Μετά τις πρόσφατες εξευτελιστικές πολιτικές επιλογές ενός άλλοτε “δημοφιλούς” ηγέτη της άκρας δεξιάς, που δυστυχώς δεν αποκόμισε εν τέλει τίποτε ουσιαστικό από το πολυετές πέρασμα του από το Εθνικιστικό κίνημα, τις “ελπίδες” των “εθνικοπατριωτών” για διεμβολισμό της μητσοτακικής Νέας Δημοκρατίας τις εναποθέτουν αρκετοί στην Αφροδίτη Λατινοπούλου, την νέα δημοφιλή περσόνα που παρουσιάζεται ως αντισυστημική και της αρέσει να την παρομοιάζουν με την Μελόνι, όπως άρεσε σε άλλους να τους φαντάζονται ως Έλληνες Σαλβίνι.
Η Μελόνι με τις αντιευρωπαϊκές της εξαγγελίες και τα νεοφασιστικά παράσημα της μακρινής νιότης της, μπορεί να κατάφερε να ξεγελάσει εκατομμύρια Ιταλών ψηφοφόρων πριν προδώσει την λαϊκή εντολή και ευθυγραμμιστεί με το σύστημα, αλλά η διαγραφή της Λατινοπούλου από το κυβερνητικό κόμμα είναι πολύ πιο πρόσφατη και δεν διαφεύγει της μνήμης κανενός. Τα δείγματα είναι εξ αρχής ενδεικτικά για τις διαθέσεις του νέου πατριωτικού “πουλέν” του συστήματος: ψήφος υπέρ της χρηματοδότησης από το υστέρημα των λαών της Ευρώπης στους αμερικανονατοϊκούς σχεδιασμούς στην Ουκρανία, συνεχείς εκδηλώσεις αγάπης προς τους πρώην πρωθυπουργούς Σαμαρά και Καραμανλή, και αναμάσηση του ψεύδους ότι τάχα υπάρχει “καλή” Νέα Δημοκρατία που πρέπει να υπερφαλαγγίσει την “κακή” μητσοτακική Νέα Δημοκρατία.
Οι λεκτικές επιθέσεις της φιλελεύθερης Λατινοπούλου σε… “τρίχες”, η μονότονη αντι–woke ρητορική της και η ανώδυνη για το σύστημα θέση που λαμβάνει γεωπολιτικά, την καθιστούν “κουτσό άλογο” ανάλογο του προηγούμενου πολιτικάντη που προαλειφόταν για “αφανής καθοδηγητής” της ακροδεξιάς και του ανομοιογενούς συνόλου που ψάχνει πολιτική έκφραση δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας.