«Εθνικισταί και Πολίται της Ελλάδος!
Η πρώτη επαφή μου γίνεται εις στιγμάς τραγικάς διά την προσφιλή μας Πατρίδα. Η Ελλάς κινδυνεύει και εις την κρίσιμον ταύτην στιγμήν της ζωής της ζητεί τα χαλύβδινα μπράτσα των τέκνων της διά να την σώσουν από το χείλος του βαράθρου, προς το οποίον την σύρουν εκείνοι οίτινες επί τρία τώρα έτη διευθύνουν τας τύχας της. Και είμαι βέβαιος ότι τα τέκνα της αυτά που διά να την φθάσουν εις τα σημερινά εδαφικά της όρια επάλαισαν απεγνωσμένως και τα οποία επότισαν με το αίμα των την Ελληνική γην, θα σπεύσουν εις βοήθειάν της τώρα, που πρόκειται να αγωνισθούν σκληρώς εναντίον των εσωτερικών εχθρών της.
Μία άγρια θύελλα ενέσκυψεν εις την χώραν μας διά να την βυθίση εις το πένθος και την συμφοράν. Ολόκληρος ο Ελληνικός Λαός παλαίει και αγωνιά. Οι άνεργοι περιφέρονται νήστεις και ρακένδυτοι. Οι αγρόται είναι εγκαταλελειμμένοι εις το έλεος του Θεού. Οι επαγγελματίαι, όσοι δεν εχρεωκόπησαν, ευρίσκονται εις τα πρόθυρα της χρεωκοπίας. Οι δημόσιοι υπάλληλοι αντικρύζουν το φάσμα της πείνης. Οι πρόσφυγες, παρά τα δισεκατομμύρια που εχρεώθησαν, μένουν και θα μείνουν άστεγοι.
Κι ενώ όλοι αγωνιούν διά να εξεύρουν ένα τεμάχιον άρτου, ενώ όλοι γυρίζουν ώρες ατελείωτες στους δρόμους, διά να επιστρέψουν εις την τρώγλην των με κενάς τας χείρας και με βουρκωμένα τα μάτια, άλλοι αρπάζουν το Δημόσιον χρήμα, κτίζουν μέγαρα και προκαλούν με την οργιώδη ζωήν των την αγανάκτησιν του πεινασμένου λαού. Και ως να μη ήτο αρκετόν το έγκλημά των, όταν δεν υπήρχε πια πεντάρα εις τα κρατικά ταμεία έσπευδαν να πωλήσουν εις τους ξένους την Ελλάδα, μόνον και μόνον διά να πλουτίσουν αυτοί. Και ερωτώ: Θα αφήσωμεν την προσφιλή μας Πατρίδα να καταστραφή; Θα επιτρέψωμεν εις τους αναξίους κυβερνήτας της να την κακοποιούν καθ’ ον τρόπον την κακοποιούν; Όχι. Ασφαλώς όχι!
Επί μίαν τώρα τριετίαν οι κυβερνώντες οργιάζουν εις βάρος της πτωχής μας χώρας. Κλέπτουν το χρήμα του Λαού της, τον φορολογούν βαρύτατα, τον σύρουν δέσμιον εις τας φυλακάς. Τον προπηλακίζουν, τον δέρουν. Σύμμαχοι της στυγνής κεφαλαιοκρατίας δεν επιτρέπουν εις τας εργαζομένας τάξεις ούτε και να διαμαρτυρηθούν. Εκείνος που τολμά να υψώση την φωνήν του και να εκδηλώση την αγανάκτησίν του διά τα αίσχη αυτά, χτυπάται αμειλίκτως και αποκαλείται κομμουνιστής ή αναρχικός. Αι ένοπλαι ορδαί της κυβερνώσης ολιγαρχίας διατάσσονται να σκοπεύσουν κατάσαρκα τον πεινασμένον αυτόν λαόν. Αλλά δυστυχώς επί τρία τώρα χρόνια της μαύρης ζωής της Ελλάδος, ουδείς ετόλμησε να ορθώση το ανάστημά του. Αυτό απεθράσυνε τους κυβερνώντας, οι οποίοι διεκήρυξαν: Δεν βαριέσαι. Ο Ελληνικός Λαός δεν ενδιαφέρται δια τίποτε πλέον. Θα τον κυβερνώμεν εφ’ όσον μας αρέσει, θα τον φορολογούμεν αγρίως και θα οργιάζωμεν ανενόχλητοι εις βάρος του. Και όμως όχι!… Η τραγωδία αυτή δεν επετρέπετο να συνεχισθή, ο Λαός δεν ήτο ποτέ δυνατόν να παραμείνη επ’ άπειρον με εσταυρωμένας τας χείρας και να παρακολουθή με απάθειαν την εξαθλίωσιν της Πατρίδος του.
