Ως γνωστόν, τις προηγούμενες δεκαετίες ανυψώθηκε στο Βερολίνο το περιβόητο «Τείχος του Αίσχους», για να μην μπορούν να διαφύγουν οι κάτοικοι του… «σοσιαλιστικού παραδείσου» της ανατολικής πλευράς της πόλης.
Με τις ψήφους της Χριστιανικής Ένωσης (CDU), του κόμματος των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) και των Πρασίνων εγκρίθηκε χθες από τα δύο σώματα του γερμανικού κοινοβουλίου η μεταρρύθμιση «για την προστασία του πληθυσμού σε περίπτωση επιδημικής κατάστασης σε εθνικό επίπεδο», η οποία ωστόσο έφερε αντιδράσεις από αντιπολιτευόμενα κόμματα.
Γράφει ο Γ. Δημητρακόπουλος, Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός Το «Τείχος του Αίσχους» (ή «αντιφασιστικό προστατευτικό τείχος», όπως το ονόμασαν οι Ανατολικογερμανοί κατασκευαστές του) είναι μια ιστορία ντροπής για την παγκόσμιο αριστερά. Γι’ αυτό στην κομμουνιστοκρατούμενη Ελλάδα –από το 1974 έως σήμερα- γνωρίζουμε τόσα λίγα γι’ αυτό.
Μεγάλα επεισόδια στην συγκέντρωση και πορεία στο Βερολίνο με την Αστυνομία με εξαιρετικά βίαιο τρόπο να επιτίθεται σε όσους δεν φορούσαν μάσκες και δεν κρατούσαν τις αποστάσεις. Πρωταγωνιστές και πάλι οι Εθνικιστές, που ήταν στην κορυφή της πορείας.
Στην αρχή απαγόρευσαν την συγκέντρωση, αλλά τελικά το δικαστήριο στη Γερμανία επέτρεψε τελικά την πραγματοποίηση σήμερα στο Βερολίνο διαδήλωσης κατά των μέτρων για τον περιορισμό της επιδημίας του κορωνοϊού.
Στο Βερολίνο την 1η Αυγούστου δεκάδες χιλιάδες πολιτών με πρωταγωνιστές Εθνικιστές ακτιβιστές πραγματοποίησαν πορεία κατά των μέτρων για τον κορονοϊό.
Το “κομμάτι” του κάνει σήμερα ο Ερντογάν στο Βερολίνο, καθώς στην διεθνή διάσκεψη για την εκεχειρία στην Λιβύη έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και διασφαλίζει τα συμφέροντα της Τουρκίας.
Επειδή πολλοί σήμερα δηλώνουν κομμουνιστές ή τέλος πάντων αριστεροί… Θέλω να διηγηθώ μια προσωπική εμπειρία. Ο καπετάνιος πατέρας μου, έφερε κάποτε στο σπίτι έναν Γερμανό ναυτικό συνάδελφό του, που είχε γνωρίσει σε κάποιο ταξίδι. Μαζί του ήταν και η Ουκρανή γυναίκα του. Το παιδί τους, είχε μείνει στην Ανατολική Γερμανία, καθώς απαγορευόταν ολόκληρη η οικογένεια…
Η είδηση που ακολουθεί δεν αφορά (ακόμη…) την Ελλάδα, περιγράφει όμως μια εικόνα από ένα πολύ κοντινό μέλλον και στην Πατρίδα μας.
Από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε επίσημα πως η Νέα Δημοκρατία με απόφαση του προέδρου της δεν θα καταθέσει πρόταση μομφής, ώστε να περάσει απρόσκοπτα η προδοτική συμφωνία των Πρεσπών, η σκέψη όλων πήγε στις πιέσεις που δέχτηκε για να πάρει αυτήν την απόφαση.