Παρότι στις μέρες μας η λέξη ευγένεια λαμβάνει διπλή έννοια, της αριστοκρατίας ή των καλών τρόπων, εν τούτοις, η ετυμολογία της λέξης ανάγεται στο –ευ, το καλό, και το –γένος, την γενιά, την φυλή. Η ευγένεια λοιπόν μέσα από ένα άλλο πρίσμα λαμβάνει την έννοια της καλής γενιάς.
Η έννοια της Αρετής ως πανάρχαια σύλληψη, προϊόν βαθυτάτων διανοητικών διεργασιών και πνευματικών αναζητήσεων αναφέρεται σε ένα νοητό πεδίο εξεικονίσεως «του ωραίου». Αυτό «το ωραίο» κατά την αρχαιοελληνική διανόηση, εκτός της καθημερινής εμπειρικής του χρήσεως, ως αξιολογικό κριτήριο καταστάσεων, πραγμάτων και προσώπων, αναφέρεται σε εκείνη την συνειδησιακή δράση, κατά την οποία πραγματώνεται μέσω συνεχών διαδικασιών,…