Οι εξελίξεις στον χώρο της λεγόμενης ακροδεξιάς, κάτω από την στέγη της οποίας βρήκαν καταφύγιο τα αποτυχημένα στελέχη κομμάτων και αποκομμάτων, επαγγελματίες «ιδεολόγοι», αριβίστες και τυχάρπαστοι που παριστάνουν τους μεγαλοπαράγοντες, μόνο έκπληξη δεν πρέπει να αποκαλούν σε όσους έχουν ασχοληθεί έστω και ερασιτεχνικά με την πολιτική, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Το γεγονός ότι από την μεταπολίτευση κι έπειτα, όλα τα λεγόμενα ακροδεξιά σχήματα είτε απορροφήθηκαν από τα καθεστωτικά κόμματα, είτε διαλύθηκαν για να ενσωματωθούν σε ένα μεγαλύτερο «πατριωτικό σύνολο (την ΝΔ δηλαδή) είναι ένας κανόνας τον οποίο ουδείς θέλει να παραβιάσει. Οι μόνοι που το τόλμησαν, το κατάφεραν και επέμειναν στην αιρετική αυτή επιλογή τους είναι αυτοί που σήμερα υφίστανται ανηλεείς διώξεις.
Πονηρά σκεπτόμενοι, λοιπόν, οι σοφότεροι ημών, οι οποίοι μας βρίζουν αλλά δεν ενοχλούνται εάν τους ψηφίζουν κάποιοι Χρυσαυγίτες, διέδιδαν πως η Χρυσή Αυγή εκτέθηκε επειδή δεν έπαιξε σωστά τα χαρτιά της, επειδή δεν έκανε στρατηγικούς ελιγμούς για να ξεγελάσει το κατεστημένο. Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια κι επειδή τα γεγονότα λένε πολλά περισσότερα από τις πιο ευφάνταστες αναλύσεις ας θέσουμε το απλό ερώτημα: φαντάζεστε να ψήφιζε υπέρ ή παρών η Χρυσή Αυγή στην ψηφοφορία για την ανάδειξη ΠτΔ, προερχόμενο μάλιστα από την ΝΔ; Το να συνεργάζονται οι κατ’ επίφαση εθνικόφρονες με το καθεστώς που κυνηγάει τους εθνικιστές και να συναινούν στην προσπάθεια της κυβέρνησης να προωθήσει τους εκλεκτούς της στα ανώτατα πολιτειακά αξιώματα είναι κίνηση στρατηγικής, απελπισίας ή προδοσία;
Οι πειραματισμοί και οι δικαιολογίες κάποτε θα τελειώσουν. Όσοι βολεύονται και νιώθουν άνετα με αυτή την οικτρή κατάσταση ας χαίρονται για τις επιλογές τους. Τους αξίζει μια ακροδεξιά-σκυλάκι της κυβέρνησης γιατί κι αυτοί λιγούρια της εξουσίας είναι που περιμένουν να αναλάβουν… ρόλους. Οι υπόλοιποι που νιώθουν οργή και απογοήτευση για την κατάντια του «χώρου», πότε θα στρέψουν τα βέλη της κριτικής τους απέναντι στους αληθινά υπαίτιους για τα όσα τραγελαφικά συμβαίνουν και όχι στην Χρυσή Αυγή, που δικαιώνεται με την «εμμονή» της να μην θέλει να αποτελέσει προθάλαμο για την πολιτική σταδιοδρομία του κάθε φαντασμένου «εθνικόφρονα»; Πότε θα αντιληφθούν επιτέλους ότι η επιλογή να πορευτεί η Χρυσή Αυγή μόνη εναντίον όλων είναι η μόνη γνήσια εθνικιστική πολιτική;