Απεφάσισε, λοιπόν, έστω και αργά, να σφίξη τους γρύθους του διά να θραύση τας κεφαλάς των τυράννων του και να διεκδικήση τα καταπατούμενα δίκαιά του. Του αφήρεσαν το δικαίωμα να ζήση, αλλ’ αυτός θα το επανακτήση. Τον εθεώρησαν ως δούλον και ως κτήνος, αλλ’ αυτός θα τους αποδείξη ότι είναι λαός ελεύθερος και αντάξιος των ενδόξων προγόνων του.
Αλλά ο Ελληνικός Λαός διά να κατέλθη εις τον σκληρόν αυτόν αγώνα της απολυτρώσεως της Πατρίδος του εκ των εσωτερικών εχθρών της, είχεν ανάγκην ενός Αρχηγού, ο οποίος θα τον οδήγει γοργώς και ταχέως προς την νίκην. Και τον αρχηγόν αυτόν, εφ’ όσον ουδείς άλλος ετόλμα να αναλάβη τας ευθύνας ενός τοιούτου σκληρού αγώνος, τον εύρεν.
Είναι η Οργάνωσις των Ελλήνων Εθνικιστών, πέριξ της οποίας συσπειρούνται ήδη όλαι αι κοινωνικαί τάξεις διά να χτυπήσουν κατακέφαλα τους εκμεταλλευτάς των. Ο χαλύβδινος αρχηγός είναι το ριζοσπαστικόν πρόγραμμα της Οργανώσεως, η οποία ενεφανίσθη την 12ην ώραν διά να σώση την κινδυνευούσαν Ελλάδα. Πέντε άνθρωποι κατ’ αρχάς, είκοσι κατόπιν και ήδη τριάκοντα χιλιάδες εντός μόλις τριών μηνών αποτελούν την Οργάνωσην ταύτην. Και οι τάξεις μας καθημερινώς όγκουνται, νέοι μαχηταί απτόητοι και θαρραλέοι προστίθενται. Και το κήρυγμά μας αντηχεί απ’ άκρου εις άκρον της Ελλάδος διά να εξυπνήση εκ του ληθάργου τα εκατομμύρια των τέκνων της.
Αλλά ποία είναι η Οργάνωσις αυτή; Και ποίον το πρόγραμμά της; Τι επιδιώκει; Και τι σκοπούς έχει; Είναι κόμμα πολιτικόν; Όχι! Η πανίσχυρος Οργάνωσίς μας δεν είναι ούτε κόμμα, ούτε εξυπηρετεί πολιτικάς παρατάξεις. Αγωνίζεται και θα αγωνισθή διά να επιβάλη τας θελήσεις της εις εκείνους που αύριον θα μας κυβερνήσουν.
Η Ελλάς διά να εξέλθη εκ του αδιεξόδου εις το οποίον ευρίσκεται έχει ανάγκην ριζικών και ριζοσπαστικών μέτρων. Διότι δεν αρκεί να κρημνίσωμεν τους κακούς κυβερνήτας της σήμερον. Εκείνο που πρέπει να μας απασχολήση, είναι το τι θα γίνη την επομένην της εξοντώσεως της κυβερνώσης την χώραν φατρίας. Διότι δεν αρκούν, σας επαναλαμβάνω, μία αλλαγή των προσώπων. Χρειάζεται μίαν ριζικήν αλλαγήν των συστημάτων. Χρειάζεται ένα χτίσιμον νέον, επί νέων βάσεων ισχυρών και αδιασείστων.
