Λένε ότι την Χρυσή Αυγή την γέννησε η κρίση, η ίδια κρίση που ισοπέδωσε το ΠΑΣΟΚ και το οδήγησε από το 43% στο 5%. Ο ισχυρισμός αυτός είναι εντελώς αυθαίρετος και εκτός πραγματικότητος και η μεγαλύτερη απόδειξη για αυτό ήταν οι δημοτικές εκλογές του 2010.
Το ΠΑΣΟΚ παρ’ όλο το Μνημόνιο άντεξε να εκλέγει δικούς του υποψηφίους στις 8 από τις 13 περιφέρειες της χώρας μεταξύ των οποίων και στην περιφέρεια Αττικής, στην οποία ως γνωστόν εκλέγονται σχεδόν εκατό από τους τριακόσιους βουλευτές της χώρας. Ακόμη εκλέγει δικούς του δημάρχους στην Αθήνα τον Καμίνη και στην Θεσσαλονίκη τον Μπουτάρη και μάλιστα μέσα σε κλίμα σκληρά πολιτικοποιημένο και με μεγάλη κόντρα με την Νέα Δημοκρατία.
Δεν υπήρχε, λοιπόν, καμία κρίση όταν κυριολεκτικά ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ έπαιρνε η Χρυσή Αυγή το 5,3% στην Αθήνα και όπως είχα αποφασίσει να κινηθώ μετά την Αθήνα σειρά είχε ολόκληρη η Ελλάδα.
Μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο από την πρώτη κιόλας συνεδρίαση έδωσα μάχες πολιτικές χωρίς να έχω συμμάχους, είχα όμως επιτύχει με την ειλικρίνειά μου και την ευθύτητα μου να κερδίσω εάν όχι την συμπάθεια πάντως το χαμόγελο αρκετών από τους συμβούλους άλλων παρατάξεων. Δεν θα αναφέρω ονόματα να μην τους εκθέσω… Ο Δήμαρχος κ. Καμίνης αποφασίζει να προχωρήσει σε απολύσεις και περικοπές, όπως προέβλεπε το Μνημόνιο. Σκληρή αντίδραση από τους εργαζόμενους. Στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου παίρνω τον λόγο και καταγγέλλω τις απολύσεις, λέγοντας χαρακτηριστικά απευθυνόμενος στην διοίκηση Καμίνη – ΠΑΣΟΚ: “Φτιάχνετε σοσιαλισμό, απολύοντας πτωχούς ανθρώπους, οδοκαθαριστές”.
