Με τα ευτράπελα των ακροδεξιών κομμάτων που υποτίθεται ότι αποτελούσαν την «αντισυστημική» ψήφο στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, ένα κύμα απογοήτευσης σκόρπισε στο σώμα των ψηφοφόρων το οποίο ανησυχεί για το παρόν και το μέλλον της Ελλάδος. Κάνανε τα πάντα για να ξεφτιλιστούν τα ίδια, αλλά και για να ξεφτιλίσουν όσους τους ψήφισαν δια των πράξεων τους. Εύλογη είναι λοιπόν η νοσταλγία για τα χρόνια που μεσουρανούσε η Χρυσή Αυγή σε ποικίλα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας. Συνυπάρχει παράλληλα όμως και ένα αίσθημα κούρασης, παραίτησης, αποπολιτικοποίησης και εν τέλει αποχής από τα κοινά, και ιδιαίτερα από τον εθνικιστικό αγώνα, αγνών ανθρώπων οι οποίοι προδόθηκαν από όσους πρόδωσαν την Χρυσή Αυγή.
Η προσμονή για κάτι καλύτερο πρέπει να συνδυαστεί με την συμμετοχή στον ακτιβισμό και στην συνδιαμόρφωση ενός κινήματος που θα απειλήσει ουσιαστικά το καθεστώς σε καίριες δομές του. Το σύστημα δεν φοβάται την διάσπαρτη ψήφο η οποία κατά καιρούς κατευθύνεται σε κομματίδια δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, φοβάται μόνο τους εθνικιστές ιδεολόγους Χρυσαυγίτες που δεν προσφέρονται για «θελήματα» και αμαρτωλές συμπράξεις.
Σ. Α. – Πελοπόννησος