Η Ελλάς και ο λαός της ευρίσκεται εις θέσιν δεινήν και τραγικήν. Χρεωμένη με 42 δισεκατομμύρια δραχμών αγωνιά διά να πληρώση τα εξωφρενικά και υπέρογκα τοκοχρεωλύσια των δυσβάστακτων αυτών χρεών.
Ο λαός της αγκομαχών διά να πληρώση τους φόρους του, τους εξωφρενικούς, τους ληστρικούς, μόλις και μετά βίας εξοικονομεί ένα τεμάχιο άρτου. Το εμπορικόν έλλειμμα, που εδημιούργησε το οικονομικόν αδιέξοδον της Ελλάδος καθημερινώς αυξάνει. Η εξαγωγή των προϊόντων μας οσημέραι μειούται. Οι ξένοι δηλώνουν κατηγορηματικώς ότι αρνούνται πλέον να μας δανείσουν άλλα χρήματα.
Και σας ερωτώ: Που είναι δυνατόν να φθάση η κατάστασις αυτή; Πως είναι δυνατόν η Ελλάς να ζήση, όταν κατά τους επισήμους πίνακας του Υπουργείου της Εθνικής Οικονομίας, δίδη κατ’ έτος εις τους ξένους 15 δισεκατομμύρια δραχμών εις συνάλλαγμα, ενώ εκ των εξαγωγών της εισπράττει 5 μόνον δισεκατομμύρια; Η Ελλάς δεν επιτρέπει να εισάγη απολύτως τίποτε επί πλέον των πρώτων υλών. Και όταν έπρεπε να έχωμεν ιδικόν μας και υφάσματα ιδικά μας και κάθε τι άλλο που μας χρειάζεται διά να ζώμεν έστω και μίαν λιτήν ζωήν. Επί πλέον δε, εάν υπήρχεν Εθνική βιομηχανία, δεν θα υφίστατο ανεργία και η Ελλάς θα εισέπραττε τεράστια ποσά, εξαγούσα τα είδη της εις όλην την Βαλκανικήν. Ιδού λοιπόν η πρώτη αιτία των δεινών μας. Ιδού τώρα και η δευτέρα: Η μανία των κυβερνήσεων να χρεώνουν την Ελλάδα χωρίς ποτέ τα χρήματα αυτά να χρησιμοποιηθούν διά σκοπούς επωφελείς. Αντιθέτως τα δάνεια εσπαταλώντο διά να χτίζουν μέγαρα οι φίλοι των ισχυρών της ημέρας.
Όπως, λοιπόν, αντιλαμβάνεται πας τις, μία νέα κατάστασις πραγμάτων οφείλει να αρχίση την προσπάθειάν της από το δεινόν οικονομικόν πρόβλημα που μας απασχολεί. Και αφού λάβη τα δρακόντια εκείνα και αιματηρά μέτρα τότε να προχωρήση με βήμα σταθερόν και ακλόνητον προς το έργον της αναδημιουργίας. Η Ελλάς πρέπει εν πρώτοις να στραφή προς τους ξένους δανειστάς της και να τους ειπή: “Κύριοι” επωλέμησα και έχυσα το αίμα των τέκνων μου διά τα συμφέροντα σας. Σας οφείλω 42 δισεκατομμύρια, διά τα οποία με υποχρεώνετε να σας πληρώσω τοκοχρεωλύσια εξωφρενικά. Δεν θέλω να καταχρασθώ τα χρήματά σας. Υπήρξα πάντοτε τιμία και εσεβάσθην ανέκαθεν την υπογραφήν μου. Μειώσατέ μου όλα τα εξωφρενικά τοκοχρεωλύσια. Ο λαός μου απέκαμε πλέον.
Και αν οι ξένοι δεν ακούσουν την φωνήν της λογικής, θα υποκύψουν διά της βίας. Η παγκόσμιος λαϊκή επανάστασις, που είναι έτοιμη να ξεσπάση εις όλα τα έθνη εναντίον της κεφαλαιοκρατίας, θα εξαναγκάση τους ξένους να σκεφθούν λογικά. Η Ελλάς, λοιπόν, διακανονίζουσα τον τόκον των χρεών της και παρατείνουσα τας προθεσμίας της εξοφλήσεώς των, θα έχη ως όφελος 2 δισεκατομμύρια σήμερον και 21/2 αύριον.
Κατόπιν η νέα κατάστασις πρέπει να αρπάση τον κρατικόν προϋπολογισμόν και να τον κατακερματίση. Πρέπει να καταργήση θέσεις και αχρήστους θεσμούς. Πρέπει να καταργήση όλους αυτούς τους Αυτονόμους Οργανισμούς που σπαταλούν εκατοντάδας εκατομμυρίων ασκόπως. Πρέπει να καταργήση Υπουργεία και άλλα να συμπτύξη εις έναν και μόνον.
Το μέτρον τούτο, ενώ κατ’ ουδέν θα ζημιώση τα εθνικά συμφέροντα, θα έχη τα εξής ευχάριστα αποτελέσματα: Θα ανακουφίση τον κρατικόν προϋπολογισμόν κατά 200 και πλέον εκατομμύρια δραχμών ετησίως. Θα εξυψώση το στρατιωτικόν φρόνημα, η δε εκγύμνασις των στελεχών της ξηράς και της θαλάσσης θα γίνεται συστηματικότερα και, το σπουδαιότερον, ο περιορισμός της θητείας θα επιτρέψη εις την νεολαία της Ελλάδος να εργάζεται επί πλέον ένα ολόκληρον εξάμηνον εις την καλυτέραν κι γονιμοτέραν περίοδον του βίου της.
Τα υπουργεία, τα οποία πρέπει να μεταβληθούν εις υφυπουργεία, είναι τα εξής: Το Υπουργείον Συγκοινωνίας, το Υπουργείον Υγιεινής, το Υπουργείον Πρόνοιας, όσον αφορά δε τα Υπουργεία Γεωργίας και Εθνικής Οικονομίας, αυτά διαλυόμενα θα υπαχθούν εις το ιδρυόμενον υπουργείον Παραγωγικών Έργων. Το υπουργείον αυτό θα δημιουργήση πρώτον την Εθνικήν βιομηχανίαν. Δηλαδή θα χτίση τα εργοστάσια εκείνα, διά των οποίων κατά το δυνατόν, θα εξουδετερώσωμεν κάθε εισαγωγήν εκ του εξωτερικού. Και τότε θα είπωμεν εις τον Έλληνα: Εάν θέλης να παύσης να υποφέρης, εάν θέλης να μην αγωνιάς διά να εύρης ένα τεμάχιον άρτου, οφείλεις να αγοράζης τα προϊόντα της πατρίδος σου. Σου έδωσα ύφασμα διά τα ρούχα σου, σου έδωσα δέρματα διά τα υποδήματά σου, σου εξησφάλισα κάθε τι που χρειάζεσαι διά τας ανάγκας της ζώης σου. Και αν ο Έλλην δεν ηκούση και παραμένη ξενομανής, θα τον αναγκάσωμεν με νόμους αυστηρούς να υποκύψη εις την επιτακτικήν αυτήν ανάγκην. Όχι Το ελληνικόν χρήμαν δεν πρέπει να φυγαδεύεται έξω. Αρκετά μας απεμίζησαν την Ελλάδα αι ξέναι αγοραί.
