Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, ο υπογράφων το παρόν κείμενο, έχοντας την τιμή ως επικεφαλής της Ελληνικής Αυγής να εκπροσωπώ τη μοναδική εθνικιστική παράταξη, έλαβα το λόγο για να τοποθετηθώ πάνω σε ένα θέμα για το οποίο γνώριζα πως οι ασχήμιες, οι ύβρεις και οι λεκτικές επιθέσεις εις βάρος μου θα είναι η απάντηση της αριστεράς στα λεγόμενα μου. Το γνώριζα εκ των προτέρων γιατί γνωρίζω πολύ καλά σε ποιο χώρο βρίσκομαι και ποιοι είναι αυτοί που εκπροσωπούν τον λαό της Θεσσαλονίκης. Εξάλλου, η τοποθέτηση του επικεφαλής της δημοτικής παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ενδεικτική για το «εκρηκτικό» κλίμα που επιδίωξε ο ίδιος και οι όμοιοι του να δημιουργηθεί, γνωρίζοντας πολύ καλά πως όποια κι αν ήταν η αντίδραση μου τα ΜΜΕ θα με χαρακτήριζαν ούτως ή άλλως «προκλητικό», ως διαπράξας την αμαρτία να διαφωνώ με τις ιστορικές ασυναρτησίες που μόλις είχα ακούσει.
Το θέμα της συζήτησης αφορούσε την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, θέμα για το οποίο τοποθετήθηκα γραπτώς κι επωνύμως λίγες ημέρες πριν, θέλοντας να απαντήσω με επιχειρήματα στην γραπτή ανακοίνωση της «Θεσσαλονίκη-Ανοιχτή πόλη», την οποία θεώρησα το λιγότερο προσβλητική για την ιστορική κι εθνική μας μνήμη. Ο προφορικός λόγος, όμως, γίνεται ενώπιον ακροατηρίου, ακροατηρίου μάλιστα που δεν δέχεται την αντίθετη άποψη, επειδή αυτή χαλάει την δήθεν πολιτισμένη εικόνα του κι επειδή προσβάλλει πρόσωπα και καταστάσεις που θεωρούνται ιερά και απυρόβλητα σε κάθε κριτική. Αντιπαρέρχομαι το γεγονός ότι ο επικεφαλής της παράταξης «Θεσσαλονίκη-Ανοιχτή πόλη», αυτός δηλαδή που κατέθεσε το ψήφισμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, αποχώρησε κατά τη διάρκεια της τοποθέτησης μου, ακυρώνοντας τον ίδιο του τον εαυτό και αποδεικνύοντας μας πόσο δημοκράτης είναι και εστιάζω στο τέλος της τοποθέτησης μου, όπου κάνοντας μια αντιπαραβολή, ανέφερα κάτι για το οποίο ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης είναι ευρέως γνωστός στους Θεσσαλονικείς. Κι αυτό το κάτι είναι η εμμονή του στους Τούρκους τουρίστες, στα τουρκικά μνημεία, στα οθωμανικά κτίρια, στην οθωμανική κληρονομιά (;) της πόλης, στα τεμένη και τα τζαμιά, αλλά και την φαεινή ιδέα του να μετονομαστεί κεντρική οδός της πόλης σε… οδός Κεμάλ Ατατούρκ. Κλείνοντας λοιπόν την ομιλία μου είπα ότι η Θεσσαλονίκη το 1912 απαλλάχτηκε από τον τουρκικό ζυγό για να έρθει ένας «προοδευτικός» δήμαρχος εκατό χρόνια μετά ο οποίος θέλει να καθιερώσει το οθωμανικό «στίγμα» στην πόλη που ΜΑΡΤΥΡΗΣΕ από την οθωμανική κατοχή.
