Η Συναγωνίστρια και Βουλευτής Β’ Αθηνών Ελένη Ζαρούλια σε ερώτηση που είχε καταθέσει προς τα υπουργεία Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης, και Περιβάλλοντος & Ενέργειας σχετικά με το «Αίτημα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου να επιτραπεί το κυνήγι των ελαφιών Dama Dama της Ρόδου».
Τα ελάφια αυτά αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του φυσικού πλούτου του Ροδίτικου περιβάλλοντος εδώ και 8.000 έτη, και συνδέεται με την παράδοση και τον πολιτισμό του νησιού. Δυστυχώς, ο πληθυσμός των ελαφιών διατρέχει άμεσο κίνδυνο αφανισμού εξαιτίας των πυρκαγιών που έχουν κατακάψει τα δάση του νησιού και της λαθροθηρίας. Την επιβίωση και την αναπαραγωγή τους δυσχεραίνουν πολλοί παράγοντες μεταξύ των οποίων η στέρηση υδροφόρων πηγών από τις δασικές εκτάσεις για ανάγκες αρδεύσεως και η εγκατάσταση κτηνοτροφικών ζώων μέσα στα δάση, χωρίς την προηγούμενη και απαραίτητη διενέργεια μελέτης βοσκοϊκανότητας του οικοσυστήματος.
Το ισχύον καθεστώς προστασίας αυτού του σπάνιου είδους ελαφιών διέπεται από σοβαρές ελλείψεις και ως εκ τούτου καθίσταται επιτακτική η ανάγκη δρομολογήσεως διαδικασιών για την προστασία του, καθώς και για την αποζημίωση των καλλιεργειών που υφίστανται βλάβες προερχόμενες από τα ελάφια.
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσαν οι δηλώσεις εκπροσώπου της Περιφέρειας Αιγαίου και η «λύση» εξοντώσεώς τους, με το ελεγχόμενο κυνήγι ελαφιών. Ουσιαστικά, ικανοποιείται το αίτημα κυνηγετικών φορέων και συλλόγων για νομιμοποίηση της θήρας ελαφιών, η οποία να θυμίσουμε πως απαγορεύεται εκ του νόμου. Πόσο μάλλον, όταν το συγκεκριμένο είδος ελαφιού έχει καταγραφεί στη Σύμβαση της Βέρνης ως απειλούμενο είδος και συμπεριλαμβάνεται στο Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Σπονδυλοζώων της Ελλάδας με τον χαρακτηρισμό «τρωτό».
Στα συνημμένα έγγραφα της απάντησης του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, γίνεται καταγραφή των κοινώς παραδεκτών στοιχείων για τον πληθυσμό των ελαφιών και την ανάγκη προστασίας τους. Ενδιαφέρον έχει η απάντηση του Τμήματος Δασοπροστασίας & Αγροτικής Ασφάλειας του υπουργείου Περιβάλλοντος, σύμφωνα με την οποία με «την αυστηρή προστασία της Δασικής Υπηρεσίας, ο πληθυσμός των ελαφιών έχει αυξηθεί». Ο ΕΛΓΑ σε συνδυασμό με τους δασοφύλακες της Δ/νσης Δασών Δωδεκανήσου που μπορούν να διακρίνουν από ποιο ζώο έχει επέλθει η προκληθείσα ζημία στις καλλιέργειες, θα μπορούσε να θεσπίσει αποζημίωση ως «προσφορότερος τρόπος να δημιουργηθεί ένα ανάχωμα στις αιτιάσεις των κατοίκων κάποιων περιοχών του νησιού που διαμαρτύρονται και ειδικότερα εκείνων που κάτω από τις διαμαρτυρίες τους ή επωφελούμενοι την αγανάκτηση των καλλιεργητών, υποκρύπτουν επιθυμίες για νόμιμο ή παράνομο κυνήγι του ελαφιού με απώτερο κίνδυνο μείωσης ξανά του πληθυσμού τους και επαναφοράς της απειλής εξαφάνισης αυτού».
Σύμφωνα με την απάντηση από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου, οι ενέργειες για την προστασία του ελαφιού Dama Dama περιλαμβάνουν περιπολίες της Δασικής Υπηρεσίας, ενημέρωση του κοινού, βελτίωση των βιοτόπων του πλατωνιού, ίδρυση καταφυγίου 1000 στρεμμάτων και ίδρυση πυροφυλακίων. Δεν παρέχεται, όμως, μια λύση για το θέμα της υπερβόσκησης των αιγοπροβάτων στις ελεγχόμενες περιοχές, λόγω του οποίου τα ελάφια αναγκάζονται να επισκέπτονται τις καλλιέργειες προς αναζήτηση τροφής.
Η αδιαφορία των αρμοδίων αποκαλύπτεται από το γεγονός ότι πολλές διαχειριστικές μελέτες, οι οποίες συντάσσονται από την Δασική Υπηρεσία και περιλαμβάνουν πληροφορίες βοσκοϊκανότητας, «έχουν λήξει εδώ και δεκαετίες, ενώ για άλλες περιοχές δεν έχουν συνταχθεί». Είναι, όμως, σημαντικό να ανανεωθούν οι διαχειριστικές μελέτες που έχουν λήξει και να συνταχθούν οι αντίστοιχες αναφορικά με την βοσκοϊκανότητα των δασικών εκτάσεων και των δασών του νησιού προκειμένου να υπάρξει αειφορική διαχείριση του πληθυσμού των ελαφιών.
Τέλος, αναφέρεται ότι «δεν τίθεται θέμα τροποποίησης της Δασικής Νομοθεσίας και άρση της απαγόρευσης του κυνηγιού του ελαφιού ούτε θεωρούμε ότι είναι το κατάλληλο εργαλείο διαχείρισης». Κι όμως είναι επιτακτική η ανάγκη να αυστηροποιηθεί η Δασική Νομοθεσία για την προστασία αυτού του σπάνιου είδους, καθώς η προτεινόμενη ελεγχόμενη θήρα- πρόταση που είναι ευρέως γνωστή από τον διαδικτυακό και όχι μόνο Τύπο-, είναι βέβαιο πως θα οδηγήσει σε έξαρση των φαινομένων λαθροθηρίας και δεν θα παραμείνει στα πλαίσια του μέσου προστασίας και ισορροπίας του οικοσυστήματος.
Όταν μάλιστα αναφερόμαστε σε είδη που κινδυνεύουν με εξαφάνιση και σε είδη που είναι συνυφασμένα με την παράδοση και τον πολιτισμό μιας περιοχής, οφείλουμε να επιδείξουμε ιδιαίτερη προσοχή και η πολιτεία να λάβει την κατάλληλη μέριμνα. Είναι σημαντικό να προστατέψουμε με κάθε τρόπο την πλούσια ελληνική πανίδα, και να αποτρέψουμε με όλα τα έννομα μέσα την λαθροθηρία