Δεύτερον: Το Υπουργείον αυτόν θα δώση τη μάχη του σίτου. Δηλαδή θα ενισχύση τας γεωργικάς μάζας, ώστε η Ελλάς να έχει ψωμί δικό της. Διότι είναι αίσχος η εύφορος αυτή χώρα να εισάγη σίτον εκ του εξωτερικού. Δώσατε άροτρα και σπόρον εις τους αγρότας. Διότι μόνον τα άροτρα και ο σπόρος θα σώσουν την Ελλάδα. Ιδρύσατε γεωργικάς σχολάς διά να καλλιεργήσετε δι᾿ αυτών επιστημονικώς την Ελληνικήν γην και διά να αντιμετωπίσετε το δεινόν πρόβλημα πληθώρας των επιστημόνων.
Τρίτον: Το Υπουργείον αυτό θα ενισχύση τας εργαζομένας τάξεις. Δηλαδή θα μεριμνήση διά να καλυτερεύσει τας συνθήκας της ζωής όλων ανεξαιρέτως των εργαζομένων μαζών. Θα υποχρεώση τους εργοδότας, εργοστασιάρχας, Τραπεζίτας, να χτίσουν σπίτια εις τα οποία θα στεγασθούν με μηνιαίας δόσεις, θα γίνουν εντός δεκαπενταετίας κτήμα των εργαζομένων.
Τέταρτον: Το Υπουργείον αυτό οφείλει να λύση το πρόβλημα της στέγης όλων των κρατικών υπηρεσιών. Αυτό θα οικοδομήση τα υπουργεία, αυτό θα χτίση όλα εκείνα τα δημόσια κτίρια, διά τα οποία το Κράτος πληρώνει σήμερον εκατοντάδες εκατομμυρίων εις ενοίκια ετησίως.
Πέμπτον: Το Υπουργείον αυτό οφείλει να λύση επί τέλους και το ζήτημα του οδικού δικτύου της Ελλάδος. Εδαπανήσαμεν δισεκατομμύρια ολόκληρα, αλλ’ αντί δρόμων απεκτήσαμεν καταχραστάς.
Έκτον: Το υπουργείον αυτό οφείλει να στρέψη αμέριστον την προσοχήν του εις το να προσελκύση τους ξένους περιηγητάς εις την Χώραν μας, πρέπει να χτίση ξενοδοχεία, να ευπρεπίση λουτροπόλεις, να πλουτίση τον τόπον μας με υπερωκεάνειον συγκοινωνίαν και να διαφημίση τας φυσικάς καλλονάς της Χώρας μας εις το εξωτερικόν.
Και διά να μη σας κουράσω περισσότερον. Ο αυριανός κυβερνήτης της Ελλάδος, ο οποίος θα θέληση να σώση την Χώραν και να την αναδημιουργήση, οφείλει να πράξη και το εξής:
Να αναπληρώση τους κρημνισθέντας θεσμούς μας. Να τιμωρήσει παραδειγματικώς όλους εκείνους, που έκλεψαν το χρήμα του Λαού. Αι περιουσίας των πρέπει να περιέλθουν εις το Κράτος. Να αναδιοργανώση τας πατριωτικάς δυνάμεις της χώρας, διότι εχθροί του Έθνους -παρά τα σύμφωνα που υπεγράφησαν- καραδοκούν την κατάλληλον στιγμήν διά να μας επιτεθούν. Να αναπτερώση το πατριωτικόν αίσθημα των Ελλήνων, που σήμερον ευρίσκεται εν καταπτώσει.
Να μεριμνήση ως στοργικός Πατήρ δι᾿ όλους ανεξαιρέτως τους πολίτας του κράτους αυτού.
Να παράσχη την εκπαίδευσιν απολύτως δωρεάν, διότι ένα κράτος συγχρονισμένον οφείλει να μεριμνά εξίσου διά την μόρφωσιν και των πλουσίων και των τέκνων των πτωχών.
Οι προνομιούχοι της ζωής δεν πρέπει πλέον να υπάρξουν, αλλά πάντες οι πολίται πρέπει να είναι ίσοι απέναντι του Κράτους και τούτο ακριβοδίκαιον προς πάντας.
Να θεσπίση τας κοινωνικής ασφαλίσεις και να συμπληρώσει τα ταμεία συντάξεων δι’ όλους τους εργαζομένους.
Και ιδού ένα άλλο σπουδαιότερον ζήτημα.
