Για ποια Ελλάδα τολμάς και μιλάς, νεοδημοκράτη; Αυτήν που το κόμμα σου βούλιαξε ψηφίζοντας μνημόνια; Αυτήν που επιτρέπει σε γειτονική χώρα να αυτοαποκαλείται Μακεδονία και να σφετερίζεται την γλώσσα, την ιστορία, την παράδοσή μας; Αυτήν στην οποία ο πρόεδρός σου εκλιπαρεί τους παράνομους μετανάστες που φέρνει, να μην φύγουν μόλις τους βγάλει χαρτιά; Για άλλη μια φορά βγαίνεις σε εθνική επέτειο να πουλήσεις εθνικοπατριωτικό σανό στα πρόβατα που ακόμα βρίσκονται στο μαντρί σου. Όσο περνούν τα χρόνια, το κόμμα σου υιοθετεί αριστερή ρητορική και εσύ συνεχίζεις να δηλώνεις περήφανος εθνικόφρων. Βλέπεις ότι η κυβέρνηση χτυπάει Πατρίδα, Θρησκεία και Οικογένεια. Ενδιαφέρεται περισσότερο να προστατέψει την ανωμαλία από ότι την ίδια την οικογένεια. Το παιδί σου δεν είναι ασφαλές πια. Έγιναν καθημερινότητα οι ειδήσεις για μπούλινγκ, αυτοκτονίες μαθητών, δολοφονίες βρεφών, βιασμούς, για παιδιά που απλά εξαφανίζονται… Αδιαφορείς, νεοδημοκράτη, μέχρι η τραγωδία να σου χτυπήσει την πόρτα.
Δεν σε νοιάζει που οι γυναίκες όλων των ηλικιών φοβούνται να κυκλοφορήσουν στο κέντρο των Αθηνών και σε πολλές άλλες περιοχές. Σε νοιάζει μονάχα οι στημένες εκλογές και οι φτιαχτές δημοσκοπήσεις να σε δείχνουν στην κορυφή. Δεν βλέπεις τι συμβαίνει γύρω σου. Θα σπουδάσεις το παιδί σου και θα το διώξεις στο εξωτερικό και αδιαφορείς τι θα συμβεί στην πατρίδα μας που με τόση θέρμη θυμάσαι στις εθνικές επετείους. Για την πατρίδα μας, θέλεις φτηνά προϊόντα και φτηνά εργατικά χέρια και δεν σε ενδιαφέρει που υποθηκεύεις το μέλλον της για να τα αποκτήσεις. Παραλογίζεσαι και το χειρότερο είναι ότι το ξέρεις. Είσαι δέσμιος του εαυτού σου, των πρέπει σου, των πρέπει που σου δίδαξε μια σκάρτη κοινωνία, χτισμένη σε σαθρά θεμέλια και τάφους ηρώων. Άλλη μια τετραετία, άλλη μια παράσταση, άλλη μια ψεύτικη υπόσχεση και η Ελλάδα που ήξερες από παιδί, παύει λίγο λίγο να υπάρχει επειδή εσύ επέλεξες να στηρίξεις όσους βάζουν την καρέκλα τους πάνω από την πατρίδα μας.
Νιώθεις κυρίαρχος του παιχνιδιού επειδή υποστηρίζεις το κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία, αλλά στην πραγματικότητα είσαι πιόνι σε ένα παιχνίδι που παίζεται εις βάρος όλων μας. Από περήφανος Έλληνας, κατάντησες χρήσιμος ηλίθιος για ένα κόμμα διεφθαρμένο που προσκυνάει το χρήμα και την δύναμη. Ξέρω, στο μαντρί σου λένε όμορφα λόγια και βαρύγδουπες έννοιες για να σε πείσουν. Σε ρωτάνε αν θα προτιμούσες να κυβερνήσει ξανά ο ΣΥΡΙΖΑ. Λες και δεν έδειξαν όλοι τους ομοψυχία σε όσα τους υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως μνημόνια, μέτρα στον κορωνοϊό, υιοθεσία σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια και τόσα άλλα. Τώρα μας προετοιμάζουν για συνεκμετάλλευση με την Τουρκία στο Αιγαίο κι αυτό δεν θα το κάνει ο προδοτικός ΣΥΡΙΖΑ από ο πρόεδρός σου, ο Μητσοτάκης. Τί άλλο χρειάζεται να κάνει το κόμμα σου για να καταλάβεις ότι βρίσκεσαι με την λάθος πλευρά της ιστορίας;
