Η αντεθνική και αντιλαϊκή κυβέρνηση του μνημονίου είναι τόσο αδίστακτη, προκειμένου να παραμείνει γαντζωμένη στην εξουσία και να φτάσει μέχρι τέλους την αποστολή τη ως εντολοδόχος, ώστε να μην υπολογίζει τίποτα απολύτως μπροστά στην επίτευξη των βρώμικων σκοπών της. Ηθικά κατάπτυστη, Πολιτικά ανύπαρκτη και Λαϊκά απομονωμένη όσο και μισητή, η κυβέρνηση των Σαμαρά – Βενιζέλου επιστρατεύει κάθε λογής μεθόδους για να μπορέσει να διατηρηθεί στην εξουσία. Αυτό τον σκοπό, άλλωστε, έχει και το όλο παρασκήνιο για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Μετά την απόσυρση του Παπούλια οι κυβερνώντες επιζητούν ένα νέο ανδρείκελο, το οποίο εκτός του ότι θα ανανεώσει την θητεία τους μέχρι τον Ιούνιο του 2016 θα τους δώσει και την ευκαιρία να ξεπουλήσουν ό,τι έχει μείνει απούλητο στον Τόπο. Μπορεί οι υποτακτικοί των διεθνών τοκογλύφων σε αγαστή συνεργασία με τα φιλικά τους ΜΜΕ να εξασκούν συστηματική προπαγάνδα για την «ανάγκη εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας» και το ότι «δεν πρέπει να παίζονται επικίνδυνα παιχνίδια με τους θεσμούς», γνωρίζουν όμως πολύ καλά την ανυπαρξία σοβαρού λόγου στα όσα υποστηρίζουν. Έχουμε τονίσει και στο παρελθόν ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έχει κάποιον ουσιαστικό και εποικοδομητικό ρόλο, αλλά έχει μετατραπεί σε έναν αδίστακτο διακοσμητή και παρελασιάρχη, ο οποίος αποτελεί την «βιτρίνα» σε γιορτές και εκδηλώσεις.
Από την άλλη ουδέποτε μέχρι τώρα είχαμε περίπτωση Προέδρου ο οποίος να ήρθε σε αντιπαράθεση με τους νόμους που ψηφίζει η εκάστοτε κυβέρνηση. Πάντοτε λειτουργούσε ως ο επικυρωτής των κυβερνητικών νόμων και αποφάσεων και με την παρουσία του έδινε την απαραίτητη νομιμοποίηση ακόμη και στα πιο εξωφρενικά και ανάλγητα νομοσχέδια. Τα όσα, λοιπόν, συμβαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα, με την αγωνιώδη προσπάθεια της κυβέρνησης να βρει ένα πρόθυμο φερέφωνο, και κυρίως αυτό να μπορέσει να συγκεντρώσει τις απαραίτητες 180 ψήφους έτσι ώστε να κερδίσουν οι Σαμαράς και Βενιζέλος παράταση χρόνου, δεν εξυπηρετούν καμιά θεσμική λειτουργία, ούτε την ομαλή πορεία του πολιτεύματος. Στην πραγματικότητα αυτό το οποίο εξυπηρετείται είναι οι επιδιώξεις της κυβέρνησης να μην γίνουν εκλογές και να εκφυλισθεί κάθε έννοια Δημοκρατίας. Οι καταγγελίες του πρώην προέδρου του Συνασπισμού Νίκου Κωνσταντόπουλου, ότι η κυβέρνηση με αφορμή του Προέδρου της Δημοκρατίας ετοιμάζει πολιτική εκτροπή, με σχηματισμό βουλευτών, ώστε να μη γίνουν πρόωρες εκλογές, είναι ενδεικτικές του τι συμβαίνει. Η ονοματολογία δίνει και παίρνει, με διάφορα πρόσωπα να ακούγονται για τον προεδρικό θώκο (ανάμεσά τους και αυτό του ιδίου του Κωνσταντόπουλου!), ενώ το σήριαλ με την ενδεχόμενη υποψηφιότητα του Κουβέλη συνεχίζεται. Τα όσα συμβαίνουν «στραπάτσαραν» ανεπανόρθωτα το προφίλ του ροζ μπολσεβίκου της ανανεωτικής αριστεράς Φώτη Κουβέλη.
