Ήταν 2015 όταν η Ελλάδα αποφάσισε να ανοίξει διάπλατα και επισήμως τα σύνορά της, υποδεχόμενη κάθε καρυδιάς καρύδι με πρόφαση τον πόλεμο της Συρίας. Το φαινόμενο δεν ήταν καινούριο, καθώς συγκεκριμένες περιοχές των αστικών κέντρων είχαν ήδη γκετοποιηθεί από ορδές εγκληματικών στοιχείων, επί κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Όμως πλέον η Χρυσή Αυγή, ο μόνος φορέας που στήριζε έμπρακτα τις όποιες αντιδράσεις, ήταν “υπόδικη” και οι εξουσιαστές θεώρησαν ότι μπορούν πλέον να εγκαταλείψουν και τα προσχήματα.
Οι κυβερνήσεις μπορεί να αλλάζουν, αλλά η ίδια πολιτική ακολουθείται μέχρι σήμερα, σχεδόν 10 χρόνια αργότερα. Πλέον, δεν φαίνεται να έχει καν σημασία πως οι λαθρομετανάστες, που μπαίνουν καθημερινά κατά εκατοντάδες από τα θαλάσσια και χερσαία σύνορά μας, δεν φεύγουν από εμπόλεμες ζώνες. Δεν γίνονται απελάσεις, δίνονται δεύτερες ευκαιρίες σε όσους δεν κατάφεραν να πάρουν άσυλο με την πρώτη απόπειρα και οι ροές αντί να μειώνονται, αυξάνονται! Φέτος, ο αριθμός των εισόδων έχει φτάσει να είναι υπερδιπλάσιος σε σχέση με πέρυσι. Κι όμως, τα κρατικά πλυντήρια και οι αγορασμένοι δημοσιογράφοι, τους αποκαλούν πάντοτε πρόσφυγες προσπαθώντας να εκβιάσουν συναισθηματικά τους Έλληνες πολίτες για να τους δεχτούν.
Η κυβερνητική προπαγάνδα, περί συμφιλίωσης και αποδοχής διδάσκεται σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης, σχεδόν κάθε μεγάλη πόλη έχει και το hotspot της, δήμοι παίρνουν επιδοτήσεις για να δεχτούν περισσότερους λαθρομετανάστες, τα ΜΜΕ μας βομβαρδίζουν με διαφημίσεις “καλών ξένων”, “φιλανθρώπων”, “αθλητών” και κάθε κακή είδηση αποσιωπάται. Μαχαιρώματα, βιασμοί, διακίνηση ναρκωτικών, πορνεία, παρεμπόριο… κανείς δεν τα πολυσυζητάει ή ακόμα χειρότερα δικαιολογούνται λόγω χαμηλού βιοτικού επιπέδου όσων τα διαπράττουν.
Τί κι αν έγιναν οι γειτονιές μας γκέτο; Τί κι αν φοβούνται τα παιδιά να παίξουν στις πλατείες ή ακόμα και να πουν τα κάλαντα δίχως συνοδεία για προστασία; Τι κι αν σχεδόν κάθε Αθηναία έχει παρενοχληθεί σεξουαλικά από λαθρομετανάστες; Τι κι αν το παραεμπόριο έκλεισε τόσα μικρά καταστήματα; Σημασία έχει μη τυχόν και καταδείξουμε το πρόβλημα και τους υπεύθυνους κι αυτοί δεν είναι άλλοι από τους ξένους εποίκους και όσοι τους φέρνουν εδώ, είτε με τα δουλεμπορικά τους, είτε με την ψήφο τους σε κυβερνήσεις που προωθούν πολιτικές ανοιχτών συνόρων. Τι κι αν οι μισθοί και τα εργατικά δικαιώματα έπεσαν κατακόρυφα από τότε που άνοιξαν τα σύνορα; Τι κι αν τα παιδιά σου δεν μπορούν να επιβιώσουν στην Ελλάδα του σήμερα και εξαναγκάζονται να μεταναστεύσουν για να επιβιώσουν; Σημασία έχει να εισέρχονται διαρκώς φτηνά εργατικά χέρια, κι ας σκοτώνουν, βιάζουν, κλέβουν το μέλλον των παιδιών σου!