Με ημίμετρα και παροχές ολοκληρώθηκε ο προγραμματισμός του κυβερνητικού έργου σχετικά με την αντιμετώπιση των μεγάλων οικονομικών προβλημάτων που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν οι Έλληνες. Σε αυτό περιλαμβάνονται και παρεμβάσεις στον αγροτικό κλάδο και στην οικονομία που σχετίζεται με την αγροτική παραγωγή ως αντίβαρο στην κρίση που πλήττει αναπόφευκτα και τους απασχολούμενους στον πρωτογενή τομέα. Πρόκειται για ακόμα ένα φθηνό επικοινωνιακό παιχνίδι πάνω στο οποίο οι αγροτοπατέρες των ελεγχόμενων από τα κόμματα συνδικάτων θα χτίσουν μύθους για να συντηρούν στην αδράνεια χιλιάδες συναδέλφους τους, οι οποίοι δίκαια διαμαρτύρονται για το ότι οι εναρμονισμένες με τις ευρωπαϊκές οδηγίες πολιτικές όλων των κυβερνήσεων έχουν οδηγήσει τον αγροτικό τομέα ένα βήμα πριν την ολοκληρωτική καταστροφή.
Τέτοιου είδους παρεμβάσεις για την προσωρινή ανακούφιση μιας επαγγελματικής κατηγορίας δεν οδηγούν πουθενά. Πέρα από το ότι συνήθως «κολλάνε» στα γρανάζια της γραφειοκρατίας και ουδέποτε υλοποιούνται είναι λάθος να αντιμετωπίζονται οι αγρότες ως ελεύθεροι επαγγελματίες ή ιδιωτικοί υπάλληλοι. Ο πρωτογενής τομέας παραγωγής αποτελεί τον στυλοβάτη του έθνους και της εθνικής οικονομίας, ο αγροτικός κόσμος επιτελεί το σημαντικό έργο της επίτευξης αυτάρκειας σε είδη και είναι γεγονός ότι οι στοχευμένες πολιτικές της Ευρώπης τον έχουν καταστήσει επαίτη των επιδοτήσεων με αντάλλαγμα την μείωση της παραγωγής. Η Ελλάδα δεν είναι καπιταλιστικό κράτος ούτε στις δομές ούτε και στην ιδιοσυγκρασία, αλλά μια παραδοσιακά αγροτική χώρα με ιδιαίτερες ανάγκες και πολιτικές έξω από τα προκαθορισμένα πλαίσια των πλουτοκρατών που αντιλαμβάνονται τα πάντα με όρους ελεύθερης αγοράς. Ως εκ τούτου κάθε είδους παροχολογία, όσο ρεαλιστική ή όχι κι αν εφόσον εντάσσεται σε αυτό το πλαίσιο το μόνο που θα καταφέρει είναι να παρατείνει την αγωνία των αγροτών και να διαιωνίσει ένα πρόβλημα που αναζητά λύση εδώ και δεκαετίες.