Προ ολίγων ημερών ένα σημαίνων στέλεχος της αντιπολίτευσης, ο οποίος επί κυβερνήσεως Τσίπρα διετέλεσε και υπουργός, προέβη σε δηλώσεις σχετικά με τον τρόπο οικονομικής διαχείρισης των κομμάτων, αφήνοντας να εννοηθεί ότι αποτελεί διαχρονική παράδοση η δοσοληψία αδήλωτων κεφαλαίων. Ωστόσο, παρά τη σοβαρότητα της καταγγελίας καμία κίνηση δεν έχει γίνει για τη διερεύνηση μιας τόσο σοβαρής υπόθεσης, ούτε από τα κόμματα αλλά ούτε και από τη δικαιοσύνη. Το γεγονός μάλιστα ότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κάλεσε τον ΣΥΡΙΖΑ να προσέλθει στις αρχές και να προσκομίσει στοιχεία για να αποδείξει τα λεγόμενα του, ενώ θα έπρεπε αυτές να κινητοποιηθούν χωρίς να υπάρξει παρέμβαση ή προτροπή από τα κόμματα, αποδεικνύει τις σχέσεις εξάρτησης ανάμεσα στους θεσμούς και πως η διάκριση των εξουσιών έχει καταστρατηγηθεί.
Όπως ήταν αναμενόμενο η επίμαχη δήλωση περί ύπαρξης μαύρων ταμείων ξεθώριασε χωρίς να σημειωθεί κάποια ουσιαστική εξέλιξη. Ουδείς έμαθε ποιοι είναι αυτοί που τα διαχειρίζονται, πόσα είναι αυτά τα κεφάλαια, ποια πρόσωπα παρέχουν συγκάλυψη και ανέχονται τέτοιες πρακτικές και γιατί ακόμα δεν έχει γίνει οικονομικός έλεγχος για να διαπιστωθεί η νομιμότητα και η διαφάνεια των κομμάτων. Ο μόνος έλεγχος που έγινε στα οικονομικά ενός κόμματος και σε όλους τους βουλευτές του αφορά την Χρυσή Αυγή, καθώς σε τρεις ελέγχους από το ΣΔΟΕ διαπιστώθηκε ότι όλα λειτουργούν υπό καθεστώς πλήρους διαφάνειας, παρά το γεγονός ότι όλοι οι πόροι που εκ νόμου δικαιούται παρακρατήθηκαν αντισυνταγματικά από τη βουλή. Γιατί λοιπόν δεν γίνεται έλεγχος και στα υπόλοιπα κόμματα ώστε να μάθει ο ελληνικός λαός πόσα χρωστάνε στο δημόσιο και με ποιον τρόπο συνεχίζουν να λειτουργούν όταν σε περίπτωση αδυναμίας κάλυψης μικροοφειλών οι Έλληνες πολίτες καταλήγουν στην φυλακή;
Δεν τρέφουμε αυταπάτες και δεν περιμένουμε να παρέμβει καμία «ανεξάρτητη» αρχή. Δεν είμαστε εμείς που στηρίξαμε τις ελπίδες μας πάνω σε αυτή τη σαθρή πολιτεία ούτε και περιμένουμε κάτι σε αντάλλαγμα γιατί ποτέ δεν κάναμε εξυπηρετήσεις. Εμείς είμαστε αυτοί που φωνάζαμε το σύνθημα «οι κλέφτες στη φυλακή» και τιμωρηθήκαμε για το θράσος μας να μην αφομοιωθούμε από το σύστημα κι αποτελέσουμε ένα ακόμα γρανάζι της διαφθοράς. Ο λαός όμως για πόσο θα ανέχεται να τον κυβερνούν διεφθαρμένοι;