Η Ελληνική Κυβέρνηση καταδιώκει το κίνημα
Η Ελληνική Κυβέρνηση για να αποδείξει στις δυνάμεις ότι δεν ευνοεί το κίνημα των Βορειοηπειρωτών, την 22α Φεβρουαρίου αποστέλλει τον “Άλφειον” και τον “Εύρωταν” προς καταστολή του κινήματος και παράδοση της πόλεως των Αγίων Σαράντα. Η είδηση περί αποστολής πολεμικών προς αποκλεισμόν του λιμένος των Αγίων Σαράντα και η επικείμενη απόβαση Ελληνικού Στρατού στην Κέρκυρα προς κατάπνιξη του κινήματος ανησυχεί τους Βορειοηπειρώτες, έτσι ώστε οι Καραπάνος, Σπυρομήλιος, Δ. Δούλης και Γ. Δούλης επιβιβάζονται στα αυτοκίνητα με προορισμό τους Αγίους Σαράντα. Δεν κατόρθωσαν όμως να φτάσουν λόγω των κακών καιρικών συνθηκών και απεφεύχθη έτσι η σύγκρουση μεταξύ Αυτονομιστών και Ελληνικού Στρατού.
Συμπλοκή μεταξύ Ελλήνων και Αυτονομιακών στο Γεωργουτσάτη
Παραλίγο σύρραξη θα επέρχετο μεταξύ ελληνικού και αυτονομιακού στρατού. Στο Λεσκοβίκι οι επαναστάτες είχαν κρατήσει τέσσερα πολυβόλα. Προς παραλαβή αυτών απεστάλησαν εκεί ο λοχαγός Κατσόπουλος και οι ανθυπολοχαγοί Κρίκας και Δεπάστας. Ο αρχηγός όμως των επαναστατών αρνήθηκε να παραδώσει τα όπλα. Οι αξιωματικοί χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις της χωροφυλακής παρέλαβαν τα πολυβόλα δια της βίας. Ευτυχώς οι επαναστάτες απέφυγαν να αντισταθούν και απεφεύχθη η αιματοχυσία. Δυστυχώς δεν απεσοβήθη και εις τους Γεωργουτσάτες, σημείο ενώσεως της οδού Αργυροκάστρου – Ιωαννίνων με τον δρόμο για τους Αγίους Σαράντα μέσω Δελβίνου, όπου έδρευε η επιμελητεία του Ελληνικού Στρατού. Δυνάμεις ιερολοχιτών υπό την αρχηγία του Καπετάν Κρεμμύδα όρμησαν να αρπάξουν πολεμοφόδια από την εκεί αποθήκη. Ο επικεφαλής της στρατιωτικής δύναμης συνέστησε στους ιερολοχίτες να απομακρυνθούν, οι ιερολοχίτες όμως επέμεναν. Ο αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού διέταξε τότε τις δυνάμεις του να ανοίξουν πυρ κατά των ιερολοχιτών. Με το άκουσμα των πρώτων πυροβολισμών προσέτρεξαν απο τα διπλανά χωριά ηπειρώτες οπλισμένοι με ξύλα και λίγα όπλα για να ενωθούν με τους ιερολοχίτες. Οι αρχηγοί όμως των ιερολοχιτών και του εθελοντικού σώματος, υπακούοντας στις αυστηρότατες διαταγές της Προσωρινής Κυβέρνησης της Ηπείρου, απέτρεψαν τους άνδρες τους να πυροβολήσουν. Πράγματι, ουδείς πυροβολισμός ερρίφθη εναντίον του στρατού. Τα πυρά όμως των στρατιωτών είχαν ως συνέπεια τον τραυματισμό επτά ιερολοχιτών και εθελοντών, καθώς και δύο γυναικών. Ένας από τους οπαδούς του Καπετάν Κρεμμύδα, επιτέθηκε εναντίον του επειδή εμπόδισε τους εθελοντές να απαντήσουν στα πυρά του ελληνικού στρατού. Πυροβόλησε κατά του οπλαρχηγού για να τον φονεύσει, η σφαίρα όμως απέτυχε του σκοπού της.
Η Ελληνική Κυβέρνηση απαγορεύει τα συλλαλητήρια
Η Ελλάς για να φανεί ευάρεστος στις Δυνάμεις και να αποδείξει ότι δεν ενθαρρύνει ούτε βοηθά τους Βορειοηπειρώτες καταπνίγει πάσα εκδήλωση εντός του Ελληνικού Κράτους. Εκτός των άλλων απαγόρευσε και το προαναγγελθέν συλλαλητήριο διαμαρτυρίας για την 5η Μαρτίου, υπέρ της σφαγιαζόμενης Βορείου Ηπείρου. Η διεύθυνση της αστυνομίας, συνεπής στις διαταγές της Κυβέρνησης, εξέδωσε το κάτωθι ανακοινωθέν: «Έχοντας υπόψη τας υπό των εφημερίδων δημοσιευόμενας ειδήσεις περί συγκροτήσεως συλλαλητηρίων Κυριακήν και την εκ τούτου πιθανήν διάρρηξη της τάξεως, ίδοντες το άρθρον 10 του Συντάγματος, απαγορεύομεντην συγκρότησιν συλλαλητηρίου και πάσαν σχετικήν συνάθροισιν εν Αθήναις και Πειραιεί. Συνιστώμεν εις τους φιλήσυχους πολίτας να έχωσιν υπόψη ότι πάσα εις τας νομίμους προσταγάς των Αρχών αντίστασις, θα αντιμετωπίσει το κράτος του Νόμου».
πηγή: Ο Βορειοηπειρωτικός Αγών (1914), Κων/ος Σκενδέρης.