Γράφει ο Γ. Δημητρακόπουλος, συνταξιούχος Εκπαιδευτικός Διάφορα μαρξιστικά κατακάθια έχουν υποστηρίξει ότι η Εκκλησία… δεν συμμετείχε στον αγώνα του Γένους κι έφεραν μάλιστα ως παράδειγμα τον Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄, ότι… αφόρισε την Επανάσταση. Φυσικά, τα δίποδα αυτά υπολείμματα του σταλινισμού, αποφεύγουν να αναφερθούν συνολικώς στον βίον, την πολιτεία και κυρίως στον μαρτυρικό θάνατο του Πατριάρχου.…
Γράφει ο Γ. Δημητρακόπουλος, συνταξιούχος Εκπαιδευτικός Διάφορα μαρξιστικά κατακάθια έχουν υποστηρίξει ότι η Εκκλησία… δεν συμμετείχε στον αγώνα του Γένους κι έφεραν μάλιστα ως παράδειγμα τον Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄, ότι… αφόρισε την Επανάσταση.
«Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά του Πατριάρχη!» «Το μάρμαρο μένει βουβό. Και θε να μείνη ακόμα ποιος ξέρει ως πότ’ αμίλητο το νεκρικό του στόμα. Κοιμάται κι’ ονειρεύεται. Και πότε θα ξυπνήση, όταν στα δάση, στα βουνά, στα πέλαγα βροντήση, το φοβερό ας κήρυγμα: «Χτυπάτε, πολεμάρχοι! Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά του Πατριάρχη!»
«Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά του Πατριάρχη!» «Το μάρμαρο μένει βουβό. Και θε να μείνη ακόμα ποιος ξέρει ως πότ’ αμίλητο το νεκρικό του στόμα. Κοιμάται κι’ ονειρεύεται. Και πότε θα ξυπνήση, όταν στα δάση, στα βουνά, στα πέλαγα βροντήση, το φοβερό ας κήρυγμα: «Χτυπάτε, πολεμάρχοι! Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά του Πατριάρχη!»
«Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά του Πατριάρχη!» «Το μάρμαρο μένει βουβό. Και θε να μείνη ακόμα ποιος ξέρει ως πότ’ αμίλητο το νεκρικό του στόμα. Κοιμάται κι’ ονειρεύεται. Και πότε θα ξυπνήση, όταν στα δάση , στα βουνά, στα πέλαγα βροντήση, το φοβερό ας κήρυγμα: «Χτυπάτε ,πολεμάρχοι! Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά του Πατριάρχη!»
«Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά του Πατριάρχη!»
«Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά του Πατριάρχη!» «Το μάρμαρο μένει βουβό. Και θε να μείνη ακόμα ποιος ξέρει ως πότ’ αμίλητο το νεκρικό του στόμα. Κοιμάται κι’ ονειρεύεται. Και πότε θα ξυπνήση, όταν στα δάση , στα βουνά, στα πέλαγα βροντήση, το φοβερό ας κήρυγμα: «Χτυπάτε ,πολεμάρχοι! Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά του Πατριάρχη!»
«Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά του Πατριάρχη!» «Το μάρμαρο μένει βουβό. Και θε να μείνη ακόμα ποιος ξέρει ως πότ’ αμίλητο το νεκρικό του στόμα. Κοιμάται κι’ ονειρεύεται. Και πότε θα ξυπνήση, όταν στα δάση , στα βουνά, στα πέλαγα βροντήση, το φοβερό ας κήρυγμα: «Χτυπάτε ,πολεμάρχοι! Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά του Πατριάρχη!»
«Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά του Πατριάρχη!» «Το μάρμαρο μένει βουβό. Και θε να μείνη ακόμα ποιος ξέρει ως πότ’ αμίλητο το νεκρικό του στόμα. Κοιμάται κι’ ονειρεύεται. Και πότε θα ξυπνήση, όταν στα δάση , στα βουνά, στα πέλαγα βροντήση, το φοβερό ας κήρυγμα: «Χτυπάτε ,πολεμάρχοι! Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά του Πατριάρχη!»