Τις τελευταίες ημέρες, έκανε τον γύρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης η είδηση ότι το Υπουργείο Παιδείας πήρε την «ιστορική απόφαση» να καθιερώσει τον εορτασμό του αγώνα της ΕΟΚΑ στα ελληνικά σχολεία. Εννοείται πως τα φιλοκυβερνητικά μέσα, που ταΐζουν δεξιό «πατριωτικό» σανό, έσπευσαν να αναπαράγουν την είδηση με θορυβώδεις τίτλους, παρ’ ότι πρόκειται για μια κίνηση που θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητη. Όμως η 1η Απριλίου πέρασε και, σύμφωνα με καταγγελίες που λάβαμε τόσο από μαθητές όσο και από εκπαιδευτικούς, η συντριπτική πλειονότητα των σχολικών τμημάτων δεν άκουσε την παραμικρή λέξη για την επέτειο!
Πρώτα απ’ όλα, όποιος δεν καταπίνει αμάσητη «γαλάζια» προπαγάνδα διαπιστώνει εύκολα ότι η εκδοθείσα εγκύκλιος δεν έχει την παραμικρή αναφορά ούτε στην ΕΟΚΑ, ούτε στο όραμα της Ένωσης, ούτε στον Γεώργιο Γρίβα ή οποιονδήποτε άλλον αγωνιστή. Στο εμφανώς προχειρογραμμένο κείμενο που δημοσιεύθηκε, διαβάζουμε μόνο αοριστίες περί «κυπριακού πολιτισμού» και κάποιας «απελευθέρωσης».
Αυτό, βεβαίως, δεν αποτελεί έκπληξη για όποιον έχει βασικές ιστορικές γνώσεις. Η φιλελεύθερη, αριστερόφιλη και βενιζελογενής Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί και δεν δικαιούται να τιμήσει τον στρατηγό Γεώργιο Γρίβα Διγενή, τον ιδρυτή της οργάνωσης Χ και αρχηγό της ΕΟΚΑ, ο οποίος δήλωνε ότι «Κατέχουμε τα δύο άκρα, του Εθνικισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης» (φράση που σήμερα θα τον οδηγούσε στη φυλακή). Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη προφανώς δεν τολμά να πει λέξη για τον στόχο των Κυπρίων Αγωνιστών, που ήταν η Ένωση με τη μητέρα Ελλάδα, και όχι η προδοτική ομοσπονδοποίηση που απεργάζονται οι «σκέτο-πατριώτες».
Δεύτερον, αποδείχθηκε ότι ακόμα και αυτή η ανιστόρητη εγκύκλιος κατασκευάστηκε αποκλειστικά και μόνο για να τροφοδοτήσει φιλοκυβερνητικά δημοσιεύματα. Στην πραγματικότητα, το Υπουργείο της ΝΔ έδρασε με τρόπο ώστε να μην πραγματοποιηθεί τίποτα από τις δημοσιογραφικές εξαγγελίες. Η εγκύκλιος έφτασε στα σχολεία μόλις το απόγευμα της Δευτέρας (ενώ διαφημιζόταν πολύ νωρίτερα) και χωρίς κανένα συνοδευτικό υλικό. Έτσι, εν γνώσει της κυβέρνησης, οι αναφερόμενες «δύο διδακτικές ώρες προβολών και ομιλιών» ήταν προφανώς πρακτικά αδύνατο να υλοποιηθούν.
Οι ελάχιστες εξαιρέσεις, όπου μαθητές άκουσαν δυο λόγια για την ημέρα, οφείλονται εξ ολοκλήρου σε λίγους ευσυνείδητους εκπαιδευτικούς που ξενύχτησαν για να προετοιμάσουν το δικό τους υλικό ή εμπειρικά ανέφεραν κάποιες πληροφορίες εν ώρα μαθήματος. Κανένας εορτασμός δεν πραγματοποιήθηκε, λοιπόν, και ούτε θα μπορούσε, όσο η Ελλάδα κυβερνάται από τσαρλατάνους και πολιτικούς επιγόνους της προδοσίας του κυπριακού Ελληνισμού.