Ασφαλώς η τουρκική κατοχή δεν ενοχλεί κανέναν ψευτοδημοκράτη των ημερών μας, αντιθέτως, τα 400 χρόνια σκλαβιάς είναι ίσως γι᾽ αυτούς μια μεταβατική περίοδος μακράς ειρήνης και αλληλεπίδρασης των πολιτισμών μας, διότι η μόνη κατοχή που ξέρουν να καταδικάζουν είναι αυτή των Γερμανών, την οποία εννοείται πως καταδικάζουμε κι εμείς ως Έλληνες εθνικιστές. Όταν όμως αυτά τα 3 χρόνια γερμανικής κατοχής έχουν μεγαλύτερη επίδραση στη ψυχολογία αυτών των ανθρώπων από τα 400 χρόνια της τουρκικής κατοχής, εκεί φαίνεται η υποκρισία και η πολιτική εκμετάλλευση μιας περιόδου από την οποία οι ιδεολογικοί τους απόγονοι ήταν είτε απόντες ως αποστάτες, είτε αντιστασιακοί για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της Σοβιετικής Ένωσης, με απώτερο σκοπό τη νομή της εξουσίας μέσα από τη γενοκτονία αθώων Ελλήνων, που είχαν το θάρρος να μην ενστερνίζονται τις ανθελληνικές και αποσχιστικές τους θέσεις.
Εις ότι αφορά τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης που με κάλεσε αργότερα σε «απολογία» για το γεγονός ότι καταφέρθηκα εναντίον του λέγοντας ψέματα, το επίπεδο του διαλόγου εκτινάχτηκε σε ύψη παρόμοια με αυτά της εικόνας που μας παρουσιάζει όταν ντύνεται μασκοφόρος στις απόκριες και ξενυχτάει σε μπαράκια της πόλης. Οι προσβλητικοί του χαρακτηρισμοί και οι φράσεις που μεταχειρίστηκε εις βάρος μου είναι ανάξιες σχολιασμού, γνωρίζοντας το ποιόν του και το δύσκολο παρελθόν του ως χρόνια αλκοολικός, εξάλλου το να απαντούσα αναλόγως θα ήταν το μόνο εύκολο και, ίσως, αυτό που επεδίωκαν να κάνω. Αντιθέτως, παρέμεινα ψύχραιμος γιατί γνώριζα πως εκφράζω την αλήθεια. Όταν ο ψεύτης δε μπορεί να σου απαντήσει με επιχειρήματα, απλώς σε βρίζει και σε μειώνει.
Ποιο ήταν το «ψέμα» μου; Το να πω δημόσια ότι ο Μπουτάρης θέλει να χτίσει τζαμί στην Θεσσαλονίκη κι ότι παλαιότερα είχε προτείνει την μετονομασία κεντρικής οδού της πόλης σε Κεμάλ Ατατούρκ. Ουδέποτε επιχειρηματολόγησα αορίστως και πάντοτε φροντίζω να είμαι προσεκτικός ως προς τις κατηγορίες που αποδίδω σε πρόσωπα. Αν οι πηγές που έχω στηρίξει την επιχειρηματολογία μου είναι ψευδείς, καλώ τον δήμαρχο να κάνει μήνυση σε όσα ΜΜΕ τον διασύρουν, διαδίδοντας ψευδείς ειδήσεις. Εφόσον όμως οι πηγές αυτές περιλαμβάνουν δικές του τοποθετήσεις και συνεντεύξεις για το εν λόγω θέμα, καλό θα είναι ο «θαυμαστής του Βενιζέλου» να ζητήσει συγγνώμη για την έκτροπη συμπεριφορά του και να υπερασπιστεί με σθένος τις προσβλητικές για την πόλη μας απόψεις του. Τα γραπτά μένουν, όχι όμως και η διοίκηση Μπουτάρη. Οι Έλληνες εθνικιστές κατέλαβαν επάξια δύο θέσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης ακριβώς επειδή είναι απροσκύνητοι και ανεξάρτητοι από ξένα συμφέροντα και για τον λόγο αυτό