Στις 10 Μαΐου 1956 απαγχονίστηκαν στις Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας από τους Άγγλους ο Μιχαήλ Καραολής και ο Ανδρέας Δημητρίου. Οι δύο αγωνιστές αποτέλεσαν τους πρωτομάρτυρες του αντιαποικιοκρατικού Κυπριακού Αγώνα δίνοντας τη ζωή τους για την απελευθέρωση και Ένωση της Κύπρου με την Μητέρα Ελλάδα.
Όλο το ανφάν-γκατέ είχε στην μάζωξη της η κυρά Τασία! Όλος ο ανθελληνισμός παρών! Και τι ρίγη συγκίνησης στο πλήθος παρευρισκόμενων όταν αποκάλεσε η ίδια υπουργός (τρομάρα της αν δούλευε στον ιδιωτικό τομέα θα την είχαν απολύσει προ δεκαετιών..) ιερά πρόσωπα όλους τους λαθρο-εισβολείς στην χώρα των ολίγων Ελλήνων!
ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΕΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΜΥΡΤΩΣ…3 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ: “ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΓΕΙ ΠΟΤΕ Ο ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ!ΗΤΑΝ ΕΝΤΕΛΩΣ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΜΕΝΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ…ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΤΣΙ!!”
Γράφει η Κόνι Κρυσταλίδου Το περιστατικό ενός συναδέλφου τους, που έπεσε θύμα επίθεσης από ρομά κατοίκους του Δροσερού, γνωστοποίησαν στο blog τους οι οδηγοί της Ξάνθης.
Μεγάλο… γλέντι έγινε χθες Παρασκευή, από το Αιγαίο μέχρι το Ακρωτήριο Ταίναρο!!! Έτσι:
«Η μοναδική δημοκρατία της Μέσης Ανατολής», όπως χαρακτηρίζουν το Ισραήλ αρκετοί φιλελεύθεροι κοσμοπολίτες, συχνά – πυκνά δικαιώνει όλους εκείνους που το περιγράφουν ως ένα κράτος το οποίο χρησιμοποιεί τον ρατσισμό στην ατζέντα του.
Τις αιματηρές μνημονιακές απαιτήσεις που αναμένεται να υπογράψει με χέρια και με πόδια ο Σύριζα αποκάλυψε ο γενικός γραμματέας Κοινωνικών Ασφαλίσεων Γιώργος Ρωμανιάς.
Προεκλογικώς ο Σύριζα τόνισε σε όλους τους τόνους ότι θα συγκυβερνήσει, ακόμα και αν λάβει την αυτοδυναμία. Ως προς τούτο μίλαγε για μία ευρύτερη συμμαχία της αντεθνικής αριστεράς, εναντίον του Ελληνικού Λαού.
Την Τετάρτη το πρωί, μία ημέρα πριν την συνέχιση της περιβόητης δίκης για την Χρυσή Αυγή, οι γνωστοί – άγνωστοι παρακρατικοί επιτέθηκαν σε γραφείο συνηγόρου υπεράσπισης της Χρυσής Αυγής και κατέστρεψαν υλικοτεχνικές υποδομές. Η επίθεση έγινε από 4 κουκουλοφόρους μέρα – μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας δίχως να γίνει καμμία σύλληψη.
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε καθημερινή εφημερίδα από το 2008 έως το 2014 υπολογίζεται ότι «εξαφανίστηκαν» πάνω από 200.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις, εμπορικές κατά βάση. Αυτό συνιστά μείωση της τάξης του 25%.