Όπως έχει ανοιχτά γραφτεί στην Τουρκία, σύμφωνα και με δημοσίευμα του Αυγούστου του 2008 στην καθημερινή εφημερίδα Radikal, τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στις 6 και 7 Σεπτεμβρίου 1955 εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, είχαν οργανωθεί από την διοίκηση Ανορθόδοξου Πολέμου (Özel Harp), που αποτελούσε τον μηχανισμό που είχε στηθεί από το ΝΑΤΟ ως δίκτυο “Stay Behind”, για την “αποτροπή του κομμουνιστικού κινδύνου”.
Το απόγευμα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955 «αυθόρμητες» διαδηλώσεις «αγανακτισμένων» πολιτών συγκροτήθηκαν σε διάφορα σημεία της Κωνσταντινούπολης. Αιτία μια «ύποπτη» βομβιστική ενέργεια (με ελάχιστες υλικές ζημιές) που είχε σημειωθεί την προηγουμένη στο τουρκικό προξενείο Θεσσαλονίκης και όπως εκ των υστέρων αποκαλύφθηκε είχε οργανωθεί από τις μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας, τότε όμως αποδόθηκε στην Ελλάδα. Το κλίμα σε βάρος της χώρας μας και της ομογένειας ήταν ήδη βαρύ λόγω Κυπριακού, εδώ και κάμποσες βδομάδες μύριζε μπαρούτι και οι εθνικιστικές φυλλάδες της Τουρκίας συναγωνίζονταν σε ανθελληνικές κορώνες.
Τερατώδεις φήμες διαδίδονταν από στόμα σε στόμα: ότι στην Κύπρο οι Έλληνες δολοφόνησαν τον ηγέτη Ντανά Εφέντη, ότι επίκειται μαζική σφαγή των Τουρκοκυπρίων, ότι η Αγγλία έδωσε την Κύπρο στην Ελλάδα με αντάλλαγμα την παραχώρηση βάσεων. Την πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου διαδόθηκε, κρυφά από τους μειονοτικούς μαγαζάτορες και νοικοκυραίους, πως στις 6 Σεπτεμβρίου θα έπρεπε να αναρτηθεί έξω από κάθε σπίτι ή κατάστημα Τούρκου η σημαία με την ημισέληνο. Έτσι όταν ομάδες εξαγριωμένων τραμπούκων ξεκόπηκαν από τις διαδηλώσεις εφοδιασμένες με ρόπαλα, σιδερολοστούς, μαδέρια με καρφιά, τσεκούρια, δυναμίτιδα, μπιτόνια βενζίνης και φαλτσέτες, ήξεραν πολύ καλά να ξεχωρίσουν τους στόχους τους.
Οι ταραχές άρχισαν στο Νισαντάς, μεταξύ πέντε και έξι το απόγευμα, και στην συνέχεια εξαπλώθηκαν στο Μπέγιογλου. Το τουρκικό πογκρόμ απίστευτης βιαιότητας και βαρβαρότητας (χαρακτηριστικό γνώρισμα των Τούρκων άλλωστε) είχε ως αποτέλεσμα τον αφανισμό της ελληνικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης.