Το Φρούτο του Πάθους (Passion fruit) είναι ο βρώσιμος καρπός του Λουλουδιού του Πάθους και μέλος του γένους Passiflora, αποτελώντας παράλληλα μια πολύ δυναμική και ταχέως αναπτυσσόμενη περικοκλάδα.
Το πορφυρό-μωβ φρούτο του πάθους (Passiflora edulis) είναι ένα εγγενές φυτό της νοτίου Βραζιλίας, το οποίο διαδόθηκε στη συνέχεια στην Παραγουάη και ύστερα στη βορειοανατολική Αργεντινή. Έχει αναφερθεί ότι η κίτρινη ποικιλία (granadilla) είναι άγνωστης προέλευσης ή υβρίδιο μεταξύ των P. edulis και P. Ligularis, με τις κυτταρολογικές μελέτες, ωστόσο, να μην έχουν επιβεβαιώσει τη θεωρία περί υβριδίου.
Σχετικά με τις ρίζες προέλευσής του, το εν λόγω φρούτο ευδοκίμησε στην Αυστραλία και εν μέρει πολιτογραφήθηκε στις παράκτιες περιοχές του Κουήνσλαντ πριν από το 1900. Στη Χαβάη, το 1880 οι πρώτοι σπόροι κατέφθασαν από την Αυστραλία και φυτεύτηκαν στους κήπους των σπιτιών.
Το πορφυρό – μωβ Φρούτο του Πάθους είναι υποτροπικό και «προτιμά» το υψηλό τροπικό υψόμετρο και γενικά κλίματα απαλλαγμένα από πάγο, σε αντίθεση με το κίτρινο Φρούτο του Πάθους, το οποίο είναι τροπικό ή σχεδόν τροπικό και είναι πολύ πιο ανεκτικό στον παγετό. Και οι δύο ποικιλίες, πάντως, χρειάζονται προστασία από τον άνεμο.
Όσον αφορά την καλλιέργεια των φρούτων του πάθους, στις μέρες μας αυτά καλλιεργούνται εμπορικά σε περιοχές απαλλαγμένες από τον παγετό, κυρίως στην Ινδία, Σρι Λάνκα, Νέα Ζηλανδία, Καραϊβική, Βραζιλία, Κολομβία, Εκουαδόρ, Ινδονησία, Περού, Καλιφόρνια, Φλόριντα, Αιτή, Χαβάη, Αυστραλία, Ανατολική Αφρική, Μεξικό, Ισραήλ και Νότιο Αφρική.
Από πού πήραν το όνομά τους;
Τα Φρούτα του Πάθους (Passionfruit) οφείλουν την ονομασία τους Ισπανούς ιεραποστόλους που πίστευαν ότι τα μέρη του ανθού του φυτού συμβόλιζαν πολλές χριστιανικές πεποιθήσεις. Πιο συγκεκριμένα, οι καθολικοί ιεραπόστολοι που συνόδευσαν τους Conquistadors (Ισπανούς και Πορτογάλους κατακτητές) στη Νότια Αμερική παρατήρησαν ότι τα εντυπωσιακά λουλούδια του φυτού έμοιαζαν με ακάνθινο στεφάνι σαν αυτό που είχε τοποθετηθεί στο κεφάλι του Ιησού Χριστού. Προς τιμήν Του επινόησαν το όνομα «Φρούτο του Πάθους» ως ένα μέσο αποτύπωσης των παθών του Ιησού Χριστού και της σταύρωσης Του.
Κατά τους ιεραποστόλους λοιπόν τα 10 πέταλα και σέπαλα αντιπροσωπεύουν τους αποστόλους. Στα λεπτά νήματα του λουλουδιού «είδαν» το ακάνθινο στεφάνι, τα πέντε άνθη αντιπροσωπεύουν τις πέντε πληγές ενώ τα τρία στίγματα συνδέονται με το τρύπημα των χεριών και των ποδιών του Ιησού. Τα ακροβλάσταρα του λουλουδιού συνδέονται με τα μαστίγια που ανελέητα βασάνισαν τον Ιησού.
Κυριότερα είδη
Υπάρχουν περισσότερα από 300 καταγεγραμμένα είδη λουλουδιών του πάθους, ενώ στη περιοχή του Αμαζονίου ευδοκιμούν και καρποφορούν τα περισσότερα από αυτά. Τα πιο γνωστά φρούτα του πάθους μεταξύ άλλων είναι:
• Purple Passionfruit: το πορφυρό, μωβ-καφέ Φρούτο του Πάθους (Passiflora edulis) Το πιο διαδεδομένο Passionfruit έχει πορφυρό χρώμα και κάποιες φορές φτάνει το μέγεθος ενός αυγού. Όταν είναι άγουρο έχει λείο ημίσκληρο φλοιό. Στο εσωτερικό του περιέχει ένα πράσινο κίτρινο πολτό σαν τζελ με πολυάριθμα μαύρα βρώσιμα σπόρια.
