ΕΙΝΑΙ ΑΗΤΤΗΤΟΣ Ο “BIG BROTHER”; “Υπάρχουν τόσα πολλά δεδομένα που ακόμη και οι πράκτορες εθνικής ασφάλειας δεν μπορούν να τα διαχειριστούν.” Το αναφέρει πρώτος ο αείμνηστος καθηγητής Παναγιώτης Κονδύλης στο κεφάλαιο του βιβλίου του Η θεωρία του πολέμου ο θερμός πόλεμος μετά τον ψυχρό και το επισημαίνουμε: Πράγματι είναι πολλοί οι δορυφόροι και έχουν την…
Είδαμε ήδη τα γεγονότα πέριξ της ενθρονίσεως νέου Πάπα στην Ρώμη ύστερα από την παραίτηση του Βενέδικτου ΙΣΤ’. Πριν την εκλογή του νέου ποντίφικα είχε αρχίσει, όπως ήταν λογικό και αναμενόμενο, η συνωμοσιολογία περί προφητειών που θα εκπληρωθούν και για το «τέλος του κόσμου» που πρόκειται να έρθει. Εν τέλει τα σενάρια διαψεύστηκαν και η…
Ο διεθνισμός και η παγκοσμιοποίηση είναι δύο έννοιες σχεδόν ταυτόσημες που απορρέουν ο μεν πρώτος από την μαρξιστική αριστερά και ο δεύτερος από τον φιλελευθερισμό. Ο μεν διεθνισμός αποσκοπεί στην καθυπόταξη ολόκληρου του πλανήτη υπό τις διαταγές του «κόμματος», την παγκόσμια επικράτηση δηλαδή του κομμουνισμού. Η δε παγκοσμιοποίηση αποτελεί τον ύστατο σκοπό των φιλελεύθερων με…
Το ιδεολογικό «vertigo» των ψευτοαριστερών που ορέγονται την εξουσία, έφτασε την εβδομάδα που αφήσαμε πίσω μας, στο απώγειό του. Δεν ήταν μόνο η απείρου κάλλους δήλωση θαυμασμού του αρχηγού του κόμματος των αναρχολάγνων στα οικονομικά επιτεύγματα των «φονιάδων των λαών Αμερικάνων», που επετεύχθη πριν το
Η Εθνική κυριαρχία, «η παγκοσμιοποίηση χωρίς όρια» του υπουργού Στουρνάρα και το πελατειακό κράτος Ποιοί ψηφίζουν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ; Ιδού το «μέγα ερώτημα», το οποίο βασανίζει από την 6η Μαΐου του 2012 μέχρι σήμερα άπαντες
ΟΛΟΤΑΧΩΣ προς την «Παγκοσμιοποίηση» Τι έγραφε ο Γ.Γ. της Χρυσής Αυγής Νίκος Μιχαλολιάκος στις 23 Σεπτεμβρίου του 2004: “Η συνεχώς κλιμακούμενη οικονομική κρίση, η οποία μοιραία εξελίσσεται και σε κοινωνική και πολιτική κρίση, αφού η οικονομία κατευθύνει την πολιτική και όχι το αντίστροφο, είναι φανερό ότι προέρχεται από τις αλχημείες και τις καθ’ όλα «νόμιμες»…
Φαίνεται πως στα κόμματα του κοινοβουλίου – πλην Χρυσής Αυγής – η ύπαρξη εθνικής συνείδησης αποτελεί κάποιο είδος «ταμπού», το οποίο πρέπει να εξορκιστεί πάση θυσία, αλλιώς δεν θεωρούν ο ένας τον άλλο, ικανό για την διακυβέρνηση της χώρας. Έχουμε πολλάκις δει αντεθνικές δηλώσεις από πλευράς των κυβερνώντων, αλλά και των αντιπολιτευομένων, που πραγματικά προκαλούν ρίγος…
Είναι πολλά τα ιστορικά παραδείγματα ανά την υφήλιο όπου μία κρίση, οποιασδήποτε μορφής, χρησιμοποιείται ως πρόφαση για επέκταση του νεοφιλελεύθερου, στυγνά καπιταλιστικού, μοντέλου σε όλη του την αγριότητα. Δεν είναι καθόλου διαφορετική η περίπτωση της