Άρθρο της διευθύντριας της “Εμπρός”, Ειρήνης Δημοπούλου στην στήλη “Εγέρθητι”
Ποιος πραγματικά πιστεύει ότι όσοι ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ έχουν παρασυρθεί από την ρητορική δεινότητα του Αλέξη Τσίπρα, ακόμα και όταν μιμείται ευθέως τον χαρισματικό Ανδρέα Παπανδρέου; Πολλοί, αν πιστέψουμε την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Η παραδοχή αυτή καθιστά τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ ανίκανους ως ψηφοφόρους. Εμετρήθησαν, εζυγισθησαν και ευρέθησαν λειψοί.
Ποιος πραγματικά πιστεύει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα αλλάξει όσα επέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ, συμπεριλαμβανομένης της Προδοσίας της Μακεδονίας; Πολλοί, αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις που φέρνουν την ΝΔ πρώτη στην πρόθεση ψήφου των πολιτών. Και αυτό καθιστά τους ψηφοφόρους της ΝΔ ανίκανους, αφού τόσον τα στελέχη όσο και ο ίδιος ο Πρόεδρος της ΝΔ καθιστά σε κάθε ευκαιρία σαφές ότι πρόκειται να ακολουθήσει κατά βήμα τις συμφωνίες και τις δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι συνεπαγόμενο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέναντι στην οικονομική και κοινωνική κρίση, θα ακολουθήσει τις ίδιες αυταρχικές, ολοκληρωτικές τακτικές του σημερινού ενοίκου του Μαξίμου, απέναντι στους Έλληνες, και μάλιστα ισχυροποιημένες και ακρότερες, αφού θα έχει απέναντί του τους μπαμπούλες της αριστερής τρομοκρατίας, όπως ο Κώστας Καραμανλής πριν από αυτόν. Εάν ο Τσίπρας κατεβάζει αστυνομικούς και ΜΑΤατζήδες με ασπίδες και φουλ φέις, αύρες και δακρυγόνα εναντίον γυναικόπαιδων που διαμαρτύρονται με εΕλληνικές σημαίες, ο Μητσοτάκης δεν θα διστάσει να κατεβάσει τον στρατό για να διατηρήσει την εξουσία του που θα σείεται από την ακροαριστερή βία την οποίαν δεν θα μπορεί να ελέγξει λόγω της λαϊκής οργής ενάντια στην επάρατο Δεξιά, ο «μετριοπαθής» Τσίπρας. Είναι φανερό ότι το στρατήγημα της Αριστεράς είναι και πάλι να οδηγήσει την Ελλάδα και τους Έλληνες σε εμφύλια σύρραξη. Κάποτε με Βούλγαρους κομιτατζήδες, τώρα με εισαγόμενους «ευπαθείς» τζιχαντιστές.
Η θρησκεία της Μνήμης απέναντι στην κουλτούρα της Λήθης
Μόνο που ο Ελληνικός λαός έχει εθιστεί στην κουλτούρα της Λήθης και η Αριστερά το γνωρίζει πολύ καλά. Αυτή επεδίωξε, καλλιέργησε και έκανε αποδεκτή στην Ελληνική κοινωνία, την κουλτούρα της Λήθης. Κι αυτό αποτελεί την μέγιστη ύβρη για έναν λαό που λάτρεψε πάνω από όλα την Μνήμη. Την Μνήμη του Χρυσού Γένους. Την Μνήμη του Παραδείσου. Την Μνήμη του Αύριο στο οποίο όλες οι πράξεις και οι δραστηριότητές του, επιστημονικές, καλλιτεχνικές, πολεμικές, κατατείνουν.
Ο Ελληνικός Πολιτισμός είναι το μέγιστο ταξίδι προς το Ύψιστο Χθες, στην αέναη επιστροφή στο Άσπιλο Φως.
Η Μνήμη είναι η πανάρχαια θρησκεία μας. Τι άλλο είναι οι Ήρωες των πόλεών μας, από τους Προγόνους που η Κοινωνία αποφάσισε να τιμήσει για την ξεχωριστή τους προσφορά, τα κατορθώματα και τις θυσίες τους για το καλό του Συνόλου; Τι άλλο είναι και οι Άγιοι του Χριστιανισμού, παρά λαϊκά αναδεδειγμένοι πρόμαχοι της Κοινότητας, οι οποίοι για την φιλανθρωπία τους, την σοφία τους, την αντίσταση και την θυσία τους στέκονται παραδείγματα για όσους τους γνώρισαν και για όσους κρατούν αναμμένο το καντήλι της μνήμης τους.
