«Η δράση είναι τρόπος ζωής» είναι ένα από τα διαχρονικά “motto”συνθήματα του κινήματος μας και ένα από τα πολλά στοιχεία που μας διαφοροποιεί ως Χρυσαυγίτες από τους σχηματισμούς της άκρας δεξιάς που παριστάνουν τους εθνικιστικούς.
Επί δεκαετίες από μικρό παιδί θυμάμαι την οργάνωση ήδη την δεκαετία του ’90 στην πρώτη γραμμή των συγκρούσεων με το κράτος ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην συνθήκη του Μάαστριχτ και την έκρηξη της λαθρομετανάστευσης. Ως τέκνο φτωχής οικογένειας από γειτονιές λαϊκές, φυσικό και επόμενο ήταν να εκφραστώ μέσα από το συλλογικό σώμα που αποτελούσε την βάση της Χρυσής Αυγής, του κινήματος που μίλησε ειλικρινά και ξεκάθαρα ενάντια στην ολέθρια παγκοσμιοποίηση, ενάντια στην μνημονιακή σκλαβιά και στήριξε την ρήξη με τους τοκογλύφους στο δημοψήφισμα του 2015, στα πιο πρόσφατα χρόνια. Αναμνήσεις από δεκάδες πορείες, συγκεντρώσεις, αφισοκολλήσεις και φυλλάδια συνόδευσαν τα νεανικά χρόνια πολλών στα μέρη μας, σε μια παράδοση που ελπίζω να μην έσβησε.
Για αυτές τις δράσεις, από τις πιο μικρές ή τις μεγαλύτερες που όλοι μας όσοι υπήρξαμε Χρυσαυγίτες κάποτε συμμετείχαμε, αξίζει να σηκώσουμε το κεφάλι ψηλά και να κοιτάξουμε τον Ήλιο κατάματα με καμάρι, γιατί είχαμε την ευλογία μέσω των γραμμών του Λαϊκού Συνδέσμου να κάνουμε τις ιδέες μας πράξη, ή έστω να προσπαθήσουμε να αγωνιστούμε για μια Πατρίδα καλύτερη για τα δικά μας παιδιά και τα παιδιά των παιδιών μας.
Δ. Α. – Πειραιάς