Έπρεπε να δολοφονηθεί ένα ανήλικο κορίτσι και να διαπραχθεί ένα ακόμα ειδεχθές έγκλημα για να μάθουμε πως ένας βιαστής ανηλίκων κυκλοφορούσε ανενόχλητος κι ελεύθερος στην κοινωνία. Είναι γεγονός ότι η ελληνική κοινωνία στερούμενης ιδανικών παρακμάζει και ότι οι θεσμοί όχι μόνο δεν μπορούν να αποτελέσουν τροχοπέδη στην συνεχιζόμενη κοινωνική σήψη, αλλά αποτελούν μέρος του προβλήματος, όντας και οι ίδιοι δυσλειτουργικοί εξαιτίας της διαφθοράς. Τι να πει κανείς για αυτό το κράτος του οποίοι οι υπερασπιστές μας λένε ότι έχει και πρέπει να έχει συνέχεια, όταν προστατεύει βιαστές ανηλίκων; Τι να σκεφτεί ο μέσος Έλληνας όταν βλέπει εγκληματίες τέτοιου είδους να εκτίουν ποινές-χάδια και μετά να επιστρέφουν στην κοινωνία μόνο και μόνο για να διαπράξουν τα ίδια αδικήματα; Εφόσον λοιπόν το κράτος έχει συνέχεια το ίδιο ισχύει και για τους θεσμούς που το απαρτίζουν. Αυτή η δικαιοσύνη είναι που γενναιόδωρα χαρίζει την ελευθερία σε άτομα ακόμα κι όταν έχουν διαπράξει το χειρότερο από όλα τα εγκλήματα, αλλά φυλακίζει τους εθνικιστές και τους ζητά να μετανοήσουν επειδή γράφουν άρθρα μη αρεστά στο καθεστώς που εξυπηρετεί…
Η συνέχεια του κράτους και της δικαιοσύνης
