Θρίαμβος για την ελληνική ακροδεξιά και εντυπωσιακή αύξηση των ποσοστών της βλέπουν οι αναλυτές των εκλογικών αποτελεσμάτων, αλλά ουδείς κίνδυνος διαφαίνεται για την κυβέρνηση καθότι γνωρίζει ότι τα κόμματα που ανήκουν στον συγκεκριμένο χώρο είναι ελεγχόμενα και αργά ή γρήγορα θα ευθυγραμμιστούν με τις προσταγές της. Ούτως ή άλλως σε κάθε ψηφοφορία κρίσιμων νομοσχεδίων προέκυπταν ως δια μαγείας καλοθελητές του «χώρου» που είτε σιγοντάριζαν το κυβερνητικό έργο είτε το στήριζαν ανοιχτά και χωρίς επιφυλάξεις.
Με την πάροδο του χρόνου η εγχώρια ακροδεξιά, καίτοι ενισχυμένη εκλογικά, όχι μόνο δεν κατάφερε να σταθεί ανάχωμα στις ολέθριες πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας, όχι μόνο δεν προσπάθησε να εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι το κυβερνών κόμμα αιμορραγεί εκλογικά και σταδιακά η λαϊκή δυσαρέσκεια όλο και διογκώνεται απέναντι της, αλλά λειτούργησε σαν σανίδα σωτηρίας σε κάθε κοινοβουλευτική ανωμαλία, δίνοντας παράταση ζωής στην εξουσία.
Ως βαλβίδα εκτόνωσης και αφού η λαϊκή αποδοκιμασία συσσωρεύτηκε σε κανάλια ακίνδυνα για το σύστημα, ήρθε επιτέλους η ώρα της αποκάλυψης για τον ύπουλο ρόλο τους και για την ιδεολογική σύγχυση την οποία επιχειρούν να συγκαλύψουν με το να καπηλεύονται αξίες και σύμβολα στα οποία δεν πιστεύουν και με τα οποία δεν μπορούν και δε θέλουν να έχουν σχέση. Κάπως έτσι φτάσαμε στην ανοιχτή παραδοχή του εκπροσώπου Τύπου του κόμματος ΝΙΚΗ ότι τα φεστιβάλ υπερηφάνειας δεν πρέπει να απαγορεύονται, εφόσον πραγματοποιούνται με νομιμότητα και χωρίς έκτροπα. Η διαφωνία του δηλαδή δεν έχει να κάνει με την ουσία των διαδηλώσεων αυτών, που είναι η προσβολή της παραδοσιακής οικογένειας και η κατάργηση των φυσικών ορίων, αλλά το κατά πόσο οι συμμετέχοντες διαδηλώνουν… ευπρεπώς και χωρίς να προκαλούν επεισόδια.
Είναι το δεύτερο επίσημο κρούσμα «ακροδεξιού» που κάνει τέτοιου είδους δηλώσεις και δίνει την επίσημη γραμμή του κόμματος που εκπροσωπεί απέναντι στα ζητήματα αυτά. Το πρώτο ήταν του πρώην εκπροσώπου Τύπου των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ ο οποίος σε προεκλογικό χρόνο και κατά τη διάρκεια συνέντευξης αποκάλυψε ότι τάσσεται υπέρ της ανοιχτής κοινωνίας και του δικαιωματισμού, θέση την οποία δεν ανασκεύασε το κόμμα του και άποψη για την οποία ουδέποτε διαγράφηκε. Τώρα, το «θεοσεβούμενο» μόρφωμα της ΝΙΚΗΣ αφού πρώτα καπηλεύτηκε το αγνό θρησκευτικό αίσθημα χιλιάδων Ελλήνων δηλώνει την ανοχή του στα gay pride και κάπως έτσι ο χώρος αυτός συνεχίζει την παράδοση της δουλοπρέπειας απέναντι στην εκάστοτε κυβέρνηση, την οποία δε θεωρεί εχθρό αλλά δυνητικό σύμμαχο υπό ιδιαίτερες περιστάσεις.