Υπό το πρίσμα των εμπειρικών στοιχείων και σύμφωνα με την ανάλυση του ιστορικού υλισμού μπορεί να λεχθεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι από όλες τις κοινωνικές τάξεις μόνο η εργατική τάξη είναι στην φύση της πραγματικά εθνική.
Καθώς προχωράει η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, που τροφοδοτείται από την ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας της πληροφορικής, γίνεται όλο και πιο επώδυνα φανερό ότι οι μεταφορές πλούτου που πραγματοποιεί σωρηδόν ανά τον κόσμο η καπιταλιστική τάξη δεν σέβονται διόλου τα εθνικά σύνορα. Το χρήμα δεν έχει εθνικότητα.
Οι ανώτερες τάξεις, είτε πρόκειται για φεουδάρχες είτε για καπιταλιστές, ήταν πάντα φύσει κοσμοπολίτικες. Με την βοήθεια της εκπαίδευσης και του πλούτου τα μέλη των ανωτέρων τάξεων αναμειγνύονται με τους ομολόγους τους ανεξαρτήτως της εθνικότητας ή της υπηκοότητας τους.
Σε σύγκριση με την καπιταλιστική τάξη η μεσαία τάξη είναι εντελώς εξαρτημένη από το εθνικό κράτος και τις δομές κοινωνικής πρόνοιας που αυτό προσφέρει. Πιστή στην φύση της η μεσαία τάξη επαναλαμβάνει διαρκώς σαν παπαγάλος τις αντεθνικές κοινοτοπίες, που τις έχει διδαχθεί από την καπιταλιστική τάξη, την οποία τόσο άκριτα θαυμάζει.
Κατά παράδοση οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του εθνομηδενισμού είναι οι ψευτοδιανοούμενοι αριστερής απόκλισης, που είναι τα παραχαϊδεμένα παιδιά της αστικής τάξης.
Υπάρχει ένα παλιό ρητό, σύμφωνα με το οποίο οι ανώτερες τάξεις είναι παντού οι ίδιες. Τούτο ισχύει επίσης και για την μεσαία τάξη, η οποία συνεχώς προσπαθεί να μιμηθεί την καπιταλιστική τάξη. Όμως η πραγματική ουσία του έθνους παρατηρείται στις μεγάλες μάζες, είτε πρόκειται για αγρότες είτε πρόκειται για εργάτες.
Πραγματικά εθνική είναι η κοινωνική τάξη που δεν τρέφει κοσμοπολίτικες αυταπάτες και η μοίρα της είναι δεμένη με το έθνος και το εθνικό κράτος – και αυτή είναι η εργατική τάξη.
Ο πάτος του βαρελιού είναι οι αγρότες και οι εργάτες. Αυτοί είναι πάντα οι παραμελημένοι, οι χλευασμένοι, οι καταφρονεμένοι και τα θύματα της εκμετάλλευσης, και επιπλέον είναι αυτοί που σε ολόκληρη την ιστορία έχουν οικοδομήσει και έχουν υπερασπισθεί τα έθνη. Πως θα μπορούσαν να είναι κάτι άλλο από μια τάξη εθνική;
Για τον καπιταλιστή το έθνος είναι απλά ένα μέσο για την εξυπηρέτηση των σκοπών του, αλλά για την εργατική τάξη το έθνος είναι πάντα αυτοσκοπός.
Η εργατική τάξη είναι η πραγματική ενσάρκωση του έθνους!
