Άρθρο στην εφημερίδα “Εμπρός”
Την προηγουμένη εβδομάδα η ανησυχία της παγκόσμιας κοινής γνώμης για πιθανή πυρηνική εμπλοκή στην Κορεατική χερσόνησο, εκτινάχθηκε στα ύψη. Είχαν προηγηθεί οι προκλητικές δηλώσεις του Προέδρου της Β. Κορέας Κιμ Γιογκ Ουν, ακολούθησε η εκτόξευση ενός νέου βαλλιστικού πυραύλου μέσου βεληνεκούς, η υπέρπτησή του από την Ιαπωνία και το αποκορύφωμα ήλθε με την πραγματοποίηση, την προηγουμένη Κυριακή (3/9), της έκτης και ισχυρότερης, μέχρι σήμερα, πυρηνικής δοκιμής.
Σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση της Πιονγκ Γιανγκ, η δοκιμή αφορούσε θερμοπυρηνική βόμβα η οποία έχει την δυνατότητα να τοποθετηθεί σε κατευθυνόμενο διηπηρωτικό βαλλιστικό πύραυλο (ICBM). Με βάση το μέγεθος της εκρήξεως η ισχύς της ενδέχεται να υπερβαίνει τους 100 κιλοτόνους. Αυτό σημαίνει πως είναι πολύ πιθανόν να ευσταθούν οι ισχυρισμοί της κυβερνήσεως της Β. Κορέας ότι δοκιμάσθηκε μία νέα βόμβα υδρογόνου, μικρών διαστάσεων ώστε να είναι δυνατόν να τοποθετηθεί σε βαλλιστικό πύραυλο ICBM, προκειμένου να αποκτήσει αυτός την δυνατότητα να επιτύχει το μέγιστο διηπειρωτικό βεληνεκές του. Οι Βορειοκορεάτες ισχυρίσθηκαν επίσης ότι η βόμβα που εκτόξευσαν είναι ρυθμιζομένη. Δηλαδή μπορεί να προγραμματισθεί ώστε να εκραγεί σε μεταβλητά επίπεδα ισχύος. Επιπλέον, στην εικόνα που παρουσίασαν τα ΜΜΕ, η βόμβα φαίνεται να είναι θερμοπυρηνική, δύο σταδίων.
Συνεπώς, είναι πολύ πιθανό, η Β. Κορέα να έχει αποκτήσει την απαιτουμένη τεχνολογία ώστε να επιλύσει το πρόβλημα της βιωσιμότητας των κατευθυνομένων Διηπειρωτικών Βαλλιστικών Πυραύλων (ICBM) σε τροχιά προς τον στόχο, οπότε θα έχει αποκτήσει και μία εμβρυική επιχειρησιακή ικανότητα. Όλοι λοιπόν, παρακολουθούν με έκδηλη και δικαιολογημένη αγωνία τις εξελίξεις.
Αυτές, δεν προέκυψαν ως κεραυνός εν αιθρία. Επί πολλά χρόνια η Β. Κορέα ακολουθεί με συνέπεια και μεθοδικότητα το πρόγραμμα της να αποκτήσει πυρηνικές δυνατότητες αδιαφορώντας για τις έντονες αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητος και τις κυρώσεις που η τελευταία της επιβάλλει καί αποσκοπούν στην εμπορική και οικονομική της απομόνωση. Οι κυρώσεις όμως δεν είναι αποτελεσματικές. Θα είχαν κάποια επιτυχία εάν η Κίνα διέκοπτε τις εξαγωγές πετρελαίου και άνθρακα προς την Β. Κορέα. Αυτό όμως θα είχε επιπτώσεις στην λειτουργία της βιομηχανίας, θα έπληττε την οικονομία και θα αποσταθεροποιούσε την χώρα εξέλιξη που δεν επιθυμεί η Κίνα. Επιτυχία θα είχαν επίσης εάν διακοπτόταν το παρεμπόριο στην μεθοριακή περιοχή της Νταντόγκ και το εμπόριο των ενδυμάτων. Ούτε αυτά συμβαίνουν. Επιπλέον οι Βορειοκορεάτες εργάτες συνεχίζουν να εργάζονται σε ασιατικά και αφρικανικά κράτη και να στέλνουν συνάλλαγμα στην χώρα τους.