Πρέπει να περιθάλπτωνται υπό του Κράτους όλοι οι απόμαχοι της ζωής, δηλαδή η ολότης του Έθνους οφείλει να μεριμνά διά τους ανικάνους πλέον προς εργασίαν, ακριβώς όπως εκείνοι εμερίμνησαν άλλοτε διά την ολότητα του Έθνους. Είναι ανήθικον μία κοινωνία χριστιανική να πετά σαν παλιόσκυλα τα ανίκανα προς εργασίαν μέλη της. Η κοινωνία αυτή πρέπει να σκεφθή ότι αύριον θα έχη με την σειράν της την τύχην των απομάχων της ζωής. Και τώρα ολίγα περί θρησκείας. Η θρησκεία η χριστιανική έχει κυλισθή εις τον βούρκον από τους σύγχρονους Φαρισαίους. Την θρησκείαν λοιπόν, την οποίαν μας εκληροδότησαν οι πρόγονοί μας, οφείλομεν ημείς να την ανασύρωμεν εκ του βούρκου και να την ανυψώσωμεν εις την λαμπράν περιωπήν εις ην την είχαν εκείνοι. Αλλά διά να κατορθωθή το θαύμα τούτο οφείλομεν να εκκαθαρίσωμεν τον σάπιον κλήρον και να δημιουργήσωμεν ιερείς ηθικούς, μορφωμένους, πρότυπα οικογενειαρχών. Ο Χριστός, κύριοι, υπήρξεν ένας πτωχός διδάσκαλος του κόσμου. Εφόρει μίαν απέριττον χλαμίδα και περιήρχετο περί τα χωριά και τας πόλεις της Παλαιστίνης διά να κηρύσσει τον λόγον του Θεού, οι σύγχρονοι όμως επίγειοι αντιπρόσωποί του ζουν εντός μεγάρων. Εξηγείρουν την αγανάκτησιν του λαού με την σκανδαλώδη ζωήν των. Ενδιατρίβουν εντός καπηλείων και προκαλούν διά πολλών πράξεων των την απέχθειαν των πολιτών προς τα θεία. Την θρησκείαν λοιπόν την χριστιανικήν οφείλομεν ημείς να την περιφρουρήσωμεν. Λαός ο οποίος δεν πιστεύει εις ένα Θεόν, είναι μοιραίως καταδικασμένος να σβήσει.
Και τώρα ας ομιλήσωμεν περί οικογένειας. Η οικογένεια δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα κράτος εν σκιαγραφία. Ο αρχηγός της είναι όπως ο αρχηγός του Έθνους. Εάν αποκτήσωμεν και πάλιν οικογένειαν ισχυράν, ηθικήν και έντιμο, θα έχωμεν και Κράτος ισχυρόν, ηθικόν και έντιμον.
Ευρύνατε τον κύκλο της οικογενείας και θα έχετε το Έθνος. Ο αρχηγός του δεν είναι παρά ο αρχηγός μίας μεγάλης οικογενείας και οι πολίται του δεν είναι παρά τα τέκνα της οικογενείας αυτής. Και καταλήγων, έχω να τονίσω το σπουδαιότερον σημείον του προγράμματός μας. Και το σπουδαιότερον αυτό σημείον είναι ο αγών μας κατά της στυγνής κεφαλαιοκρατίας, που καταπιέζει τας εργαζομένας μάζας. Οι άνθρωποι αυτοί του χρήματος που μένουν ανάλγητοι προ της ανθρωπίνης δυστυχίας, οι άνθρωποι αυτοί που εις τας κρισίμους περιστάσεις που διέρχεται η Ελλάς δεν σκέπτονται τίποτε άλλο παρά πως να αυξήσουν τον αριθμό των εκατομμυρίων των, πρέπει να διδαχθούν ότι δεν έχουν το δικαίωμα να είναι σκληροί. Δεν φθονούμεν τον πλούτον τον. Όχι! Αλλά δεν θα τους επιτρέψωμεν να καταπιέζουν επ’ άπειροντας μάζας του λαού! Πολλοί εξ αυτών απέκτησαν περιουσίας κολοσσιαίας διά του ιδρώτος μας. Τας περιουσίας των αυτάς τα εφυγάδευσαν εις το εξωτερικόν. Ε, λοιπόν, το χρήμα αυτό το Ελληνικόν πρέπει να επανέλθη εις τον τόπον του, είτε θέλουν αυτοί που το κατέχουν, είτε όχι. Εάν δεν πεισθούν να το επαναφέρουν διά της λογικής, τότε θα τους υποχρεώσωμεν να το πράξουν διά της βίας. Δεν χρειάζεται παρά ένας νόμος και μερικά αποσπάσματα. Δεν ζητούμεν να δημεύσωμεν τας περιουσίας των. Αξιούμεν όμως όπως δι’ αυτών ενισχύσουν το Υπουργείον των Παραγωγικών Έργων εις την αποστολήν του. Αξιούμεν όπως δια αυτών υποβοηθήσουν την προσπάθεια της Ελλάδος διά να ζήση. Και διά να ανακεφαλαιώσωμεν: Η Ελλάς βαίνει προς τον όλεθρον. Κάθε ημέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή που παρέρχεται, την φέρει προς το χείλος του βαράθρου. Το εμπορικόν έλλειμμα έφθασε τα 7 δισεκατομμύρια. Άλλα 4 δισεκατομμύρια χρειάζονται διά τους ξένους δανειστάς. Και όμως ουδείς ετόλμησεν εξ εκείνων που κυβερνούν ή θέλουν να κυβερνήσουν την Ελλάδα, ναβροντοφωνήση την τραγικήν αυτήν αλήθειαν. Αντιθέτως, προσπαθούν να καταπραΰνουν με ενέσεις μορφίνης τους πόνους της πτωχής μας πατρίδας. Αλλά αι ενέσεις της μορφίνης καταπραΰνουν προσκαίρως τους πόνους του ασθενούς χωρίς όμως και να αποτρέπουν το μοιραίο τέλος του.
Πρέπει, λοιπόν, να αποτελέσωμεν όλοι εν σύνολον συμπαγές το οποίον να γκρεμίση κάθε τι το σάπιο, διά να χτίση το νέον οικοδόμημα που θα στεγάση την νέαν Ελλάδα, την ευημερούσαν Ελλάδα. Ατενίσατε την μεγάλην λεωφόρον προς την οποίαν σας οδηγούμεν. Είναι κοντά μας. Ακολουθήσατέ μας, γεμάτοι πίστιν, γεμάτοι θάρρος, γεμάτοι πεποίθησιν προς τον αγώνα μας. Γίνετε κήρυκες των ιδεών μας. Εισέλθετε μέσα εις τας καλύβας και μέσα εις τας τρώγλας. Εκεί θα εύρητε τους πτωχούς μεν, αλλ’ εντίμους μαχητάς, των οποίων έχομεν ανάγκην. Διαφωτίσατέ τους και πείσατέ τους να μας ακολουθήσουν. Και είμεθα βέβαιοι ότι και αυτοί θα πράξουν το καθήκον των, διότι ο αγών μας είναι αγών του ψωμιού των.
Εθνικισταί! Δεν σας αποκρύπτω ότι ο αγών είναι σκληρός. Έχομεν να αντιπαλαίσωμεν προς μίαν σπείραν κλεπτών και καταχρηστών. Έχομεν να αντιπαλαίσωμεν προς ένα κόσμον ανήθικόν και ποταπόν. Αλλ’ αυτό μη σας πτοεί διότι όλοι αυτοί είναι οι σάπιοι, ο παλαιός κόσμος, που παρέρχεται, ενώ ημείς είμεθα ο νέος κόσμος, ο ηθικός κόσμος, που έρχεται.
Ζήτω η Ελλάς! Ζήτω η Οργάνωσις των Ελλήνων Εθνικιστών».
πηγή: Π. Ι. Στεριώτης – Προσπάθειαι άξιαι τιμής.
