«Εκεί που έφτυναν, τώρα γλείφουν». Το γνωστό λαϊκό γνωμικό ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση του Κουβέλη και των υπολειμμάτων της ΔΗΜΑΡ, καθώς ουσιαστικά υποτάσσονται στον ΣΥΡΙΖΑ άνευ όρων, από τον οποίο έφυγαν το 2010, επειδή τον θεωρούσαν πολύ ακραίο για τα «ανανεωτικά» γούστα τους. Σε αυτό το σημείο μπορούμε να παραθέσουμε μια μικρή «χαριτωμένη» ιστορία, με χαρακτήρα…
Η ΔΗΜΑΡ έχει πλέον πέσει σε ποσοστά γύρω στο 1%, όμως η κατρακύλα δεν δείχνει να έχει τέλος. Πλέον μετά από τις τελευταίες εξελίξεις έχασε άλλον έναν βουλευτή καθώς και 25 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής της, γεγονός που αφήνει τον Κουβέλη σχεδόν μόνο στην Αγ. Κωνσταντίνου.
Η αντεθνική και αντιλαϊκή κυβέρνηση του μνημονίου είναι τόσο αδίστακτη, προκειμένου να παραμείνει γαντζωμένη στην εξουσία και να φτάσει μέχρι τέλους την αποστολή τη ως εντολοδόχος, ώστε να μην υπολογίζει τίποτα απολύτως μπροστά στην επίτευξη των βρώμικων σκοπών της. Ηθικά κατάπτυστη, Πολιτικά ανύπαρκτη και Λαϊκά απομονωμένη όσο και μισητή, η κυβέρνηση των Σαμαρά – Βενιζέλου επιστρατεύει…
Το απόκομμα του 1% ζητά ανταλλάγματα για να διασώσει την διαλυμένη κυβέρνηση Βενιζέλου – Σαμαρά.
Η εγχώρια τρόικα επιστρέφει! Τώρα που η χώρα “απαλλάχτηκε” από τα Μνημόνια (σύμφωνα με τα ψέμματα Σαμαρά) και θα μας… λείψει η τρόικα εξωτερικού, είναι η καλύτερη ευκαιρία για την επαναφορά της τρόικας εσωτερικού.
Κατέκτησε άνετα και με διαφορά τον τίτλο του πολιτικού ρεντίκολου. Ο λόγος, φυσικά για τους ξοφλημένους της ΔΗΜΑΡ, οι οποίοι εκτός από το να έχουν χάσει το μέτρημα στο πόσοι έχουν φύγει από το ναυάγιό τους, διακρίνονται συν τοις άλλοις και στο άθλημα της «κωλοτούμπας» σε ρυθμούς που θα ζήλευε και ο πρωτοδιδάξας «καθηγητής» Γιώργος Καρατζαφέρης.
Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου. Είναι επιβεβαιωμένο, ότι σ’ αυτό τον τόπο σε περιόδους μεγάλης πολιτικής κρίσης, πάντα βρίσκεται ο αποστάτης, ο ρίψασπις, ο καιροσκόπος που θα εκμεταλλευτεί προς όφελος του την κατάσταση παραχωρώντας την υποστήριξη του στο ετοιμόρροπο καθεστώς.
Η ενημέρωση της πολιτικής ζωής του τόπου κινείται το τελευταίο χρονικό διάστημα σε αντιστρόφως ανάλογα επίπεδα απ’ ό,τι οι πραγματικές διαθέσεις του Ελληνικού Λαού.