Η εξόντωσις των Γερμανών της Πολωνίας
(…) Οι πιο σημαντικές σφαγές ήταν η ομαδική σφαγή του Μπρόμπεργκ στις 3 Σεπτεμβρίου 1939: σφαγή της κοινότητας του Αϊχντορφ (36 νεκροί), της Κράϊνμπάρτελζεε (53 νεκροί), του Γιάγκερχοφ στα περίχωρα του Μπρόμπεργκ (63 νεκροί), του Σλόνσκ και του Θόρν (58 νεκροί) και τέλος της Τάρνοβα (104 νεκροί). Σχεδόν όλοι οι δολοφονημένοι, άνδρες και γυναίκες, βρέθηκαν ακρωτηριασμένοι και τα πτώματά τους ήταν δύσκολο να αναγνωρισθούν στοιβαγμένα όπως ήταν μέσα σε ομαδικούς τάφους. Οι σφαγές που αναφέρομε είναι εκείνες που επισημάνθηκαν αμέσως μετά την εισβολή των γερμανικών στρατευμάτων στην Πολωνία. Υπήρξαν όμως κι άλλες, που ανακαλύφθηκαν αργότερα. Από τον Νοέμβριου του 1939 έως και τα μέσα του 1940 βρέθηκαν άλλοι 20 περίπου ομαδικοί τάφοι, με 15 έως 30 πτώματα καθένας. Αλλού, τα πτώματα των Γερμανών που δολοφονήθηκαν ή εκτελέσθηκαν βρέθηκαν στο κατώφλι του σπιτιού τους, μέσα στις αυλές, στους κήπους, στις άκρες των δρόμων, πολλές φορές άταφα, σκεπασμένα με κλαδιά και φύλλα δέντρων. Σχεδόν πάντοτε όμως φρικτά ακρωτηριασμένα. Χωρίς μάτια, χωρίς δόντια, με κομμένη την γλώσσα, ανοιχτή την κοιλιακή χώρα, με σπασμένα κρανία απ’ όπου πρόβαλαν οι εγκεφαλικές ουσίες, σπασμένα χέρια και πόδια και βγαλμένα νύχια. Πολλές φορές ήταν δεμένα μεταξύ τους με σκοινιά, λουριά ή σύρματα και συνήθως αυτά που ήταν δεμένα έτσι είχαν και μια σφαίρα στον αυχένα. Άλλοι Γερμανοί, που κατάφεραν προσωρινά να ξεφύγουν, συνελήφθησαν αλλού και τα πτώματά τους ανακαλύφθηκαν σε σπηλιές, αχυρώνες, αυλάκια, θαμνόδενδρα, σε δάση ή χαντάκια και σε χωράφια όπου είχαν καταφύγει για να σωθούν από τους διώκτες τους. Αυτοί οι διώκτες ήσαν οπλισμένοι με λόγχες, πιστόλια και τουφέκια που ασφαλώς τους είχαν προμηθεύσει οι αρχές ή απλώς με μπαλτάδες, μαχαίρια, φτυάρια και αξίνες (…)
πηγή: Εγκλήματα Πολέμου των Συμμάχων, εκδ. Ελεύθερη Σκέψις
