την πολιτική δειλία τους την βάπτισαν “σωφροσύνη” και “πολιτική… σύνεση”. Όμως ο φθόνος όλων αυτών εναντίον μας εξελίχθηκε. Έγινε πάθος ασίγαστο και μίσος αβυσσαλέο κυρίως και κατ΄ ουσίαν για έναν και μόνον λόγο: Λόγω της επιτυχίας της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.