Διαβάζοντας την ιστορία της πολιτικής σκηνής στην σύγχρονη Ελλάδα της μεταπολίτευσης, δεν μπορεί κανείς παρά να αισθανθεί την δυσωδία που αυτή αποπνέει. Η δυσωδία αυτή οδήγησε και στο γκρέμισμα των όποιων πιθανών γεφυρών προσπαθήσαν πολιτικάντηδες να ρίξουν προς εμάς. Αυτή η στάση μας χρόνια μετά, στην εποχή του θανάτου του πολιτικαντισμού μας δικαιώνει, αλλά και να μην το έκανε δεν θα είχε σημασία, αφού για εμάς είναι θεμελιώδους σημασίας η έννοια της Τιμής.
Η πολιτική των κατεστημένων κομμάτων είθισται να καθορίζεται από τις εκάστοτε τάσεις και τα ξενόφερτα ρεύματα. Η Χρυσή Αυγή έμαθε να παλεύει με τα ρεύματα και πολύ σωστά ο ιστορικός Αρχηγός του κινήματος έχει παραθέσει κατά καιρούς την φράση του Nietzsche «Μαθαίνοντας να ταξιδεύουμε ενάντια σε όλους τους καιρούς». Διότι εμείς με την πολιτική μας συνέπεια και τις αταλάντευτες ιδέες μας, πραγματικά ταξιδεύουμε ενάντια σε όλους τους καιρούς και τα μεταβαλλόμενα ρεύματα και τάσεις του πολιτικού κόσμου.
Η πυξίδα της Χρυσής Αυγής από ιδρύσεως της μέχρι και σήμερα είναι η ιδεολογία της. Αυτή είναι η πηγή που ξαποσταίνουμε στην ανάπαυλα της μάχης, αυτή είναι που μας δίνει την νεανική ορμή να συνεχίσουμε όταν όλα μοιάζουν χαμένα. Η πίστη στην κοσμοθεωρία μας είναι που μας κρατάει όρθιους σε έναν κόσμο ερειπίων.