Οι αιμοσταγείς δολοφόνοι του Δεκέμβρη του 1944

Οι αιμοσταγείς δολοφόνοι του Δεκέμβρη του 1944
Ο ρόλος των κομμουνιστών την περίοδο της γερμανικής κατοχής είναι γνωστός.
Υπάρχουν φωτογραφίες και τα ιστορικά γεγονότα, αλλά και όπου να ανατρέξουμε
βρίσκουμε τα εγκλήματά τους εναντίων των Ελλήνων πατριωτών και πουθενά
αντίσταση. Κάποιοι θα ρωτήσουν: ναι αλλά στο Γοργοπόταμο; Η απάντηση και σ’
αυτό το παραμύθι είναι ότι το ΕΛΑΣ ήταν οπισθοφυλακή, με μοναδικό σκοπό μήπως
μπορέσει να συλλάβει και να εκτέλεση τον Ζέρβα. Βέβαια ο Ζέρβας κατάλαβε τι του
ετοίμαζε ο Βελουχιώτης και μετά το πέρας της επιχείρησης κατάφερε να διαφύγει.
Ο Γερμανός διευθυντής του γραφείου τύπου Σβάιμπελ το 1943 είπε: Αν τα σώματα
του ΕΛΑΣ βρίσκονταν στα χέρια εθνικοφρόνων αξιωματικών και ενεργούσαν όπως
το ΕΔΕΣ θα χρειαζόμαστε τουλάχιστον 8 γερμανικές μεραρχίες για να κρατήσουμε
την κατοχή στην Ελλάδα.
Θα ήθελα να παραθέσω αυτολεξεί την συνέντευξη στην εφημερίδα Ελευθερία την
19/9/1997,του Αθανασίου Κάβουρα (Πρ. καπετάν-Βασίλη του ΕΛΑΣ από το
Λεοντάριο Αρκαδίας).
«Στο θέμα του Ψαρρού υπήρξαμε αιμοσταγείς βασανιστές, τέρατα. Ο Ψαρρός
πολεμούσε τους Γερμανούς και είχε αποκτήσει την εμπιστοσύνη των Εγγλέζων, εμείς
όχι….
Στο Κρακύλιο ο Άρης πήρε ως όμηρο την εικοσάχρονη αδελφή κάποιου που έφυγε
για τον Ζέρβα. Διέταξε τους άντρες του να την βιάσουν (την βίασαν άνω από
δεκαπέντε), αυτός δε ηδονιζόταν…. Ο αιμοχαρής τότε, το παλικάρι αυτό, έβγαλε το
μαχαίρι του, το έμπηξε στα γεννητικά της όργανα, την ξέσκισε ως τα στήθη. Εκείνη
σπάραζε σαν το ψάρι, αλλά που να την λυπηθεί. Την πήραν σέρνοντας και την
πέταξαν στο Μόρνο. Αφού τελείωσε αυτό, αμέσως κάλεσε στο δωμάτιό του τον
Δημήτρη  από το Αλεποχώρι και τον καβάλησε δύο φορές.
Στο Γοργοπόταμο ο Εγγλέζος μαζί με άντρες του Ζέρβα έκαναν την ανατίναξη. Ο
Άρης τυπικά παρίστατο.
Ο Άρης μας έλεγε: Συναγωνιστές προσέχτε. Δεν μας νοιάζει καθόλου για τους
Γερμανούς. Σκοπός μας να ξεκαθαρίσουμε τους προδότες, φασίστες Έλληνες. Αν
σπαταλήσουμε το χρόνο μας κατά των Γερμανών, δεν θα μείνει καιρός στον ΕΛΑΣ
να εκτελέσει το καθήκον του.
Στην Δελφίνα μας είπε: Οι Γερμανοί είναι αδέλφια μας και δεν θα τους πειράξουμε,
γιατί έχουμε συμφωνήσει όταν φεύγουν να μας παραδώσουν τον βαρύ οπλισμό και
την Θεσσαλονίκη».
Το Σεπτέμβριο του 1944 αποφάσισαν ότι είναι ώρα για τον ένοπλο αγώνα τους.
Στις 30 Νοεμβρίου αποφάσισαν να χτυπηθούν με τους Εγγλέζους που προστάτευαν
την Ακρόπολη και τις γύρω περιοχές. Εντολή υπήρξε και για ανατίναξη της ιδίας της
Ακρόπολης, η οποία γλίτωσε τελικά ως εκ θαύματος, όπως αναφέρει ο στρατηγός
Χρήστος Κοσσιώρης στο βιβλίο του (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝ) με υπότιτλο το σύνθημα εκείνων των ημερών που κυριαρχούσε στις τάξεις των Ελασιτών «Ανατινάξετε την Ακρόπολη»
Την 1 Δεκεμβρίου κατάφεραν να διαλύσουν τα 102 και 103 τάγματα εθνοφυλακής.
Συνέχισαν σε πολλές περιοχές των Αθηνών και μην ξεχάσουμε και το ανδραγάθημα
του «μεγάλου μας Μίκη», που καθ’ ομολογία του ανέβηκε στην ταράτσα στο Α.Τ. της
Νέας Σμύρνης και έριχνε χειροβομβίδες μέσα όπου ήταν εγκλωβισμένοι 300
αστυφύλακες και άοπλοι.
