Υπέρ Ιδεών Θυσία
Η ζωή μοιάζει με έναν τροχό που ακατάπαυστα κινείται, μεταβαλλόμενος συνεχώς, καθώς το οδόστρωμα στο οποίο βαίνει φθείρεται και συγχρόνως φθείρει. Φαίνεται σαν ένα ατέλειωτο ευθύγραμμο μονοπάτι, που στολίζει με την μονοτονία του την περιβαλλόμενη σκοτεινή ανυπαρξία. Το μονοπάτι μοιάζει φωτεινό στην αρχή. Ο οδοιπόρος φέρεται να αντικρίζει τόσο νωρίς ακόμη και το τέλος της διαδρομής…