Αυτήν την αξιωματική ιδιομορφία της Ελληνικής Ψυχής, ο Αριστερός τρόπος σκέψης πολέμησε συστηματικά από την Μεταπολίτευση και εντεύθεν. Έτσι φθάσαμε στις σημερινές εγκληματικές υπογραφές των Πρεσπών. Υπάρχει συνευθύνη με την Αριστερά και είναι λαϊκή και Δεξιά.
Μια δεκαετία μετά την «αποκατάσταση της Δημοκρατίας», στα μέσα της δεκαετίας του ’80, οι Δεξιοί ήσαν ακόμη παραζαλισμένοι από την νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981. Μια νίκη που οι Νεοδημοκράτες την φοβούνταν και την εύχονταν ταυτοχρόνως. Με την πίτα ακέραιη και τον σκύλο χορτάτο, την οικονομία τακτοποιημένη από τα χρόνια της Επταετίας, και το πολίτευμα να έχει επανέλθει στα γνωστά του, ήσαν περίεργοι να δοκιμάσουν την νέα μόδα του Αμερικανικού Σοσιαλισμού που έφερνε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Εκείνο τον καιρό, και μέχρι πριν από λίγα χρόνια, οι Έλληνες ήσαν ο πιο ευτυχισμένος λαού της υφηλίου, με ουραγούς τους συννεφιασμένους Σκανδιναβούς και τους μαύρους Γερμανούς, οι οποίοι χάρις στην «κρίση» των Νοτίων είναι πλέον οι πιο ευτυχισμένοι.
Όπως συμβαίνει με όλες τις ναρκωτικές ουσίες, το ΠΑΣΟΚ και ο Σοσιαλιστικός Καπιταλισμός του, αποδείχθηκαν εθιστικοί. Το πρότυπο «γαργάλησε», όπως θα έλεγε μερικές δεκαετίες αργότερα, ο Αλέξης Τσίπρας, κατασκευασμένος και αυτός όπως και ο Ανδρέας στην Αμερικανική τεχνική υπηρεσία ηγεσιών, τα κατώτερα ένστικτα των ψηφοφόρων.
Το ΠΑΣΟΚ, μεταφορά του κόμματος των Δημοκρατικών στα καθ’ ημάς, διέβρωσε με παραδειγματικό τρόπο την ελληνική κοινωνία. Τότε, όπως και τώρα, οι Δεξιοί με πρωτοπόρο την Νεολαία, διετράνωναν με ένα σύνθημα το κλειδί της ιστορικής συνέχειας του Έθνους μας, την ουσιαστική αντίσταση στις μαγκανίες των διαβρωτών του Λαού μας. «Όχι στην λήθη, είναι παραμύθι». Παρά την κάπως ταλαντευόμενη νοηματικά ομοιοκαταληξία, η ουσία ήταν αυτή: Κάθε φορά που ο άνθρωπος ή ο λαός ξεχνά ποιος είναι, από πού έρχεται, και τι έχει περάσει, πατάει σε κινούμενη άμμο η οποία αργά ή γρήγορα θα τον καταπιεί.
Οι Αριστεροαμερικάνοι Δημοκρατικοί του ΠΑΣΟΚ επέβαλλαν μια όμορφα αμπαλαρισμένη με Παλαιστινιακή μαντίλα, κόκκινα γαρύφαλλα και σηκωμένες γροθιές, λήθη από τα εγκλήματά τους. Επέτυχαν να ξεχαστεί ο Συμμοριτοπόλεμος, τα κονσερβοκούτια που ξέσκιζαν λαιμούς, κοιλιές και στήθη και οι ομαδικές δολοφονίες παιδιών και γυναικών. Οι εκδηλώσεις μνήμης, με την παρουσία της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, στον Γράμμο και στο Βίτσι, απαγορεύτηκαν από την ίδια την Δεξιά. Η Τιμή σε αυτούς που έδωσαν την ζωή τους στην αποφασιστική Μάχη των Αθηνών, στο Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, για να μην ισοπεδωθεί ο Παρθενώνας από τους κομμουνιστές εκδοροσφαγείς που έφθασαν σήμερα να παρουσιάζονται ως θεματοφύλακες του πολιτισμού, έμεινε στα χέρια μερικών απομειούμενων πεισματάρηδων ηλικιωμένων, και μερικών θυμωμένων από τον παραλογισμό, αποφασισμένων νέων.
