Ζούμε στην εποχή που αν πεις «οι ζωές των παιδιών μετράνε» και βγάλεις μια αφίσα ευαισθητοποίησης για τα αγέννητα μωρά, σε αποκαλούν μισαλλόδοξο και ακραίο. Την ίδια στιγμή η θανάτωση εμβρύου θεωρείται γυναικείο δικαίωμα και αντιμετωπίζεται ως σημαντικό εφόδιο για την ψυχική υγεία της γυναίκας. Στην χώρα μας, η αγάπη για τα παιδιά είναι υποκριτική. Η κοινή γνώμη θα σοκαριστεί από μια παιδοκτόνο που δολοφόνησε τα 3 παιδάκια της, αλλά θα την υπερασπιστεί για τις τουλάχιστον 5 εκτρώσεις που έκανε, κι ας ξέρει πως κατέληξε όλο αυτό. Φοβούνται ακόμα και να παραδεχτούν το προφανές, πως μια γυναίκα που δεν διστάζει να δολοφονήσει το ίδιο της το σπλάχνο και μάλιστα κατ’ εξακολούθηση χωρίς ίχνος τύψεων, είναι μια γυναίκα αδίστακτη και ικανή για τα χειρότερα.
Όσοι αγωνιζόμαστε υπέρ των αγέννητων μωρών, μας καταλογίζουν διαρκώς ότι αδιαφορούμε για όσα παιδάκια γεννιούνται. Τι κι αν κάνουμε συσσίτια από το υστέρημά μας, δίνοντας προτεραιότητα στην ελληνική οικογένεια. Τι κι αν δίνουμε το ίδιο μας το αίμα για τον συνάνθρωπό μας. Τι κι αν βοηθάμε τις τοπικές κοινωνίες στις οποίες ζούμε με εθελοντικές δράσεις και παροχή ειδών πρώτης ανάγκης. Στα μάτια τους, είμαστε «κακοί» επειδή απαιτούμε σεβασμό για την ζωή των μωρών από την σύλληψή τους. Όσοι παρακολουθείτε την σελίδα του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος της Χρυσής Αυγής γνωρίζετε για τις δράσεις μας και αυτές πολύ συχνά αφορούν την προστασία των παιδιών, είτε από την κυβέρνηση, είτε από τα ΜΜΕ, είτε από τον πολιτιστικό μαρξισμό και αν χρειαστεί και από τους ίδιους τους γονείς τους!
Όταν κινούμαστε για να προστατέψουμε τα παιδιά σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης, μας αντιμετωπίζουν ως μισαλλόδοξο όχλο, που στόχο έχει τα παιδιά! Πώς λογίζονται αλήθεια το νοιάξιμο, όσοι μας δείχνουν με το δάχτυλο; Η παροχή ειδών πρώτης ανάγκης τροφίμων, αίματος και χρημάτων, θεωρείται λάθος. Η διαμαρτυρία υπέρ των δικαιωμάτων των παιδιών στην αξιοπρεπή διαβίωση, θεωρείται λάθος. Ποιο είναι το σωστό; Η εμβρυοκτονία; Η παιδοκτονία; Ο υποβιβασμός του παιδιού σε καταναλωτικό ον, χωρίς καμιά αίσθηση ταυτότητας, χωρίς ίχνος τιμής και αξιοπρέπειας; Και ποιοί είναι αυτοί που μας δείχνουν με το δάχτυλο; Αυτοί που ετοιμάζουν βόμβες για να δολοφονήσουν κόσμο και τελικά τους σκάνε στα χέρια τους και σκοτώνουν τους δικούς τους ή αυτοί από την κυβέρνηση και τα μίντια που τους κάνουν πλάτες κάθε φορά;