47 ολόκληρα χρόνια συμπληρώνονται, σχεδόν μισός αιώνας, από τον Ιούλιο εκείνο του 1974 όταν έλαβε χώρα η Μεταπολίτευση και η ΤΡΑΓΩΔΙΑ της Κύπρου. Στις 15 Ιουλίου είχαμε την ανατροπή Μακαρίου, που ήταν ξεκάθαρο ότι ήταν μία εσωτερική υπόθεση του Ελληνισμού. Οι Τούρκοι έσπευσαν να το εκμεταλλευτούν και συμφωνούν μαζί τους οι “δημοκράτες” και ο μεγαλύτερος υπερασπιστής της τουρκικής εισβολής ήταν ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ. Μία ημέρα πριν την εισβολή του Αττίλα από το βήμα της Γενικής Συνελεύσεως του ΟΗΕ στην ομιλία του είπε ότι η Ελλάδα έκανε εισβολή στην… Κύπρο(!) και κάλεσε τις εγγυήτριες δυνάμεις να επέμβουν και η Τουρκία ήταν εγγυήτρια δύναμη βάσει των συμφωνιών της Ζυρίχης. Για το θέμα αυτό ο Γρηγόρης Μιχαλόπουλος είχε γράψει το βιβλίο “ΑΥΤΟΣ ΚΑΛΕΣΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ” με φωτογραφία του Μακάριου στο εξώφυλλο και το πλήρωσε…
Μεταπολίτευση και οι δρόμοι των Αθηνών γέμισαν “πανηγυριτζήδες” (που κοιμήθηκαν χουντικοί και ξύπνησαν αντιστασιακοί!) με κεριά στα χέρια που γιόρταζαν την ίδια ώρα που ο Ελληνισμός στην Κύπρο σφαγιαζότανε. Ποιος θα ξεχάσει την δήλωση του Ετσεβίτ, πρωθυπουργού της Τουρκίας τον καιρό του Αττίλα, ότι οι Έλληνες πολιτικοί πρέπει να ευχαριστούν την Τουρκία γιατί με την επέμβασή της στην Κύπρο ξαναέφερε την δημοκρατία στην χώρα; ΚΑΝΕΝΑΣ πολιτικός δεν απάντησε από το 1974 μέχρι σήμερα στην δήλωση αυτή του Ετσεβίτ και τι να πει άλλωστε;
Μπορούσε η Ελλάδα να πολεμήσει το 1974; ΝΑΙ, μπορούσε! Είχε υπεροπλία σε θάλασσα και αέρα. Είχε υποβρύχια (ΓΛΑΥΚΟΣ – ΝΗΡΕΥΣ), που μπορούσαν να βυθίσουν τον τουρκικό στόλο έξω από την Κυρήνεια, υποβρύχια που έπλεαν προς Κύπρο και που πήραν εντολή να γυρίσουν πίσω! Και είχε και πολεμικά αεροσκάφη Φάντομ, που δεν μπορούσε να πλήξει η Τουρκική Αεροπορία.
Κάποιοι, όμως, αποφάσισαν επειδή “Η Κύπρος κείται μακράν”, να μην κάνουν τίποτε όταν στα μέσα του Αυγούστου έγινε ο Αττίλας 2 και κατελήφθη το 40% της Ελληνικής Μεγαλονήσου. Μέχρι τότε οι Τούρκοι δεν είχαν καταλάβει ούτε το 5%!
Ιούλιος του 1974 και ο γράφων το κείμενο αυτό μέσα σε ένα κελί των φυλακών Δομοκού συλλαμβάνεται δύο φορές σε ηλικία 16 ετών και έξι μηνών. Αστυνομικό τμήμα Κολωνακίου, επεισόδια έξω από την Αγγλική πρεσβεία, Αστυνομικό τμήμα Θησείου, συμπλοκή και συλλήψεις στο Μοναστηράκι γιατί σκίζαμε αφίσες του Μακάριου.
Έρχονται τα πρώτα φέρετρα με Ελληνικές Σημαίες από την Κύπρο. Θάβουν στα κρυφά τους νεκρούς Ήρωες σαν κλέφτες. Πηγαίνω στην οδό Πειραιώς στο Πρώτων Βοηθειών – ΙΚΑ δεν θυμάμαι και δίνω αίμα για την Κύπρο, για τους Στρατιώτες μας. Ο γιατρός με ρωτάει αν είμαι 18 ετών και του λέω ψέματα “ναι”. Χαμογελάει με νόημα και μου παίρνει αίμα κανονικά. Στη οδό Πανεπιστημίου πέφτουν προκηρύξεις με σφυροδρέπανα, ξανακυκλοφορεί ο Ριζοσπάστης και οι “δημοκράτες” πανηγυρίζουν και το πανηγύρι τους αυτό κρατάει 47 ολόκληρα χρόνια.
Για επτά ολόκληρα χρόνια ήμουν πρόεδρος κόμματος της βουλής και για πέντε χρόνια μάλιστα του 3ου κόμματος. Δεν πήγα ΠΟΤΕ στην γιορτή της “δημοκρατίας” της 24ης Ιουλίου και δεν μετανοιώνω γι’ αυτό!
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ – Γ.Γ. Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή
ΦΥΛΑΚΕΣ ΔΟΜΟΚΟΥ 2021