Ο Κιμ Γιονγκ Ουν λοιπόν συνεχίζει απτόητος την υλοποίηση του πυρηνικού και του πυραυλικού του προγράμματος έχοντας την πεποίθηση ότι αυτό αποτελεί πλέον μονόδρομο, τόσο για την σωτηρία της χώρας του, όσο και για την δική του επιβίωση. Όπως παρατήρησε εύστοχα ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν, τα παραδείγματα του Ιράκ (Σαντάμ) και της Λιβύης (Καντάφι), έπεισαν τον Κιμ ότι μόνο τα πυρηνικά όπλα μπορούν να τον προστατεύσουν.
Παρά τον παρορμητικό του χαρακτήρα και τις απρόβλεπτες αντιδράσεις του, ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν επιθυμεί την σύγκρουση με τις ΗΠΑ. Γνωρίζει ότι οι στρατιωτικές δυνατότητες της χώρας του είναι περιορισμένες. Ο Στρατός Ξηράς αν και πολυπληθής, διαθέτει μικρό μόνον αριθμό συγχρόνων Αρμάτων μάχης, σοβιετικής κυρίως προελεύσεως. Το Πυροβολικό είναι σε καλύτερη κατάσταση με σημαντικό αριθμό πυροβόλων, πυραύλων διαφόρων βεληνεκών και πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων. Αυτά όμως δεν θα επιβιώσουν σε ένα σύγχρονο θέατρο επιχειρήσεων στο οποίο, η παρουσία της φίλιας αεροπορίας, θα είναι ανύπαρκτη, δεδομένου ότι η Β. Κορέα διαθέτει μόνο περιορισμένο αριθμό αεροσκαφών 3ης ή και 2ης γενεάς. Παρωχημένης επίσης τεχνολογίας είναι και τα συστήματα της Αντιαεροπορικής Άμυνας καί περιορισμένες οι πυραυλικές δυνατότητες της χώρας. Συνεπώς, η μόνη διέξοδος για τον πρόεδρο της Β. Κορέας είναι να συνεχίσει τις προσπάθειες να καταστεί η χώρα του πυρηνική δύναμη και, στη συνέχεια, να διαπραγματευθεί με τις ΗΠΑ την διατήρηση του πυρηνικού του προγράμματος και τον περιορισμό των αμερικανικών ασκήσεων στην Κορεατική χερσόνησο.
Από την άλλη πλευρά, ούτε οι ΗΠΑ επιθυμούν πολεμική σύγκρουση. Εάν το επεδίωκαν θα είχαν κάνει προληπτική προσβολή εδώ και αρκετά χρόνια, όταν η Β. Κορέα δεν είχε τις σημερινές πυρηνικές δυνατότητες. Άλλωστε η διεξαγωγή ενός πυρηνικού πολέμου που ενδέχεται να εξελιχθεί σε παγκόσμιο δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η απόφαση για την διεξαγωγή του δεν εμπίπτει απόλυτα στην αρμοδιότητα του Προέδρου των ΗΠΑ. Το εσωτερικό δίκαιο είναι επί του θέματος αυτού ασαφές. Παρέχει μεν στον Πρόεδρο την εξουσία να αναλάβει στρατιωτική δράση στο εξωτερικό χωρίς προηγουμένη έγκριση του Κογκρέσου. Όταν όμως η δράση αυτή μπορεί να οδηγήσει σε πόλεμο, κυρίως δε πυρηνικό, ενδέχεται να απαιτείται η έγκριση του Κογκρέσου. Σε ότι αφορά το Διεθνές Δίκαιο αυτό, μεταξύ των άλλων, προβλέπει, ως προϋπόθεση, την εξουσιοδότηση του προέδρου των ΗΠΑ με σχετικό ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