Στην θέση της Ιστορίας, οι Αμερικανοσοσιαλιστές σήκωσαν αγάλματα στον Βελουχιώτη, τίμησαν κάθε δολοφόνο του λαού του δικτάτορα, ως και τον δυνάστη του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου, Εμβέρη Χότζα.
Και η Δεξιά; Τι επέτυχε η Δεξιά με το τότε σύνθημα των νέων της; Τίποτε, ή περίπου τίποτε. Οι ηγεσίες της αλλήθωρης ΝΔ έστελναν δήθεν διαφωνούντες με τις ηγεσίες, «βασιλόφρονες» και «χουντικούς», σε τραπεζώματα ακροδεξιών όπου έφερναν γυροβολιές με το «βάστα τα κλειδιά» και το «ένας αητός καθότανε» και μάντρωναν τους Δεξιούς. Τους έστελναν και στο Βίτσι για να εισπράξουν χειροκρότημα και ψήφους. Καλά έκαναν οι Νεοδημοκράτες. Αυτό πρέπει να κάνουν τα κόμματα που διεκδικούν την εξουσία, να είναι πολυσυλλεκτικά στις παρυφές τους, να μην αποκλείουν , αλλά να ακολουθούν πίσω από την «στάχτη στα μάτια» το δικό τους πρόγραμμα. Οι Δεξιοί, όμως;
Η θεωρία του ωραίου και ορθού « Όχι στην λήθη», δεν βρήκε αντίκρυσμα στην πράξη, όπου πράξη είναι η εξουσία. Ο Λαός αφέθηκε να κατρακυλά στην ολοένα μαζικότερη και αριστερότερη Σοσιαλδημοκρατία.
Θεωρίες Χάους
Εάν στον Συμμοριτοπόλεμο χρειάστηκε ένας Παπάγος και χιλιάδες Αξιωματικοί και οπλίτες για να καταστείλουν την κομμουνιστική εξέγερση που ήθελε να κάνει την χώρα μας, Αλβανία, ποιος μπορεί να σταματήσει σήμερα την συμμορία της Αριστεράς; Η απάντηση υπάρχει, και μπορεί να ενεργοποιηθεί πριν φθάσουμε στο αιματοκύλισμα που ήδη έχει ξεκινήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις διαδηλώσεις για την Μακεδονία. Λέγεται «εκλογές» και λέγεται «Εθνικισμός».
Αν σήμερα οι τζιχαντιστές μπαίνουν στην χωρά και παίρνουν χαρτιά ευπαθούς όπως συνέβη με τον «πρόσφυγα» Τζιχαντιστή που συνελήφθη στην Ουγγαρία, τι θα συμβεί αύριο με μια αδύναμη «Δεξιά» στην κυβέρνηση, και μια πανίσχυρη και ελεύθερη από κυβερνητικές δεσμεύσεις Αριστερά, που θα έχει καθήσει στο πίσω κάθισμα της εξουσίας και θα παίζει ανενόχλητη το παιχνίδι της, απειλώντας την Δεξιά με την άκρη της κάνης;
Το μόνιμο αφήγημα της Αριστεράς και της ψευτοδεξιάς ΝΔ είναι ότι εάν οι Εθνικιστές πάρουν την εξουσία, εδώ ή σε όποια χώρα της Ευρώπης, θα μας οδηγήσουν στο χάος. Όμως βλέπουμε από ποια μεριά προέρχεται και από πού δημιουργείται το χάος. Το χάος που φέρνει η Αριστερά με την συνενοχή της «Δεξιάς».
Για να βάλουμε την Πατρίδα μας στην θέση που της αξίζει, έχουμε μία και μόνη επιλογή. Στις κάλπες των εκλογών όποτε και αν γίνουν, να στηρίξουμε μαζικά την μόνη πολιτική δύναμη που μπορεί να βάλει φρένο στην ανομία, στην μπαχαλοποίηση και στον αφελληνισμό. Η ώρα των ελλήνων Εθνικιστών πλησιάζει. Από την θεωρία της μη λήθης, ας επιλέξουμε την Μνήμη. Είναι το Δημοκρατικό μας καθήκον. Καθώς έγραψε ο Θουκυδίδης “Το εναντιούμενον τω δυναστεύοντι δήμος ωνόμασται” (Θουκυδίδης, Ιστορίαι -6.88.7)
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/lhthh-kai-mnhmh-apo-thn-thewria-sthn-prajh#ixzz5kJj4kbd3