Το Passionfruit έχει γλυκόξινη γεύση. Ένα ζαρωμένο Passionfruit δεν θεωρείται χαλασμένο, αλλά απολύτως ώριμο προς κατανάλωση! Όταν δείχνει ζαρωμένο είναι πιο γλυκό. Εάν ο φλοιός του δεν είναι αρκετά ζαρωμένος, το φρούτο πρέπει να παραμείνει σε θερμοκρασία δωματίου μέχρι να ωριμάσει.
• Granadilla: το «χρυσοκίτρινο» Φρούτο του Πάθους, Golden Yellow Passionfruit, (Passiflora flavicarpa).
Η Granadilla ανήκει στην οικογένεια των Passiflora και μεγαλώνει σε ορεινές περιοχές. Έχει σκληρό, αλλά εύθραυστο πορτοκαλί φλοιό, ενώ ο καρπός της έχει το σχήμα και το μέγεθος ενός πορτοκαλιού. Το κέλυφός της είναι σκληρό και λαμπερό. Ο καρπός περιέχει ένα μεμβρανώδη σάκο με σκούρο πολτό που μοιάζει με τζελ και έχει πολλά μαύρα βρώσιμα σπόρια. Όσον αφορά τη γεύση της, αυτή είναι γλυκιά και αρωματική.
• Maracuja: το «πράσινο» Φρούτο του Πάθους
Η Maracuja ανήκει στην οικογένεια των Passiflora και αναπτύσσεται ως αναρριχόμενο φυτό. Ο φλοιός του είναι πρασινωπός προς κίτρινος. Ο καρπός εσωτερικά περιέχει έναν πορτοκαλί/κίτρινο πολτό που μοιάζει με τζελ και έχει πολλά μαύρα βρώσιμα σπόρια. Η Maracuja έχει γλυκιά γεύση, αλλά πιο ήπια από το Πορφυρό Passionfruit.
• Curuba :το «οβάλ πράσινο» Φρούτο του Πάθους, Banana Passionfruit (Passiflora mollissima)
Η Curuba είναι επίσης γνωστή ως φρούτο του πάθους της μπανάνας και αποτελεί μέλος της οικογένειας του Passiflora. Η Curuba είναι εγγενές προς τη Νέα Ζηλανδία. Ο καρπός μοιάζει σαν μια ευθεία, μικρή μπανάνα με στρογγυλεμένες άκρες. Ο φλοιός της είναι λείος, κίτρινος και μαλακός. Ο καρπός εσωτερικά περιέχει ένα μαλακό πολτό, με πορτοκαλί χρώμα και έχει πολλά μαύρα βρώσιμα σπόρια, ενώ η γεύση του είναι γλυκιά.
Κύρια θρεπτικά συστατικά-Ιδιότητες
Τα Φρούτα του Πάθους περιέχουν ασβέστιο, σίδηρο, νιασίνη (βιταμίνη Β3), ριβοφλαβίνη (βιταμίνη Β2 ), νάτριο, βιταμίνη Α και C.
Επίσης, τα εν λόγω φρούτα έχουν εκατοντάδες ιατρικές ιδιότητες. Οι φυσικές χημικές ουσίες του Φρούτου του Πάθους χρησιμοποιούνται για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, τον έλεγχο των σπασμών και τη θεραπεία του άσθματος. Οι καρποί και τα φύλλα του χρησιμοποιήθηκαν από τους ιθαγενείς ως ηρεμιστικό που προκαλεί υπνηλία ενώ χρησιμοποιήθηκε και ως κατευναστικό ρόφημα για τις νευρικές διαταραχές. Η σύγχρονη επιστήμη έχει παρατηρήσει ότι τα εκχυλίσματα φρούτων του πάθους μπορεί να εξαλείψουν τον καρκίνο των κυττάρων στην ανάπτυξή του.
Διαφορετικές ονομασίες ανά τον κόσμο
Η ονομασία του Φρούτου του Πάθους ανά τον κόσμο διαφέρει. Στη Χαβάη το αποκαλούν Lilikoi, στη Λατινική Αμερική Granadilla, ενώ στη Κολομβία τα πορφυρά passionfruits τα αποκαλούν Gulupa, έτσι ώστε να ξεχωρίζουν από το κίτρινο πράσινο Maracuyá. Τέλος, στη Ζιμπάμπουε το αποκαλούν Magrandera Shona και στο Βιετνάμ Lạc tiên, Chanh dây ή Chanh leo.