Κατόπιν των προαναφερθέντων, η εκτιμωμένη εξέλιξη είναι η εκμετάλλευση της κρίσεως από τις ΗΠΑ ώστε να ενισχύσουν την παρουσία τους στην Κορεατική Χερσόνησο, αποστέλλοντας στην περιοχή ισχυρές αεροναυτικές δυνάμεις με παρουσία αεροπλανοφόρου και βομβαρδιστικών στρατηγικού βομβαρδισμού.Επίσης η ενίσχυση των δυνάμεών τους στην Αλάσκα, το Γκουάμ, την Οκινάβα και τις Βάσεις της Οσάν και της Κουσάν στην Ν. Κορέα. Επιπλέον η ενίσχυση της πυραυλικής ισχύος της Ν. Κορέας με άρση του ορίου του βάρους των κεφαλών των πυραύλων που διαθέτουν οι Ένοπλες Δυνάμεις της. Αποφασίσθηκε ακόμη η ανάπτυξη στο έδαφος της Ν. Κορέας των εναπομεινάντων τεσσάρων εκτοξευτών του αμερικανικού συστήματος της Αντιπυραυλικής Ασπίδας THAAD (Terminal High-Altitude Area Defense) το οποίο, με βεληνεκές 200 χιλιομέτρων, ενισχύει τις δυνατότητες τόσο των ήδη ανεπτυγμένων συστημάτων PATRIOT (PAC2/3) όσο καί του συστήματος L-SAM, το οποίο θα αναπτύξει η Ν. Κορέα μέχρι το 2023. Υπενθυμίζεται πως όταν μετά την Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Βαρσοβία το 2016 αναπτύχθηκε το THAAD στις Ρουμανία και Πολωνία, υπήρξαν έντονες αντιδράσεις της Ρωσίας. Με σχετική καθυστέρηση αντέδρασε καί η Κίνα γιά την ανάπτυξη των τεσσάρων εκτοξευτών.
Τέλος, οι ΗΠΑ έχουν την δυνατότητα να εξαπολύσουν μεγάλης κλίμακος επιχειρήσεις υβριδικού πολέμου για αποσταθεροποίηση του καθεστώτος του Κιμ Γιονγκ Ουν με διεξαγωγές στρατιωτικών ασκήσεων, επιθέσεων στον κυβερνοχώρο και ασύμμετρες επιχειρήσεις.
Η Κίνα, παρότι συμφωνεί με την επιβολή κυρώσεων στην Β. Κορέα, δεν θα δεχθεί την αποσταθεροποίηση της χώρας διότι αυτό θα μεταβάλει υπέρ των ΗΠΑ την κατάσταση στην χερσόνησο της Κορέας. Είναι άλλωστε σαφής η προειδοποίηση πως δεν θα επιτρέψει «πόλεμο ή χάος στο κατώφλι της». Επειδή διαπιστώνει την ενίσχυση της Αμερικανικής παρουσίας στην περιοχή προωθεί πρόταση για διακοπή των πυρηνικών δοκιμών από την Β. Κορέα, με αντάλλαγμα τον τερματισμό της διεξαγωγής αμερικανικών στρατιωτικών ασκήσεων στην Κορεατική χερσόνησο.
Η Ρωσία, από την άλλη πλευρά, η οποία ευνοείται από την διατήρηση ή και την κλιμάκωση της κρίσεως στην περιοχή, παρακολουθεί και σχολιάζει τα δρώμενα, χωρίς να έχει ουσιαστική ανάμειξη.
Εκτιμούμε συνεπώς ότι η κρίση σταδιακά θα εκτονωθεί, θα δοθεί διπλωματική λύση και ο εφιάλτης του πυρηνικού ολέθρου θα απομακρυνθεί, όπως συνέβει και το 1962 με την κρίση που δημιουργήθηκε όταν οι Σοβιετικοί ανέπτυξαν στην Κούβα βαλλιστικούς πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές. Βέβαια, αν και τα δεδομένα μεταβάλλονται υπό την έννοια ότι τότε χειρίσθηκαν την κρίση δύο άλλου βεληνεκούς ηγέτες οι Κέννεντι και Χρουστσόφ, η φιλοσοφία για την διατήρηση της ειρήνης, όταν το διακύβευμα είναι η ολοκληρωτική καταστροφή, παραμένει πάντοτε η ίδια.
Γεώργιος Επιτήδειος
Αντιστράτηγος ε.α.
Ευρωβουλευτής Λαϊκού Συνδέσμου – Χρυσή Αυγή
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/purhnikos-armageddwn-h-trikumia-en-pothriw#ixzz4sSfdT72g