«Ο πιο δημοφιλής πολιτικός αρχηγός», σύμφωνα με τις στημένες δημοσκοπήσεις των εταιρειών, κατάφερε να εξευτελίσει και να εξουδετερώσει τις μετρήσεις τους. Ο «λαοφιλής» αρχηγός, ο οποίος έφερε το κόμμα του στην ανυπαρξία και στο «μεγαλοπρεπές» 1,2% των ευρωεκλογών, αντί να παραδεχθεί την πλήρη και οριστική του αποτυχία και να αποσυρθεί διά παντός από την πολιτική ζωή της Χώρας, όχι μόνο παραμένει «δερβέναγας» στο απολειφάδι της ΔΗΜΑΡ, αλλά κάνει ό,τι μπορεί για να καπαρώσει την θέση του εκλεκτού της κυβέρνησης για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Το γεγονός ότι δεν έχει ξεκαθαρίσει ανοιχτά ακόμη τις προθέσεις του σημαίνει ότι περιμένει να δει αν μπορεί να υπάρξει εύφορο έδαφος για την επιλογή του.
Την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές όλα δείχνουν ότι «τα κουκιά δεν βγαίνουν», καθώς ο Κουβέλης δεν μπορεί να πείσει ούτε την δική του κοινοβουλευτική ομάδα να τον ψηφίσει. Με το γνωστό θράσος που διακατέχει τους «κουλτουριάρηδες» τηρεί επί του παρόντος στάση αναμονής για το ζήτημα της Προεδρίας, χαρακτηρίζοντας ως πρόωρη την σχετική συζήτηση. Επειδή «δεν έχει δέσει τον γάιδαρο του» παραμένει στην αναμονή, μήπως και οι συνθήκες γίνουν πιο ευνοϊκές για την τόσο επιθυμητή σ΄αυτόν υποψηφιότητα. Όπως σε κάθε καράβι που βυθίζεται και τα ποντίκια σπεύδουν να το εγκαταλείψουν έτσι και εδώ οι εναπομείναντες δημαρίτες αναμένουν την σανίδα σωτηρίας για την ατομική διάσωση του καθενός. Μόνο που υπάρχουν δύο διαφορετικές κατευθύνσεις, εξού και οι αμφιταλαντεύσεις των κατατρεγμένων της ΔΗΜΑΡ.
Όσοι στηρίζουν την μελλοντική τους επιβίωση στον χώρο ενός νέου κεντροαριστερού σχήματος, το οποίο θα προκύψει μετά τις επερχόμενες εκλογές, έχουν κάθε λόγο να στηρίξουν τον Κουβέλη (αλλά και οποιονδήποτε άλλον) ως υποψήφιο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Από την άλλη πλευρά όσοι φλερτάρουν με τον ΣΥΡΙΖΑ και θέλουν να αποτελέσει αυτός το επόμενο λιμάνι τους θα σαμποτάρουν την υποψηφιότητα Κουβέλη (όπως και οποιαδήποτε άλλη).
Όσο θα περνούν οι ημέρες η ονοματολογία θα συνεχίζεται, με την κυβέρνηση να κάνει όλες τις απαραίτητες υπόγειες διεργασίες, μήπως και καταφέρει να μαζέψει τον μαγικό αριθμό των 180 βουλευτών και σώσει την παρτίδα, αλλά όχι την Πατρίδα. Τα στενά συντηρητικά συμφέροντα των κυβερνώντων και πολύ περισσότερο η εκπλήρωση των εντολών που έχουν λάβει από τους διεθνείς τοκογλύφους βρίσκεται υπεράνω κάθε αληθινού Εθνικού Συμφέροντος.
Γιώργος Μάστορας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/anousia-proedrikh-onomatologia-kai-paichnidia-ths-kubernhshs-panw-ston-pono#ixzz3CM1vCr4p