Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας “Εμπρός”, Ειρήνης Δημοπούλου – Παππά στην στήλη “Εγέρθητι”
Πριν μερικές μέρες, στις 6 Φεβρουαρίου, συγκεκριμένα, πραγματοποιήθηκε στην πόλη Καλαί της Γαλλίας, διαδήλωση εναντίον της λαθρομετανάστευσης και της αντικατάστασης του πληθυσμού. Το Καλαί είναι λιμάνι, η κύρια δίοδος προς την Μ. Βρετανία. Εκεί έχουν σταματήσει, προσπαθώντας να μετακινηθούν προς την Βρετανία, χιλιάδες εισβολείς της Ευρωπαϊκής ηπείρου, Αφρικανοί κυρίως. Έχουν εγκατασταθεί σε παραγκουπόλεις, τις οποίες οι ντόπιοι αποκαλούν «Η Ζούγκλα».
Εκεί λοιπόν, η PEGIDA, οργάνωση που αντιτίθεται στην μετανάστευση σε όλη την Ευρώπη, οργάνωσε διαμαρτυρία, η οποία όμως απαγορεύτηκε από τις γαλλικές αρχές. Να σημειώσουμε πως η οργάνωση δεν είναι κομματική ή «ακραία». Στην Αγγλία, για παράδειγμα, την διαχειρίζεται ο Τόμυ Ρόμπινσον που είναι φιλοσημίτης. Όπως έχουμε ήδη επισημάνει, η μαζική μετανάστευση, η αντικατάσταση των ευρωπαϊκών πληθυσμών και η επακόλουθη ισλαμοφοβία, ενορχηστρώνονται από κέντρα που θέλουν να κάνουν για άλλη μια φορά οι ευρωπαίοι την βρώμικη δουλειά εναντίον των «κακών» μουσουλμάνων και συνειρμικά υπέρ των «καλών» Εβραίων.
Η διαδήλωση τελικά πραγματοποιήθηκε. Σε αυτήν συμμετείχε και ένας Γάλλος απόστρατος στρατηγός, αλεξιπτωτιστής και επικεφαλής της Λεγεώνας των Ξένων ονόματι Piquemal. Συνελήφθη μαζί με άλλους διαδηλωτές, κρατήθηκε, επικαλέστηκε λόγους υγείας κι ενώ οι άλλοι 4 καταδικάστηκαν λόγω αυτοφώρου, η υπόθεσή του θα κριθεί στις 12 Μαΐου. Οι Εθνικιστικές οργανώσεις και κόμματα της Γαλλίας έσπευσαν να τον στηρίξουν. Κι εκείνος, έχοντας εξασφαλίσει την ελευθερία του, έσπευσε να τους «αδειάσει» μεγαλοπρεπώς. «Λυπάμαι πραγματικά που ήταν εκεί αυτή η ομάδα, η PEGIDA που είναι ακροδεξιά, σχεδόν φιλοναζιστική» και «Όχι, δεν είπα ότι πρόκειται για αντικατάσταση πληθυσμών, ήμουν στην μέση, όλοι με γνωρίζουν, τα μικρόφωνα ήταν τεταμένα και όπως συνομιλούσα με κατέγραφαν». Αυτά και άλλα είπε ο 75χρονος Λεγεωνάριος «Ήρωας της Γαλλίας» όπως τον προσφωνούσαν με πάθος οι συμπατριώτες του, ο οποίος λίγες ώρες πριν εικονίζεται να εκφωνεί πύρινους λόγους με μια ντουντούκα.
Παρεμπιπτόντως, ο εν λόγω έχει, όπως μαθεύτηκε, από τον Δεκέμβριο του 2015 μια δική του οργάνωση που λέγεται «Κέντρο Πατριωτών Πολιτών». Στην ιστοσελίδα του πρόβαλλε και την συμμετοχή του στην διαμαρτυρία με την PEGIDA, την οποία χαρακτηρίζει ως «δεξιά έως ακροδεξιά οργάνωση» και έκλεινε την πρόσκληση λέγοντας τα εξής λαεγερτικά: «Ας πυκνώσουμε τις γραμμές, ας μείνουμε όρθιοι, ώστε να ζήσει η Γαλλία. GALLIA PATRIA NOSTRA» Μεταφέρω την ιστορία αυτή γιατί οι Εθνικιστές, οι πατριώτες, οι έχοντες συνείδηση της εθνικής ταυτότητάς τους, εν πάση περιπτώσει, έχουν μεγάλο σεβασμό για τους ήρωες και δη για τους στρατιωτικούς που περιφρονητικά οι υπάλληλοι των τοκογλύφων αποκαλούν «ενστόλους». Είναι στην φύση του λαού μας η τιμή στους Ήρωες κι εκφράζεται με τους Ήρωες (μετέπειτα Αγίους) Πολιούχους και τα ηρώα, τα έπη, τα απελάτικα και τα κλέφτικα τραγούδια.