Τα εγκλήματα αναρίθμητα από τους επαγγελματίες δήμιους που διέθεταν.
Π.χ. Διυλιστήρια ΟΥΛΕΝ, Καισαριανή, Κοκκινιά, Άγιος Ιωάννης Ρέντη,
Τουρκοβούνια, στην Κυψέλη, το Περιστέρι, στην Δραπετσώνα, στην Καλλιθέα κλπ.
Τα ξημερώματα της 6ης Δεκεμβρίου οι δυνάμεις των σφαγέων, επιτέθηκαν στο
στρατόπεδο Μακρυγιάννη του Συντάγματος της χωροφυλακής.
Οι υπερασπιστές του ήταν 88 αξιωματικοί, 429 χωροφύλακες, κάποιοι λίγοι του
στρατού και Χίτες μαζί με εθελοντές που είχαν καταφέρει να γλυτώσουν από την
μάχη του Θησείου. Διοικητής του Συντάγματος ήταν ο συνταγματάρχης  της
βασιλικής χωροφυλακής Γεώργιος Σαμουήλ με διοικητή επιχειρήσεων τον
Αντισυνταγματάρχη πεζικού Κωνσταντίνο Κωστόπουλο όπου ήταν εθελοντής εκεί.
Οποίος έπεφτε ζωντανός στα χέρια των ελασιτών είχε μαρτυρικό θάνατο. Του
έκοβαν μέλη με τσεκούρι, τους πέταγαν στην φωτιά και πολλές άλλες πρωτοφανείς
αγριότητες. Εκεί διαπράχθηκαν τα πιο ειδεχθή εγκλήματα, όπου μπροστά τους
ωχριούν τα εγκλήματα των ΕΣ-ΕΣ.
Ο Νίκος Ζαχαριάδης κατά τις εργασίες της 12ης ολομέλειας στην κεντρική επιτροπή
του ΚΚΕ τον Ιούνιο 1945,ομολόγησε τις αγριότητες και τα φρικαλέα εγκλήματα που
διέπραξαν τον Δεκέμβριο 1944.
Και αυτοί που τα διέπραξαν είπε δεν θα έπρεπε να είναι μέλη του ΚΚΕ. Βέβαια αυτές
οι δηλώσεις ήταν για να κλείσουν τα στόματα των μελών που διαμαρτύρονταν, γιατί
κανένας δεν διαγράφηκε.
Σε εκείνη την περίοδο οι εκτελεσθέντες αιχμάλωτοι από τους κομμουνιστές
(πληροφορίες από τις ΓΕΣ-ΔΙΣ διεύθυνση ιστορίας στρατού) ανέρχονται στους
46.985. Μόνο στην Αθήνα τον μήνα Δεκέμβριο οι σφαγιασθέντες από τους
κομμουνιστές ήταν πάνω από 15.000.
Σε συλλήψεις που έγιναν σε άτομα της ΟΠΛΑ, αποδεδειγμένα είχαν διαπράξει
τουλάχιστον 100 φόνους ο καθένας.
Στις 24 Δεκεμβρίου 1944 ο Γ. Παπανδρέου τότε πρωθυπουργός και υπουργός
στρατού είπε: «Η μεγάλη δοκιμασία εις την οποία εισήλθε η χώρα εξ’ αιτίας της
αντεθνικής και αντιλαϊκής στάσεως των εγκλημάτων της άκρας αριστεράς, έδωσε και
πάλι την ευκαιρία εις το σώμα της Χωροφυλακής να προσφέρει με αφοσίωση προς
την πατρίδα, με πλήρη αυτοθυσία τας μεγάλας υπηρεσίας δια την αποκατάσταση της
Ελευθερίας και του Νόμου.
Εκφράζω δια τούτο προς το Σώμα της Χωροφυλακής την πλήρη ευαρέσκεια  της
κυβέρνησης».
Αυτή η νίκη εναντίων των αιμοσταγών ελασιτών και όλες οι νίκες που ακολούθησαν
μέχρι την τελική νίκη στο Γράμμο-Βίτσι το 1949 ,έσωσαν την Ελλάδα από την
προσάρτηση της στο Σιδηρούν παραπέτασμα.
Και ερχόμαστε στο σήμερα όπου οι κυβερνήτες μας λένε ότι τιμούν τους αγώνες της
αριστεράς και τους έχουν σε υπουργικές θέσεις.
Και κλείνουμε στην φυλακή τους Απριλιανούς επαναστάτες που με το κίνημα τους
έσωσαν την Ελλάδα από την κομμουνιστική λαίλαπα.

Και τώρα έχουμε σιδηροδέσμιους τους εθνικιστές της Χρυσής Αυγής. Στο τέλος θα
ποινικοποιηθεί ο εθνικισμός.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ οι υπερασπιστές του στρατοπέδου Μακρυγιάννη.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ οι υπερασπιστές της Ελλάδος από τους αιμοσταγείς κομμουνιστές.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