Για τον Ήρωα της Βορείου Ηπείρου Αριστοτέλη Γκούμα

Στη βιβλιοθήκη δίπλα απ’ την πόρτα του διαμερίσματος, βρίσκεται το πορτρέτο του Αριστοτέλη Γκούμα.

Ένα κορίτσι 18 μηνών πιάνει το κάδρο και ασπάζεται τη φωτογραφία του ΗΡΩΟΣ.

Ακόμα δεν γνωρίζει ποιος είναι ο εικονιζόμενος, ωστόσο είναι εξοικειωμένη μαζί του καθώς τον βλέπει τοποθετημένο μαζί με τις εικόνες των πιο στενών συγγενικών της προσώπων.

Είναι πολύ σημαντικό αυτή η νεαρή Ελληνίδα να μάθει από πού κατάγεται και ποιοι είναι οι πρόγονοί της. Να μάθει ποιοι αγωνίστηκαν προκειμένου εκείνη να ζει ελεύθερη.

Είναι ακόμα πιο σημαντικό να μάθει ότι οι παλαιότερες γενεές άφησαν παρακαταθήκη στις νεότερες την επιθυμία για διατήρηση της ελευθερίας την οποία εκείνοι με θυσίες κατέκτησαν.

Ο Αριστοτέλης Γκούμας εφονεύθη από παρακρατικούς Αλβανούς τον Αύγουστο του 2010, λίγες εκατοντάδες μέτρα μακριά από το Κάστρο της Χιμάρας. Το αίμα του πότισε το δέντρο της Λευτεριάς.

Ο Αριστοτέλης δεν πρόλαβε να ζήσει μία Ελλάδα λαβωμένη απ’ τα Μνημόνια.

Δεν πρόλαβε να ζήσει μία Ελλάδα αποπροσανατολισμένη από την πανδημία του επικοινωνιακού πολέμου.

Ο Αριστοτέλης δεν πρόλαβε να ζήσει την καταστρατήγηση του δικαιώματος του ελληνικού λαού να αποφασίζει για τον τρόπο ζωής του και για το μέλλον του.

Τώρα τις αποφάσεις λαμβάνουν μόνο οι «επιστήμονες». Όχι όμως όλοι οι επιστήμονες, αλλά μόνο εκείνοι οι οποίοι επιδεικτικά αγνοούν την υποχρέωσή τους για συνολική προσέγγιση του θέματος το οποίο ερευνούν.

Μόνο εκείνοι οι οποίοι είναι πρόθυμοι να κατακρεουργήσουν την πραγματικότητα και να επιφέρουν έτσι την θανάτωση του ασθενούς τον οποίο υποτίθεται ότι προσπαθούν να θεραπεύσουν.

Μόνο εκείνοι οι οποίοι δέχονται να διαμελίσουν με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου το κοινωνικό σώμα.

Μόνο εκείνοι οι οποίοι δέχονται να σταθούν με υπερηφάνεια πάνω απ’ την χειρουργική κλίνη και να θριαμβολογήσουν επιδεικνύοντας στην τρομοκρατημένη κοινή γνώμη τα αφαιρεθέντα ζωτικά όργανα του αποβιώσαντος οργανισμού.

Περιχαρείς επειδή κατάφεραν να διαχωρίσουν τα κοινωνικά μέλη μέσω της «αποστασιοποίησης» και να τα προσφέρουν στην Κυβέρνηση υγειονομικώς αποστειρωμένα προς περαιτέρω διαχείριση.

Είναι οι αποκληθέντες από τα ΜΜΕ ως «ειδικοί».

Ο Αριστοτέλης δεν πρόλαβε να ζήσει την απαγόρευση τέλεσης της Θείας Λειτουργίας και κάθε είδους ιεροπραξιών στους Ιερούς Ναούς.

«Ε, αφού είναι προσωρινό το μέτρο» είπαν ορισμένοι, «δεν πειράζει».

«Ας εκχωρήσουμε την ελευθερία μας, αφού υποσχέθηκαν να μας την ξαναδώσουν πίσω σε λίγο καιρό».

Ο Αριστοτέλης δεν πρόλαβε να ζήσει την προσπάθεια εμφανών και αφανών κέντρων εξουσίας για τη δημιουργία μίας δυστοπικής κοινωνίας.

Αυτή η προσπάθεια όμως είναι καταδικασμένη να αποτύχει, διότι είναι πολλοί οι Έλληνες που δεν λησμονούν ότι «η ευτυχία βασίζεται στην ελευθερία και η ελευθερία στην γενναιότητα».

Χρέος όλων των Ελλήνων πατριωτών είναι:

ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ τη θυσία του Αριστοτέλη Γκούμα να λησμονηθεί.

ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΚΥΨΟΥΜΕ στην δύναμη της προπαγάνδας.

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ για ποια πράγματα αγωνιζόμαστε.

ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΜΕ ελεύθερο και υψηλό το φρόνημά μας.

ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ για τον ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου, της Κύπρου, της Ρωμυλίας, της Κωνσταντινούπολης.

ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ σε αυτόν τον αγώνα είναι οι Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής!

Χριστόφορος Τσάγκας