Και όπως προηγουμένως ανέφερε ο κύριος καθηγητής σχετικά με την γαλλική και την εξέλιξή της σε σχέση με τα σημερινά γαλλικά, έχουμε την μαρτυρία του Arnold J. Toynbee στο βιβλίο του «Οι Έλληνες και οι κληρονομιές τους» ότι τα αγγλικά της εποχής του Σαίξπηρ είναι πολύ πιο μακριά από τα σημερινά αγγλικά από όσο τα αρχαία Ελληνικά από τα σημερινά αγγλικά. Η συνέχεια στον χρόνο! Αποδεικνύεται το του Ηροδότου “Όμαιμον και ομόγλωσσον”.
Επειδή η σημερινή ημερίδα είναι αφιερωμένη στον Διονύσιο Σολωμό, σε αυτόν τον υπέροχο πνευματικό δημιουργό, έναν τραγικό άνθρωπο, ο οποίος πέρασε από οικογενειακή δυστυχία, αλλά δημιούργησε ένα μεγάλο έργο να πω και κάτι που αφορά την ιδιαιτέρα μου Πατρίδα. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως από τον Κοσμήτορα του Παγκοσμίου Πνευματικού Κέντρου «Όλυμπος» η μητέρα του Διονυσίου Σολωμού ήταν η Αγγελική Νίκλη και ήταν Μανιάτισσα. Τα Ελληνικά του Διονυσίου Σολωμού είναι η Μανιάτικη διάλεκτος για όσους δεν το γνωρίζουν. Οι λέξεις “κουρταλεί”, “χρεία” είναι λέξεις μανιάτικες.
Η γλώσσα του Σολωμού
«Είχε γεννηθεί και ένα πολιτικό θέμα προ ετών για τον στίχο του εκείνον που έλεγε «που με βία μετράει την γη». Και έλεγαν ότι με την λέξη αυτή εννοεί την βία, την καταπίεση δηλαδή. Ενώ στην Μανιάτικη διάλεκτο το «βία», «μην το κάνεις αυτό με βία» λένε, σημαίνει βιασύνη. Είναι πολύ απλό. Τα Ελληνικά του Σολωμού ήταν η Μανιάτικη διάλεκτος, όπου εκεί πραγματικά φαίνεται η συνέχεια της Ελληνικής γλώσσας.
Μία πολύ μεγάλη απόδειξη ότι οι σημερινοί Έλληνες είναι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων: Υπάρχει μια λέξη – ο κ. Πουλαντζάς θα την καταλάβει, την λέμε στην Μάνη – «καφός» ή «καβούτσος» που σημαίνει αδελφός. Δεν γνωρίζανε την ετυμολογία και την προέλευση αυτής της λέξεως. Είναι από την γραμμική Β΄, όπου η λέξη «αδελφός» είναι το k-w, δηλαδή το “καφός» ή «καβούτσος». Ερχόμαστε λοιπόν με μια συνέχεια γλωσσική 4 και 5 χιλιάδων χρόνων. Και ουδείς μπορεί να μας αμφισβητήσει.
Η γλώσσα είναι ένα ζωντανό κομμάτι του Έθνους, το οποίο καλούμεθα να υπερασπιστούμε. Μέγας ο Διονύσιος Σολωμός. Και ο Άριστος Καμπάνης μάλιστα, ένας μεγάλος κριτικός της λογοτεχνίας μας, του οποίου είναι μνημειώδες το έργο, είχε πει ότι από την Νέα Ελληνική λογοτεχνία δύο είναι τα μεγάλα μεγέθη, που μπορούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο να σταθούν: Σολωμός και Παπαδιαμάντης! Ο Διονύσιος Σολωμός λοιπόν, ήταν αυτός ο οποίος για όσους έχετε επισκεφθεί την Ζάκυνθο, ήταν στον λόφο του Στράνη και άκουγε τα κανόνια του Μεσολογγίου, όταν έγραφε τους «Ελεύθερους πολιορκημένους». Όταν έγραφε στο περίφημο ποίημα το «Όποιος πεθαίνει σήμερα, χίλιες φορές πεθαίνει».
Αυτό είναι το ζητούμενο για την Πατρίδα μας. Όλοι οι Έλληνες, όσοι είναι ζωντανοί σήμερα, να έχουν την ευκαιρία να αμυνθούν, να πεθάνουν χίλιες φορές αν χρειαστεί για την Ελλάδα! Μία από τις γραμμές Αμύνης, ένα από τα κάστρα του Έθνους μας είναι η γλώσσα μας.”
