Τον προηγούμενο μήνα η τοπική κοινωνία της Πιερίας έγινε μάρτυρας μιας ανείπωτης οικολογικής μόλυνσης, καθώς το ρέμα και ο υγροβιότοπος Κορινού – Αλυκών μετατράπηκε σε τόπο απόρριψης τόνων φωτοβολταϊκών! Το θέμα δεν έλαβε την ευρύτερη δημοσιότητα που αρμόζει, παρά τις σχετικές καταγγελίες κατοίκων. Τα πλαίσια φωτοβολταϊκών τα οποία πετάχτηκαν εντός των ορίων του εθνικού πάρκου Αξιού – Λουδία – Αλιάκμονα, πιθανώς αντικαταστάθηκαν από νέα, αφού μειώθηκε η απόδοσή τους ή έληξε ο χρόνος της παραγωγικής τους λειτουργίας.
Η αλόγιστη χρήση των φωτοβολταϊκών (τα οποία έχουν κατακλύσει απειράριθμες πεδινές και ημιορεινές εκτάσεις της ελληνικής επαρχίας) συνεπάγεται την – συν τω χρόνω όλο και μεγαλύτερη – συσσώρευση τοξικών ουσιών, αλλά και την βαθμιαία δημιουργία μιας βόμβας αποβλήτων. Ευθύνη ασφαλώς έχουν και όσοι ασυνείδητοι κάτοικοι της Κατερίνης και των περιχώρων πετάνε τα δικά τους σκουπίδια στα ρέματα, τα οποία σκουπίδια μεταφέρθηκαν και στο ανάλογο αποστραγγιστικό κανάλι της περιοχής.
Παρά τις κινήσεις της αρμόδιας δημοτικής Αρχής (η οποία προέβη σε μήνυση κατά αγνώστων), ανακύπτουν μερικά κρίσιμα ερωτήματα: πως διασφαλίζεται ότι ο κάθε ιδιοκτήτης φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων δεν θα επιλέξει την απόρριψή τους οπουδήποτε αυτός κρίνει – αυθαίρετα – ότι μπορεί να το πράξει; Υπάρχει νομικό πλαίσιο για την διαδικασία της ανακύκλωσης όλων αυτών των πάνελ φωτοβολταϊκών; Και αν υπάρχει, ποιος φορέας ή ποια υπηρεσία ευθύνεται για την ομαλή τήρησή του από τους πολίτες; Προσέτι, είναι πολύ σημαντικό να διασφαλισθεί η ασφαλής απόσυρση των εκτός χρήσης, παλαιών φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων από την γη της Πιερίας.
Οι ακτές, τα δασορέματα και οι υγρότοποι της Πατρίδος μας συνιστούν το φυσικό περιβάλλον του λαού μας, το σπίτι του Έθνους μας, την πεμπτουσία της μεταφυσικής σύνδεσης του Αίματος με την Γη. Η Χρυσή Αυγή μάχεται για την πραγματική οικολογία του Φυλετικού ανθρωπισμού ενάντια στην απάτη της «πράσινης ενέργειας» και της «κλιματικής αλλαγής». Αμφότερες οι έννοιες αυτές, δεν αποτελούν παρά κάλπικα φιλελεύθερα αφηγήματα της woke Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και των ολιγαρχών που ασχολούνται με την «μπίζνα» των Α. Π. Ε. και ορέγονται τα υπερκέρδη που θα τους «προσφέρει» η πίτα της αγοράς, από την εγκατάλειψη των υδρογονανθράκων.