«Είναι πεθαμένοι… και δεν το ‘χουν πάρει χαμπάρι! …Σαπίζουν στην επιφάνεια σαβανωμένοι μεσ’ στο κιτς τους! Μούμιες! … Μούμιες όλοι τους! Στερημένοι από συγκίνηση! Ξοφλημένοι!…»
Λουΐ Φερντινάν Σελίν -«Συνομιλίες με τον καθηγητή Υ»
Οι πνευματικοί άνθρωποι της σύγχρονης Ελλάδας είναι άνθρωποι χαμένοι μέσα στις γνώσεις, μέσα στην πληροφόρηση, αλλά χωρίς ψυχικό πλούτο.
Άνθρωποι χωρίς αρετές, χωρίς ιδανικά. Άνθρωποι που έχουν ως όραμα μόνον την προσωπική τους προβολή και τον πλουτισμό. Άνθρωποι που αγνοούν παντελώς τις λέξεις έθνος, πατρίδα, φυλή. Άνθρωποι που άγονται και φέρονται από τις ταπεινές επικρατούσες επιθυμίες του όχλου. Άνθρωποι που επιζητούν την ανέλιξη και την αναγνώριση με οποιοδήποτε κόστος.
Άνθρωποι που έχουν καταντήσει ανθρωπάκια.
Αυτά τα θλιβερά ανθρωπάκια, οι προφεσόροι της παρακμής, οι σφουγγοκωλάριοι της εκάστοτε διεφθαρμένης εξουσίας «Είναι πεθαμένοι… και δεν το ‘χουν πάρει χαμπάρι! …σαπίζουν στην επιφάνεια σαβανωμένοι μεσ’ στο κιτς τους! μούμιες ! … μούμιες όλοι τους ! στερημένοι από συγκίνηση ! ξοφλημένοι ! …» όπως χαρακτηριστικά έγραφε στις «Συνομιλίες με τον καθηγητή Υ» ο Λουΐ Φερντινάν Σελίν .
Αυτά τα υποκείμενα που περνούν όλη τους τη ζωή διαβάζοντας σκουπίδια, που μελετούν συμπλεγματικά γραπτά και γράφουν αναμασώντας ξένες θεωρίες, έχουν την απαίτηση να λέγονται συγγραφείς. Η ανικανότης, η έλλειψη ιδανικών, η κενότης που επικρατεί στις ψυχές της πλειοψηφίας των μοδάτων διανοούμενων της εποχής μας συμπληρώνονται από άρρωστες σχέσεις υποταγής, ένα συνεχές αλισβερίσι με την εξουσία, μια εξαρτημένη παρεΐστικη επαφή που χειραγωγεί διεστραμμένα αυτούς τους «δήθεν» διανοούμενους.
Οι συγγραφείς αυτοί ως γνήσιοι εκφραστές ενός σάπιου συστήματος έχουν δημιουργήσει μια κλίκα η οποία ελέγχει την πνευματική ζωή της πατρίδας μας.
Όλοι αυτοί οι γραμματείς και φαρισαίοι του πνεύματος, οι τιποτένιοι υπάλληλοι της ανυπαρξίας, όλα αυτά τα μυρμήγκια που αλληλοπαινεύονται και αλληλομισούνται έχουν δημιουργήσει ένα κλειστό κλαμπ που λειτουργεί με τους δικούς του αδιαφανείς τρόπους επιβάλλοντας τις δικές του παρακμιακές και άρρωστες απόψεις.
Όποιος δεν συμφωνεί με τις απόψεις της συντεχνίας αυτής φιμώνεται. Η οποιαδήποτε διαφορετική γνώμη στραγγαλίζεται εν τη γενέσει. Κι έτσι εδραιώνεται και εξαπλώνεται σαν την Λερναία Ύδρα ένα σύστημα τόσο ισχυρό όσο και διεφθαρμένο.
Οι τυχάρπαστοι αυτοί «πνευματικοί» άνθρωποι μέσα από την ανικανότητα και την ηθική χαλαρότητα που τους διακρίνει, γκρεμίζουν ότι έχει απομείνει όρθιο.
Ως γνήσιοι εκφραστές του διεθνιστικού συστήματος που μας κυβερνά, βοηθούν στον αφελληνισμό της πατρίδας μας. Έχοντας ευτελή πρότυπα και περιφρονώντας κάθε τι το Εθνικό, προπαγανδίζουν αξίες ξένες από τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα της φυλής μας.
Όλα αυτά τα νευρόσπαστα της εξουσίας που διαφθείρουν αγνές ψυχές και συνειδήσεις έχουν ως μόνο τους στόχο τον εύκολο πλουτισμό και σ’ αυτόν επιδίδονται με πάθος και μανία καλυπτόμενοι όμως με ένα πέπλο διανοουμενίστικο και προοδευτικό.
Μα ως πότε οι «πνευματικοί» αυτοί άνθρωποι θα υποδουλώνουν την ζωντάνια της πατρίδας μας; Ως πότε θα θαμπώνουν την ακτινοβολία του τρισχιλιετούς πολιτισμού μας;
Φτάνει ο καιρός όμως που τα ανθρωπάκια αυτά, με τα αναρίθμητα βιβλία που έχουν εκδώσει και τα τόσα λογοτεχνικά βραβεία που έχουν πάρει, θα οδηγηθούν χωρίς οίκτο στη χωματερή της Ιστορίας.
«Γράφω για να αντισταθώ στην άποψη πως η Ευρώπη και ο πολιτισμός βαδίζουν στην καταστροφή», έλεγε σε μια συνέντευξη του που έδωσε το 1963 ο Αμερικάνος ποιητής Έζρα Πάουντ.
Και πράγματι έτσι πρέπει να γίνει, πρέπει να αντιδράσουμε.
«Αντισταθείτε πάλι σ’ όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι, σ’ όλους που γράφουν λόγους για την εποχή… στις κολακείες, στις ευχές, στις τόσες υποκλίσεις από γραφιάδες και δειλούς…» έγραφε με ελεύθερο στίχο στο ποίημα Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ, ο Μιχάλης Κατσαρός.
Πρέπει να αντισταθούμε δημιουργώντας κάτι αγνό, κάτι το καινούριο. Τα γραπτά των νέων πρέπει να ξεφύγουν από τη μίζερη πραγματικότητα. Είναι καιρός να δείξουμε σε όλους αυτούς τους οσφυοκάμπτες συγγραφείς ότι υπάρχουμε κι’ Εμείς.
Μία Χρυσή Αυγή χαράζει. Είναι η επερχόμενη γενιά που λάμπει από τα βάθη του αγνώστου. Οι ιδέες μας θα κυριαρχήσουν. Η αγνότης θα τσακίσει την σαπίλα.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/oi-dianooumenoi-ths-shpshs-kai-ths-parakmhs#.UWgLfbWePRM#ixzz2QFtd7hSM
