Η Σαλαμίνα, νησί της ιστορικής νίκης και του ελληνικού σθένους, έγινε αυτές τις μέρες τόπος μιας τραγωδίας που δεν μπορεί να περάσει στα «αστυνομικά νέα». Μια 75χρονη γυναίκα βρέθηκε νεκρή μέσα στο ίδιο της το σπίτι, χτυπημένη στο κεφάλι από ληστές που μπήκαν να την κλέψουν.
Οι δράστες δεν πήραν απλώς χρήματα ή κοσμήματα. Πήραν κάτι βαρύτερο, την αίσθηση ότι η ζωή στην Ελλάδα αξίζει ασφάλεια, αξιοπρέπεια, σεβασμό. Όταν η γειτονιά μας γίνεται πεδίο φόβου και η ηλικία μετατρέπεται σε αδυναμία, τότε η κοινωνία χάνει τον προσανατολισμό της.
Η γυναίκα αυτή δεν ήταν απλώς ένα «θύμα εγκλήματος». Ήταν μια Ελληνίδα μάνα, γιαγιά, γειτόνισσα· ένας κρίκος στη μακριά αλυσίδα ανθρώπων που κράτησαν όρθια την πατρίδα μας μέσα σε δυσκολίες. Κι όμως, έφυγε μόνη, γιατί κανείς δεν ήταν εκεί να την προστατεύσει.
Φυσικά, η υπόθεση αυτή δεν αφορά μόνο την εγκληματικότητα. Αγγίζει το βαθύτερο ηθικό μας υπόβαθρο. Ζούμε σε μια εποχή όπου ο σεβασμός προς την τρίτη ηλικία εξασθενεί, η κοινωνική συνοχή διαλύεται, η αθρόα εισβολή λαθρομεταναστών έχει αλλοιώσει τον πυρήνα του έθνους μας κι ο άνθρωπος κλείνεται πίσω από πόρτες και κάμερες ασφαλείας. Αλλά μια πατρίδα δεν κρατιέται με κάμερες.
Η δολοφονία της γυναίκας στη Σαλαμίνα δεν είναι απλώς μια πράξη βίας. Είναι καμπανάκι για την παρακμή. Πρέπει να μιλήσουμε ανοιχτά. Η ασφάλεια των πολιτών δεν είναι προνόμιο, είναι υποχρέωση του κράτους και δικαίωμα του λαού. Κανένας ηλικιωμένος δεν πρέπει να πεθαίνει μόνος, επειδή κάποιοι τον θεώρησαν εύκολο στόχο. Η Δικαιοσύνη, κάποτε, οφείλει να σταθεί στο ύψος της και να δείξει πως η ανθρώπινη ζωή στην Ελλάδα δεν κοστολογείται, δεν απαξιώνεται, δεν ξεχνιέται.
Αλλά κι εμείς, ως κοινωνία, έχουμε μερίδιο ευθύνης. Κάθε φορά που ένας αδύναμος Έλληνας μένει απροστάτευτος, ένα κομμάτι της πατρίδας πεθαίνει μαζί του.
Η 75χρονη της Σαλαμίνας δεν πρέπει να ξεχαστεί. Το όνομά της μπορεί να μη γράφτηκε στα πρωτοσέλιδα, αλλά θα έπρεπε να γραφτεί στις συνειδήσεις μας. Γιατί κάθε φορά που μια γιαγιά δολοφονείται στο ίδιο της το σπίτι, η Ελλάδα μικραίνει. Και κάθε φορά που η κοινωνία απαιτεί δικαιοσύνη και προστασία για εκείνους που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, η Ελλάδα μεγαλώνει ξανά.