Όμως, πρώτος κανόνας του Εθνικιστή όταν βρεθεί αντιμέτωπος με το σάπιο καθεστώς που καταδικάζει και απέναντι στο οποίο λέει πως θέλει να επαναστατήσει, πρέπει να είναι τούτος: Δεν ζητάμε συγγνώμη από τον εχθρό, δεν παραδεχόμαστε την εξουσία του πάνω μας ώστε να του δώσουμε εξηγήσεις. Αυτά που έκανε ο Γάλλος ήρωας μερικών ημερών, προτού κρυφτεί πίσω από εξηγήσεις και άλλα γελοία και υποτιμητικά της θέσεώς του. Δίδαγμα, λοιπόν, να γίνει πως οι Εθνικιστές πρέπει να πάψουν να αναζητούν σωτήρες. Να πάψουν να χαίρονται –και ακολούθως να απογοητεύονται- γιατί ο τάδε ή ο δείνα και η τάδε οργάνωση «είναι μαζί μας», μέχρις ότου τους ζητηθεί να δώσουν τεκμήριο της προσήλωσής τους στις Ιδέες, οπότε αποχωρούν είτε διακριτικά είτε με βρόντο. Οργανώσεις που εκτονώνουν την λαϊκή δυσαρέσκεια και εμποδίζουν τους πολίτες να ενωθούν με το ποτάμι που θα πνίξει τούτο το άδικο πολιτικο-οικονομικό σύστημα, δικαιούμαστε να αναρωτηθούμε εάν υποστηρίζονται ποικιλοτρόπως από τους εχθρούς του Έθνους και εχθρούς μας.
Στην ελληνική πολιτική σκηνή έχουμε το παράδειγμα της Εθνικής Παράταξης, της ΠΟΛΑΝ, του ΛΑΟΣ, των ΑΝΕΛ που εκμεταλλεύτηκαν και πρόδωσαν τις προσδοκίες των πατριωτών κι έγιναν δεκανίκια και τροφοδότες ψήφων του διδύμου της μεταπολιτευτικής καταστροφής. Αλλά κι εμείς οι Εθνικιστές πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι απαραίτητο ώστε να εκφράσουμε αποτελεσματικά και να δώσουμε βιώσιμη εναλλακτική στους συμπολίτες μας. Πρέπει κυρίως, να γίνει αντιληπτό ότι οι συγκυρίες και οι εξελίξεις είναι τέτοιες που δεν μπορούμε και δεν πρέπει να τις ακολουθούμε ασθμαίνοντας, αλλά να τις προλαμβάνουμε και να τις δημιουργούμε.
Δεν έχουμε πλέον να κάνουμε έναν αγώνα για την ευχαρίστησή μας, την ιδεολογική άσκηση ή την ηθική μας δικαίωση. Έχουμε μπροστά μας έναν αγώνα επιβίωσης. Τα δεδομένα είναι ωμά. Είναι ο δικός μας βιολογικός κύκλος. Σε πολύ λίγο, ακόμα κι αν όλοι οι Λευκοί της Ευρώπης ψηφίζουν εθνικιστικά κόμματα, θα είναι πολύ λίγοι για να σχηματίσουν πλειοψηφία. Ας είμαστε, λοιπόν, φειδωλοί στους ενθουσιασμούς μας και ας χτίζουμε άοκνα τις δυνάμεις μας.
Άλλωστε, όταν κάποιοι υψηλόβαθμοι το έσκαγαν για να κάνουν «αντίσταση» από τα σαλόνια και την dolce vita του Καΐρου, έμειναν να πολεμούν μέχρις εσχάτων και να νικούν για το χατίρι της Πατρίδας, οι άνδρες της Χωροφυλακής στου Μακρυγιάννη.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/oi-dikoi-mas-hrwes#ixzz409dYxzCc
