Μία μικρή ιστορία της συμμετοχής στις εκλογές της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ 

Μία μικρή ιστορία της συμμετοχής στις εκλογές της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ 

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν ξεκίνησε σαν πολιτικό κόμμα, αλλά σαν μία οργάνωση Ιδεολογική. Εξελίχθηκε σε πολιτικό κόμμα μοιραία γιατί το απαιτούσαν οι καιροί και γιατί η θέληση του ιδρυτή της την οδήγησε εκεί! Το 1994 κατέβηκε πρώτη φορά με χίλιες δυσκολίες στις Ευρωεκλογές και πήρε ένα ελάχιστο ποσοστό. Νοέμβριο του 1995 γίνεται πανελλήνια γνωστή με τα επεισόδια στο Πολυτεχνείο όταν αντέδρασε ενάντια στους αναρχοκομμουνιστές, που έκαιγαν Ελληνικές Σημαίες! Ιανουάριο του 1996, την επόμενη ημέρα της τραγικής νύχτας των Ιμίων κάνει συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στο καθεστώς Σημίτη και την εθνική προδοσία και διαδηλώνει στο κέντρο των Αθηνών. Καλοκαίρι του 1996 έχουμε την θυσία των εθνομαρτύρων Τάσου Ισαάκ και του παλληκαριού με την μαύρη μπλούζα και το τσιγάρο στο στόμα του Σολωμού Σολωμού. Ο Σημίτης προκηρύσσει εκλογές. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι αρκετά γνωστή και εκφράζει το γνήσιο εθνικό πατριωτικό αίσθημα. Με δεδομένο αυτό αποφασίζει να συμμετέχει στις πρόωρες εκλογές που προκηρύσσει ο Σημίτης φθινόπωρο του 1996. Το αποτέλεσμα θλιβερό για τον Ελληνικό λαό. Ψηφίζει τον άνθρωπο που παρέδωσε ελληνική γη στους Τούρκους, τον Σημίτη και δίνει στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ λιγότερες από 5.000 ψήφους!  Πήραμε τότε το πρώτο μάθημα. Καταλάβαμε ότι το πολιτικό παιχνίδι και οι ψήφοι είναι κάτι διαφορετικό από Ιδεολογία και Πίστη, την οποία πάντα λίγοι έχουν σε κάθε χώρα και πατρίδα. Απέχουμε από τις εκλογές για 11 ολόκληρα χρόνια και οργανωνόμαστε. Ταυτόχρονα γίνονται δομικές αλλαγές στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ για να γίνει ένα Κίνημα πολιτικό. Απομακρύνονται από τις γραμμές αυτοί που ήθελαν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ μία φιλολογική λέσχη σε τέσσερις τοίχους να αμπελοφιλοσοφεί χωρίς κανέναν κίνδυνο. 

Το 2007 αφού έχουμε περάσει από πολλές δοκιμασίες ανειλικρινών και δόλιων συνασπισμών που δεν οδήγησαν πουθενά, κάνουμε το Συνέδριό μας που αποφασίζει την επιστροφή μας στην πολιτική με το σύνθημα “Τραβώντας κόκκινη γραμμή”.  Συμμετέχουμε στις εκλογές του 2009 τόσο τις εθνικές όσο και τις Ευρωεκλογές και αρχίζουμε να ανεβαίνουμε. Η πρώτη επιτυχία έρχεται τον Νοέμβριο του 2010, στον Δήμο Αθηναίων με την εκλογή του Συναγωνιστή Μιχαλολιάκου ως Δημοτικού Συμβούλου. Σε όσους πουν ότι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι δημιούργημα των αγανακτισμένων και των μνημονίων θα τους απαντήσουμε με γεγονότα. Με το γεγονός της επιτυχίας μας στο Δήμο Αθηναίων τον Νοέμβριο του 2010 όταν ακόμη ο Τζωρτζ Παπανδρέου ήταν πολιτικά ισχυρός και στην Αθήνα εξελέγη ο Καμίνης και στην Θεσσαλονίκη ο Μπουτάρης. Όταν ο Μιχαλολιάκος βγήκε δημοτικός σύμβουλος, λοιπόν, δεν υπήρχαν ακόμη οι συνέπειες του μνημονίου. Για αυτό ας αφήσουν τη παραπληροφόρηση και να μιλούν για τυχαία γεγονότα και συγκυρίες. Η συνέχεια γνωστή μέχρι την χαμένη μάχη του 2,93% του Ιουλίου του 2019 και την φυλάκισή μας τον Οκτώβριο του 2020. 

Τέλειωσε η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ; Όλα θα τα δείξει το μέλλον… Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχει τίποτε βέβαιο στην πολιτική ότι όλα αλλάζουν από την μια στιγμή στην άλλη και το πλέον σημαντικό ότι έχουν αποδειχθεί άπαντες ανίκανοι να καλύψουν το κενό το οποίο άφησε η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.