δεν ανέχονται τέτοιου είδους προσβολές, ιστορικές ή προσωπικές, από κανέναν. Τέτοιου είδους επεισόδια θα γίνονται μόνο από αυτούς που δεν αντέχουν την αλήθεια και αναιρούν τον εαυτό τους επειδή έτσι τους βολεύει ή επειδή… δε θυμούνται τι έχουν υποσχεθεί δεξιά κι αριστερά. Τα παρακάτω αποσπάσματα αφιερώνονται στον δήμαρχο και τους ψηφοφόρους του, ως ελάχιστη προσπάθεια υπενθύμισης κάποιων από τις θέσεις του, τις οποίες απέρριψε δημοσίως κατηγορώντας με ως «ψεύτη με περικεφαλαία». Ας είναι. Εγώ με την περικεφαλαία κι αυτός με τον φερετζέ…
Συνέντευξη Μπουτάρη στην Ελευθεροτυπία της 21ης Ιουνίου 2006: «Ο Γιάννης Μπουτάρης πρότεινε μετονομασία της οδού Αγίου Δημητρίου σε Κεμάλ Ατατούρκ και τονίζει ότι «την περίοδο της “επίθεσης φιλίας” προς την Τουρκία ’97-’99 πρότεινα να επαναφέρουμε το όνομα της οδού Αποστόλου Παύλου, κάθετης στην οδό Αγίου Δημητρίου, που μέχρι το 1955 ονομαζόταν οδός Κεμάλ Ατατούρκ… Είπε ακόμη ο Γιάννης Μπουτάρης ότι: – Δεν πρέπει να ξεχνάμε, όσο κι αν αυτό δεν αρέσει στους λεγόμενους «εθνικόφρονες», ότι ο Κεμάλ Ατατούρκ, παρ’ όλο που στιγμάτισε τη σταδιοδρομία του με γενοκτονίες, όπως των Ποντίων αδελφών μας, ήταν τέκνο της Θεσσαλονίκης, πράγμα φυσικά που δεν αλλάζει».
ΔΗΛΩΣΗ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΟΥΤΑΡΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΣΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΣΤΟ ΓΕΝΙ ΤΖΑΜΙ
«Τηρώντας την υπόσχεσή μας, διαθέσαμε το Γενί Τζαμί για την τέλεση της προσευχής της λύσης της νηστείας του Ραμαζανίου την Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013. Σκοπός μας είναι να διευκολύνουμε τόσο τους μουσουλμάνους κατοίκους της πόλης όσο και τους μουσουλμάνους επισκέπτες που αποφάσισαν να γιορτάσουν τον τερματισμό της νηστείας του Ραμαζανίου στη Θεσσαλονίκη και την ευρύτερη περιοχή, τιμώντας έτσι τη μεγάλη θρησκευτική γιορτή του Ισλάμ. Η μικρή συμμετοχή πιστών οφείλεται στην ελλιπή ενημέρωση από την πλευρά των μουσουλμανικών κοινοτήτων. Επισημαίνουμε ότι αποτελεί πάγια θέση μας η διευκόλυνση της άσκησης των θρησκευτικών καθηκόντων των μουσουλμάνων κατοίκων και επισκεπτών της πόλης στις μεγάλες εορτές του Ισλάμ».
«Υπάρχει ήδη ένας χώρος λατρείας των Μουσουλμάνων στην Παναγία Φανερωμένη, ένα ημιυπόγειο πεντακάθαρο, που όμως αποτελεί ντροπή για τη Θεσσαλονίκη. Δεν μπορούμε να χτίσουμε τζαμί, στις επαφές μου με τους Μουσουλμάνους έχω τονίσει ότι δεν θα σας βρω εγώ το χώρο, ούτε θα σας χτίσω τζαμί, βρείτε το μόνοι σας κι εγώ θα σας στηρίξω, δεν έχω καμία αντίρρηση».
Ματθαιόπουλος Αρτέμης
Ελληνική Αυγή για τη Θεσσαλονίκη
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/o-mpoutarhs-o-kemal-kai-mia-latreia-pou-prodothhke-grhgora#ixzz3ICoc6yWZ
